علاوه بر این، سنّت الهى هم بر این است كه حركت عمومى بشر، به سمت همین هدفهاى والا ترتیب داده شود. این چیزى است كه به‏طور قهرى و طبیعى، جامعه‏ى بشریّت به سمت آن حركت مى‏كند. همچنان كه همه‏ ى حوادث تاریخ هم این را نشان داده است؛ تعالى علمى بشرى و پیشرفت معرفتى انسان، همه در جهت تعالیم نبىّ اكرم اسلام و به سوى نهایتِ این راه است. این هم یك سنّت دیگر در عالم آفرینش است.

کلام مولا در وصف این روز

یقیناً آن روزى كه دنیاى ظلمانىِ زمان ولادت‏ پیغمبر(صلی الله علیه و اله)، با نور الهىِ این وجود مقدّس منوّر شد، باید مبدأ تاریخ جدیدى براى بشریت محسوب شود.

ولادت‏ پیغمبر اعظم (صلی الله علیه و اله) یك حادثه‏ى صرفاً تاریخى نیست؛ یك حادثه‏ ى تعیین‏كننده ‏ى مسیر بشریت است. و امیر المۆمنین(علیه الصّلاة و السّلام) در نهج البلاغه در توصیف زمانه ‏اى كه پیغمبر(صلی الله علیه و اله) - این خورشید تابان- در آن ظهور و طلوع كرد، جملات متعددى دارند. از جمله مى‏فرمایند:

« و الدّنیا كاسفة النّور ظاهرة الغرور»

نور در محیط زندگى بشر نبود؛ انسانها در ظلمات زندگى مى‏كردند؛ ظلمات جهل، ظلمات طغیان، ظلمات گمراهى، كه البته مظهر همه‏ ى این ظلمتها خود همان نقطه‏ اى بود كه پیغمبر اكرم (صلی الله علیه و اله) در آنجا متولد شد و سپس مبعوث شد؛ یعنى جزیرة العرب. همه‏ ى تاریكى‏ها و ضلالتها و گمراهى‏ها یك نمونه‏اى در مكه و محیط زندگى عربى جزیرة العرب داشت. گمراهى‏هاى فكرى و اعتقادى، آن شرك ذلیل‏ كننده ‏ى انسان، تا آن اخلاق اجتماعى خشن، تا آن بى ‏رحمى و قساوت قلب كه:

«و اذا بشّر احدهم بالأنثى ظلّ وجهه مسودّا و هو كظیم یتوارى من القوم من سوء ما بشّر به یمسكه على هون ام یدسّه من التّراب الا ساء ما یحكمون»

این، نمونه ‏اى از اخلاق بشر در دوران ولادت پیغمبر (صلی الله علیه و اله) و سپس در دوران بعثت ایشان است.

«و كان بعده هدى من الضّلال و نوراً من العمى»

بشریت كور بود، بینا شد. عالم ظلمانى بود، با نور وجود پیغمبر(صلی الله علیه و اله) منور شد. این معناى این ولادت بزرگ و سپس بعثت آن بزرگوار است. نه فقط ما مسلمانها رهین منت الهى و نعمت الهى هستیم به خاطر این وجود مقدس، بلكه همه‏ ى انسانیت رهین این نعمت است.

درست است كه هدایت پیغمبر(صلی الله علیه و اله) در طول قرنهاى متمادى هنوز همه‏ ى بشریت را فرانگرفته است؛ اما این چراغ فروزان، این شعله ‏ى روزافزون در میان بشریت هست و بتدریج در طول سالها و قرنها انسانها را به سمت این چشمه‏ ى نور هدایت مى‏ كند.

در تاریخ بعد از بعثت پیغمبر (صلی الله علیه و اله) و ولادت آن بزرگوار كه نگاه كنید، همین تدبیر را ملاحظه مى‏كنید. انسانیت به سمت ارزشها حركت كرده است، ارزشها را شناخته است، بتدریج این گسترش پیدا خواهد كرد و شدت آن روز به روز بیشتر خواهد شد؛ تا اینكه إن شاء اللَّه «لیظهره على الدّین كلّه و لو كره المشركون» همه‏ى عالم را فرابگیرد و بشریت در جاده‏ ى هدایت و صراط مستقیم الهى حركت حقیقى خودش را آغاز كند، كه در واقع شروع زندگى بشر از آن روز است. آن روزى كه حجت خدا بر مردم تمام خواهد شد و بشریت در این شاهراه بزرگ قرار خواهد گرفت.

ما امروز به عنوان امت اسلامى در برابر این نعمت بزرگ قرار داریم، باید از این نعمت استفاده كنیم. باید دل خود، دین خود، فكر خود و نیز دنیاى خود، زندگى خود، محیط خود را به بركت تعالیم این دین مقدس روشن و منور كنیم؛ چون نور است، بصیرت است، مى‏توانیم خودمان را به آن نزدیك كنیم و مى‏توانیم بهره‏ مند شویم. این وظیفه‏ى عمومى ما مسلمانهاست.

داریوش عشقی               

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: