ندای وحی

دین درنگاه ما معیارهدایت وعامل معنادهی و هویت‌بخشی به انسان است، که مجموعۀ دستورات آن زندگی دنیوی و اخروی ما را انتظام می بخشد و التزام به آن علاوه برآنکه نیازمند اغنای عقلانی است بلکه باید اطمینان قلبی نیز درشخص به وجودآورد. در پذیرش دین می توان تحکم کرد ویا آن را با اجبار واکراه به عقل ودل کسی تزریق نمود. به همین خاطر لازم است برای انتقال مفاهیم پویا و معنای دین وتربیت دینی نسل، سازوکارهای مناسب فراهم آید. اساساً موزه های دینی چه درحوزۀ اعتقادات وچه درحوزۀ اخلاق وعبادات واحکام، چهره ای عقلانی دارد وشخص درپذیرش والتزام به این معارف بایدآنها راموجه ومدلل بیابد ودر روزگار ما با توجه به هجمه پرشتاب شبهه ها و پرسش‌ها این کار بسیارسخت وسنگین است.
مربیان، مبلغان وهمه یکسانی که متولی فرهنگی درنظام وحاکمیت دینی هستند. رسالتی سنگینی دارند، اولاً باید در مدلل ساختن اعتقادات دینی بکوشند و از برداشت های نادرست وغیرمنطقی ازآموزه های دینی جلوگیری کرده و آنها را تصحیح نمایند. وازسوی دیگر راهکارهای متناسب برای انتقال این مفاهیم رابشناسد.
آنچه از هجمه ها و شبهه ها و ابعاد گسترده ی آن درعصر ارتباطات بیان می‌شود نمی تواند فی نفسه مانعی در برابر گسترش فرهنگ دینی و تحقق تربیت دینی در بین نسل جوان باشد. بلکه با شناختن زمان ونیازهای آن که مستلزم شناختن جریان های فکری واندیشه ای وترفندهای دشمن درالقاء شبهات است وهمچنین آگاهی به روشهای نوین انتقال پیام می توان ازهمین فضا برای گسترش دعوت دینی سود جست.
ناگفته پیداست که زمان شناسی، نیازسنجی، جریان شناسی وآگاهی یافتن به روشهای جدید انتفال پیام اولاً خود نیازمند مطالعات، پژوهش و تحقیق درعرصه های نظری و کاربردی با روشهای مختلف کتابخانه ای، پیمایشی، نظرسنجی، پرسشنامه ومشاهده و.....است.
ثانیاً: ایجاد فضای سالم برای نقد، بررسی، ارزیابی اندیشه و باز تولید دانش و معرفت ضرورت کار است. همچنانکه این فضا واین فرصت بدون جرأت وجسارت علمی داشتن که منجر به پیدایش گفتمان های جدید درحوزه ی تفکروتربیت دینی باشد، عقیم می ماند. البته معلوم است کسی دراین اتمسفر فکری می تواند وارد شود که ازقدرت وتوانایی علمی بهره مند باشد ودیگر اینکه پای بند ومتعهد به قانون و روش مندی مباحثات باشد وبه تعبیری دقت درمقدمات استدلال خود بنماید که مقدمۀ فاسد مبنای استدلال قرارنگیرد ودر تألیف مقدمات نیز دچار فساد نشود. از مغالطه بپرهیزد. تناقص گویی نکند ودرمقام استدلال و برهان شعر نسراید.
نکته ی دیگر درباب تولید اندیشه رعایت برخی ازملاحظات است.حاکمیت روحیه یأس ویا شتابزدگی ازجمله ی آفات درامر مهم اندیشه ورزی است. برقله دیدن رقیب، نشناختن خود وخودی وگمان بردن به اینکه هرچه بوده پیشینیان گفته اند وکرده اندوآنچه از روشهای تبلیغ وابلاغ بوده، بدان عمل شده ونتیجه اش موفق نبوده ازعوامل حاکمیت روحیۀ یأس است. درمقابل، خود بزرگ بینی ، مغرور شدن به اینکه هنرنزد ماهست و بس و بازاری برخوردکردن با تحقیق وپژوهش به این معنا که سفارش دهنده دنبال چه نتیجه ای است، ازجمله آفات اندیشه ورزی است.
نکتۀ دیگر بهره گیری از فناوری اطلاعاتی است. پیشرفت فناوری وتوسعه ارتباطات پدیده مبارکی است واگر مابتوانیم ازآن بدرستی بهره مند شویم، تنها تیغ در دست زنگی مست نیست، بلکه ما نیز می توانیم ازآن منتفع شویم وبه تحولاتی شگرف درامر پژوهش دست یابیم . اما با این همه درمیان ماعواملی چند دست به دست هم داده اند ازشتاب وسرعت وادامۀ راه به صورت صحیح باز می دارند، به جای اینکه درمراکز علمی ازشبکه های ارتباطی جهانی نگرانی است، اقبال فزاینده به امر درحوزه علوم انسانی بسیار نگران کننده است. علی ایحال با توجه به تاکیدات اخیرمقام معظم رهبری در پاسخ به نامۀ جمعی از فضلا واساتید حوزه علمیه، انتظار می رود باعنایت به فرمایشات پیشین معظم له گامهای سودمندی درعرصۀ نواندیشی علمی وجنبش نرم افزاری درجهت توسعه وبسط اندیشه وحاکمیت دینی برداشته شود.
سرمقاله نیایش، شماره 12 ،زمستان 1381.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: