1. رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم: «ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.» (1)
پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنهكارى اورا زیارت نكند جز این كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.
2. امام رضا علیه السلام:
«ان لكل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمامالوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم.» (2)
هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش داردو همانا یكى از اعمالى كه نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است،زیارت آرامگاه آنان است.
3. امام رضا علیه السلام:
«اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدكو نبیك یوسف حین وقع الى ولایة مصر.» (3)
بار خدایا تو مىدانى كه من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبورو ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پیامبرت یوسفرا به هنگام پذیرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.
4. امام رضا علیه السلام:
«قد علم الله كراهتى لذلك، فلما خیرت بین قبول ذلك و بینالقتل اخترت القبول على القتل.» (4)
ریان گوید: به حضرت رضا علیه السلام عرض كردم مردم مىگویند شمابا این كه اظهار بىرغبتى به دنیا مىكنید ولایتعهدى راپذیرفتهاید؟ امام فرمود: خداوند خود مىداند كه من این امر راناپسند مىداشتم ولى چون بین پذیرش آن و مرگ مخیر شدم، قبول آنرا بر مرگ ترجیح دادم.
5. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثةمواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الكتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.» (5)
كسى كه با دورى راه سرا و مزارم را زیارت كند، روز قیامت درسه جا [براى دستگیرى] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى كه نامهها [ىاعمال] به راست و چپ پراكنده شود، نزد صراط و نزد میزان [هنگامسنجش اعمال].
6. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فاناو آبائى شفعائه یوم القیامة و من كنا شفعائه نجى.» (6)
هر كه مرا زیارت كند در حالى كه حق و طاعت مرا كه خدا بر او واجب كرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت شفیع او هستیم و هر كه ما شفیع وى باشیم نجات یابد.
7. امام رضا علیه السلام:
«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفر اللهما تقدم من ذنبه و ما تاخر.» (7)
من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر كه باشناخت حق من زیارتم كند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.
8. امام رضا علیه السلام:
«... و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائكة لا یزالفوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.» (8)
این بارگاه بوستانى از بوستانهاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائكه فرود مىآیند و گروهى بالا مىروند تا وقتى كه در صور دمیده شود.
9. امام رضا علیه السلام:
«و قد اكرهت و اضطررت كما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذقبل كل واحد منهما الولایة من طاغیة زمانه، اللهم لا عهد الاعهدك و لا ولایة الا من قبلك فوفقنى لاقامة دینك و احیاء سنةنبیك... .» (9)
من [به این كار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان كه یوسف و دانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یك از آن دو، ولایت را از خودكامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت و زنده كردن سنت پیامبرت توفیق رسان.
10. امام رضا علیه السلام: «قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلكة فان كان الامرعلى هذا... اقبل ذلك على انى لا اولى احدا و لا اعزل احدا و لاانقض رسما و لا سنة.» (10)
خداوند مرا بازداشته از این كه خویش را با دست خود به نابودی افكنم، پس اگر قرار چنین است آن را مىپذیرم به شرط آن كه نه كسى را به كار گمارم و نه كسى را از كار كنار گذارم و نه رسم و سنتى را نقض كنم.
پىنوشتها:
1- عیون اخبار الرضا، ج2، ص257.
2- بحار، ج100، ص116.
3- بحار، ج49، ص130.
4-عیون اخبار الرضا، ج2، ص139.
5- وسائل، ج10، ص433.
6- همان، ج5، ص436.
7-همان، ج10، ص438.
8- بحار، ج102، ص44.
9- عیون اخبار الرضا، ج1، ص19.
10- علل الشرایع، ج1، ص226.
نظرات شما عزیزان: