تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
3. وَ إِذْ قَالَ مُوسىَ لِقَوْمِهِ يَقَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاءَ وَ جَعَلَكُم مُّلُوكاً وَ ءَاتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ
و موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است ياد كنيد، كه از ميان شما پيامبران پديد آورد و شما را صاحبان اختيار خويش گردانيد و به شما چيزهايى عنايت كرد كه به هيچ يك از مردم جهان عنايت نكرده است.
- براى دعوت مردم، بايد از اهرم عاطفه استفاده كرد. «يا قَوْمِ»(مائده، 20)
4.يَا قَوْمِ ادْخُلُواْ الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتىِ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَرْتَدُّواْ عَلَى أَدْبَارِكمُ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِين
اى قوم من، به زمين مقدسى كه خدا برايتان مقرر كرده است داخل شويد و بازپس مگرديد كه زيان ديده باز مى گرديد.
- رابطهى رهبر و مردم، بايد عميق و عاطفى باشد. «يا قَوْمِ»
- همه جاى زمين يكسان نيست، برخى جاها قداست دارد. «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ»(مائده، 21)
5. لَئنِ بَسَطتَ إِلِىَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنىِ مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِىَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ إِنىّ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَلَمِين.
اگر تو بر من دست گشايى و مرا بكشى، من بر تو دست نگشايم كه تو را بكشم. من از خدا كه پروردگار جهانيان است مى ترسم.
- در برخورد با حسود، آرام سخن بگوييم و آتش حسد را با نرمش در گفتار، خاموش كنيم. «ما أَنَا بِباسِطٍ ...»(مائده، 28)
6. إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ
جز اين نيست كه ولىّ شما خداست و رسول او و مؤمنانى كه نماز مى خوانند و هم چنان كه در ركوعند انفاق مى كنند.
- كارهاى جزئى (مثل انفاق انگشتر) نماز را باطل نمى كند. «يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»
- براى توجّه به محرومان، نماز هم مانع نيست. «يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» (آرى، فقير نبايد از جمع مسلمانان دست خالى برگردد. (مائده، 55)
7 .وَ إِذَا نَادَيْتُمْ إِلىَ الصَّلَوةِ اتخَّذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُون
و چون بانگ نماز كنيد آن را به مسخره و بازيچه گيرند، زيرا مردمى هستند كه نمى انديشند.
- از رابطه و دوستى با كسانى كه اذان (و شعائر دينى) را مسخره مى كنند بپرهيزيد.«لا تَتَّخِذُوا» ... «وَ إِذا نادَيْتُمْ ...»(مائده، 58)
8. وَ إِذَا جَاءُوكُمْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَ قَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كاَنُواْ يَكْتُمُون
و چون نزد شما آمدند، گفتند كه ايمان آورديم و حال آن كه با كفر داخل شدند و با كفر خارج گشتند، و خدا به آنچه پنهان مى دارند آگاهتر است.
- خداوند، از خود انسانها هم به ضميرشان آگاهتر است. «اللَّهُ أَعْلَمُ» (مائده، 61)
9 .وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْاْ لَكَفَّرْنَا عَنهْمْ سَيِّئاتهِمْ وَ لَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيم
اگر اهل كتاب ايمان بياورند و پرهيزگارى كنند، گناهانشان را خواهيم زدود و آنها را به بهشتهاى پرنعمت داخل خواهيم كرد.
- براى دريافت الطاف الهى، بايد ابتدا از گناهان پاك شد. «لَكَفَّرْنا»، «أَدْخِلْنا»
- خداوند، علاوه بر عفو، لطف هم دارد. «لَكَفَّرْنا»، «أَدْخِلْنا»( مائده، 65)
10. إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصَارَى مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يحَزَنُون
هرآينه از ميان آنان كه ايمان آورده اند و يهود و صابئان و نصارا هر كه به خدا و روز قيامت ايمان داشته باشد و كار شايسته كند بيمى بر او نيست و محزون نمى شود.
- آرامش واقعى، در سايهى ايمان و عمل صالح است. «مَنْ آمَنَ» ... «وَ عَمِلَ صالِحاً فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ» ( مائده، 69)
سـوال: بـا حســود چگــونه سخـن بگــوییم؟
نظرات شما عزیزان:
