برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
کسی که با وضوء بخوابد بستر او برایش مسجد می شود، و خوابش (ثواب کسی را دارد که) به نماز مشغول است تا این که شب را به صبح رساند. و اگر کسی بدون وضوء خوابید بسترش برای او قبر خواهد بود و مانند مرداری می ماند تا صبح شود.
واژه «صوف» در لغت به معنای پشم گوسفند و «صوفی» به معنای پشمینه پوش می باشد. پوشیدن جامه پشمی در مناطق سردسیر پیشینه ای بس دیرینه دارد، ولی در مناطق گرم سیر رایج نبود،جز برای افرادی كه از آن به عنوان خودنمایی استفاده می كردند، این عده در طول سال- زمستان و تابستان- برای ابزار زهد و ترك دنیا جامه پشمی می پوشیدند.
سؤال: هر چه بیشتر می گذرد به این می رسم که خدا به ما ظلم کرده است، بدون اینکه خودمان خواسته باشیم ما را به دنیا آورده و بعد می گوید که باید از من تشکر کنید همان طوری که من می گویم. و هر کاری که من دوست دارم انجام بدهید البته مختار هستید ولی اگر نخواستید این کار را نکنید. واقعا خنده دار نیست ما که نخواستیم به این دنیا بیاییم که هم این دنیا و هم آن دنیا جواب پس بدهیم. بچه که بودیم عروسک های مان را می چیدیم و بازی می کردیم و از بالا به آنها نگاه می کردیم و هر کاری که می خواستیم با آنها می کردیم کاری شبیه خدا، این بار ما شده ایم عروسک و خدا شده عروسک گردان روزگار، راهنمایی بفرمایید.
اغلب اندیشمندان شیعی با بهره‌گیری از متون دینی (کتاب و سنت) بر این باورند که نباید به منظور حفظ قداست دین ارزش و اهمیت عقل را نادیده گرفت و یا به انگیزه حرمت نهادن به عقل از حریم دین کاست. آیا این نظریه و دیدگاه با پذیرش تعبدی بودن احکام منافات ندارد؟
برخی بر این پندارند که مردم حق هیچ‌گونه اندیشیدن و فکر کردن در مورد مسایل دینی را ندارند و باید متعبد و مقلّد محض باشند. اینان تدیّن بدون تعقّل را سفارش کرده و معتقدند میان دین‌داری و خردورزی هیچ رابطه مثبتی نیست.[1] با نگاهی اجمالی به آیات قرآن کریم روشن می‌شود که این کتاب آسمانی با بیان‌های گوناگون، آدمیان را به اندیشه‌ورزی و تدبر دعوت نموده و بی‌اعتنایان به تفکر را مورد توبیخ و مذمّت شدید قرار داده است، تا آنجا که افرادی که از اندیشه و تعقل گریزانند، پست‌ترین جنبندگان خوانده شده‌اند،[2] پیروی کورکورانه از گذشتگان به شدت مورد نکوهش واقع شده و خطابات قرآن مایه عبرت و بهره‌گیری صاحبان خرد دانسته شده است.[3]
یکی از مهمترین نقاط آغاز، اداء فرایض و اهتمام به واجبات است به ویژه نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر. مؤمن سالک باید نماز را در وقت بخواند، نه تنها در وقت که در اول وقت و همیشه باید پیش از وقت خود را آماده کند تا در اول وقت به نماز برخیزد، که امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود:
1. قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : اَنَّ اللهَ بَعثََنی رحمةً للعالَمین و لِاَمحقَ المعازفَ و المزامیرَ و امورَ الجاهلیة. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند مرا مبعوث کرد تا رحمتی برای جهانیان باشم و ساز و نی ها و امور جاهلیت را نابود سازم. «بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۵۰»
انسان عوالم مختلفی را پشت سر نهاده و عوالم دیگری را در پیش‌رو دارد، انسان با مرگ از عالم دنیا به عالم آخرت منتقل می‌شود كه عالم آخرت هم ابتدایش عالم برزخ و انتهایش كه بعد از برپایی قیامت كبری است بهشت یا دوزخ می‌باشد. یكی از ویژگی‌های عالم برزخ فشار قبر می‌باشد. فشار قبر نسبت به افراد متفاوت است بعضی از افراد فشار قبر ندارند و آنها كه دارند فشارشان از نظر شدت و ضعف یكسان نیست و بستگی به اعمال آنها دارد.
آیا بلاهایی که انسان می بیند به خاطر عقوبت گناهانش است ؟
فکر نکنیم که همیشه بلا نشانه ی عقوبت است . یک تعبیر زیبایی از مرحوم علامه ی طبرسی در تفسیر مجمع البیان است به این مضمون که در زمان ایوب پیامبر ، هیچکس به اندازه ی ایشان در نزد خدا گرامی نبود . ایشان پیامبر بزرگ
آگاهی و عدم آگاهی داشتن نسبت به علت احکام الهی همیشه مورد سوال انسان ها بوده است. مثلا چرا خداوند نماز خواندن یا روزه گرفتن را واجب و شرب خمر و گوش دادن به موسیقی را حرام کرده است. این دسته از سوالات در ذهن افراد بسیاری به خصوص جوانان نقش بسته و ممکن است جواب مناسبی برای آن ها نیافته باشند. برای رسیدن به جواب و روشن شدن مطلب سعی می کنیم در قالب تشبیه ومثال آن را برای شما توضیح دهیم.
علت و فلسفه احکام الهی در میان مخالفان و پیروان ادیان الهی از دیرباز مورد سوال بوده است. این که چرا خداوند متعال مثلا نماز و روزه را واجب و شرب خمر و پوشیدن طلا برای مردان را حرام کرده و یا از این قبیل احکام و دستوراتی که در ادیان مختلف وضع شده همیشه ذهن افراد را به خود مشغول ساخته است. ممکن است امثال این سوالات در ذهن افراد بسیاری به خصوص جوانان نقش بسته باشد و هنوز جوابی برای آن نیافته اند. برای رسیدن به جواب مناسب در این مسئله، در ابتدا باید به این سه سوال پاسخ داد؛
تشبیه انسان به برخی از حیوانات امری متداول است و خداوند متعال هم در آیاتی از قرآن کریم گروهی از انسان ها را از جهت بعضی از صفات حیوانیشان به برخی از حیوانات مانند : سگ (1) ، خر (2) و عنکبوت (3) تشبیه کرده است. اما تشبیهی که این روزها در فضای مجازی کم و بیش به چشم می خورد و به وسیله آن مسلمانان و مؤمنین را مورد تمسخر قرار می دهد ، تشبیه مکلفین به میمون است. از آن جهت که میمون ها مقلدین خوبی هستند و مکلفین هم برای اداء وظایف خود و برپاداشتن احکام الهی از مراجع و علمای دین تقلید می کنند، آن ها این دو را به هم تشبیه کرده اند. در اینجا چند سوال مطرح است که برای روشن شدن و رد کردن این اشکال باید به آن ها پاسخی مناسب داد.
ایمان به خدا تاثیر مثبت شگرفی روی درمان بیماران روانی دارد
طبق مطالعه اخیر انجام شده توسط پژوهشگران بیمارستان McLean، باور به خدا می تواند به طور چشمگیری خروجی درمان های کوتاه مدت افراد مبتلا به بیماری های روانی را افزایش دهد. طی این مطالعه که در شماره اخیر نشریه Journal of Affective Disorders منتشر شده است، دکتر دیوید اچ. رزمارین (David H. Rosmarin)، آموزشیار دپارتمان روان پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد، بیماران بخش سلامتی رفتار بیمارستان را تحت آزمون قرار داد تا رابطه میان سطح اعتقاد به خدا، انتظارات روند درمان و خروجی حقیقی درمان را واکاوی کند.
علامه مجلسی در شرح روایت نبوی «طلب العلم فريضة علی کل مسلم»؛ «طلب علم» بر هر مسلمانی واجب است، می نویسد: مراد از «علم» علمی است که عهده دار شناخت خدا و صفات او و شناخت مطالبی است که معرفت خدا، بر آنها متوقف است.و همچنین علمی که مربوط به شناخت شریعت پایدار است. و برای اولی دو مرتبه است:
امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: به راستى دوست داشتنى ترينِ آفريدگان نزد خداوند، جوانِ كم سال و خوش سيمايى است كه جوانى و زيبايى‌اش را در راه فرمانبرى خداوند بزرگ قرار داده است و خداوند متعال نزد فرشتگان به وی افتخار مى‌كند و مى‌فرمايد: اين، بنده حقيقى من است.
مقدمه واژه «معروف»از ریشه «عرف» به معنای کار خوب و پسندیده است، و خداپرستان از آن «پسندیده نزد خدا» را اراده می کنند. «منکر» نیز از ماده «نکر» و معنای آن برخلاف معنای معروف بوده، در عرف دین داران، به معنای کاری است که خداوند از آن راضی نباشد. بدین ترتیب، امر به معروف یعنی دستور دادن به کارهای خیر، و نهی از منکر یعنی بازداشتن از کارهای زشت و ناپسند. این دو عمل با توجه به شرایط و مقتضیات زمان و مکان و سن اشخاص، با روش های گوناگونی صورت می گیرد. این روش ها را می توان مصادیق امر به معروف و نهی از منکر نامید.
علی بن جعفر می گوید: از امام موسی بن جعفر علیه السلام پرسیدم درباره شخصی که در حال نماز است و شخصی به او سلام می کند، آیا می تواند جواب بدهد؟ حضرت فرمود: بلی، بگوید السلام علیک و با انگشت خود به سوی او اشاره کند.[1] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: السَّلَامُ تَطَوُّعٌ وَ الرَّدُّ فَرِیضَة[2]
پرسش در برخى هیئت‌های مذهبى اَشعارى سروده و خوانده می‌شود كه در ضمن آن لفظ جلاله «الله» را به ذوات عصمت (سلام الله عليهم) و غيره نسبت می‌دهند؛ مثلاً گفته می‌شود: من على اللهی‌ام، من حسين اللهی‌ام، من زينب اللهی‌ام و... حتّى اخيراً گفته‌اند: من كه هيچ، انبياء اكبراللّهى هستند (مقصود حضرت علی‌اکبر عليه السّلام است). گاهى لفظ مبارك «هو» را به طرز خاصی به طور دسته جمعی فرياد می‌زنند و بعدازآن «يا حسين» و يا «يا زينب» می‌گویند، مثلاً می‌گویند: «هو يا زينب» و امثال آن. از آن حضرت تقاضا می‌شود جهت تنوير افكار، نظر مبارك خود را مرقوم فرماييد كه شديداً مورد حاجت است. خداوند به همه ما توفيق تبعیت كامل از احكام الهى را عنايت فرمايد و همه را از فِتَن نجات دهد.
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع اعتقادات و باورهای دینی و نوع نگاه انسان به زندگی،
اولین خصوصیت و مهم ترین ویژگی نگاه حسینی این است که به این نکته باور داشته باشیم که این ملک و عالم خدایی دارد و خداوند با دست رحمت خود این عالم را اداره و مدیریت می کند. میوه و محصول این نگاه و باور قلبی به مدیریت خداوند، ایجاد حسن ظن به خداوند است و باور این نکته که خداوند هیچ وقت انسان را در این تلاطم روزگار تنها نمی گذارد و راه را برایش روشن و مشخص می کند. در مقابل حسن ظن به خداوند، سوء ظن به خداوند است و کسی که به خداوند سوء ظن داشته باشد در واقع باب ورودی همه خیرات و نیکی ها از سوی خداوند را به سوی خود می بندد. چون امید خیری از جانب خداوند ندارد. سوء ظن، انسانها را افسرده و مضطرب می کند چون هیچ پشتیبانی برای خودش متصور نیست. اگر انسانی که مرتکب گناه شده بعداً متوجه اشتباه خود شد، خداوند از باب رحمتش او را می بخشد. چون می بیند خود فرد متوجه اشتباه خود شده است. چه بسیار انسانهای گنه کار که در مقابل خداوند، غرور را می شکنند و خجل زده در پیشگاه خداوند قرار می گیرند و این خود در خیلی مواقع باعث ترقی انسان گنه کار می شود. این نتیجه نگاه حسن ظنی به خداست. به فرمایش اهل بیت، یکی از راههایی که حسن ظن و امیدواری به خداوند ایجاد می کند این است که انسان نعمت ها و الطاف خداوند نسبت به خودش را بشناسد و شمارش کند. و هر چه روح انسان لطیف تر باشد، عنایات خداوند را بیشتر نسبت به خود می بیند. چه بسیاری از نعمت ها اعم از خوابیدن، داشتن حسن لامسه، احساس درد داشتن اینها همه از نعمت های خداوند است. لیکن انسانی که نعمت های خداوند را در حق خود می شناسد روح شکر و سپاسگزاری خود را نسبت به خداوند زیاد خواهد کرد و این شکر و سپاسگزاری باعث افزایش روزی و نعمت از جانب خداوند خواهد شد و انسانی که نعمت های خداوند نسبت به خود را فراموش کرده و کفران نعمت کند، خداوند نعمت های خود را از این فرد قطع می کند. امام هادی در برابر یکی از اصحاب خود که از وضع موجود ناراحت بود، سه نعمت را برای ایشان برشمردند که عبارتند از: ۱. دادن ایمان به تو و محروم کردن بدنت از آتش ۲. دادن سلامتی به تو تا بتوانی عبادت خدا را به جا آوری ۳. دادن روحیه قناعت به تو تا از ذلت و خواری نجات پیدا کنی
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع اعتقادات و باورهای دینی و نوع نگاه انسان به زندگی،
در ادامه بحث نگاه و باور انسان به زندگی، یکی از بهترین نگاه ها و باورها، نگاه و اعتقاد امام حسین است که در این نگاه است که انسان نه تنها کوچک نمی شود بلکه به سرافرازی و سربلندی می رسد و این گنج درونی است که همیشه با انسان است حتی بعد از مرگ. لیکن انسان باید نگاه و اعتقاد خود به زندگی را اصلاح و تربیت کند و بهترین اصلاح و تربیت این است که نگاه، باور و اعتقاد خود را حسینی کند. در نگاه و اعتقاد حسینی به این عالم، اولین واقعیت این است که این ملک خدایی دارد و با دست رحمتش عالَم را آفریده و با همین دست، عالَم را اداره می کند. خلقت پرودگار عالم با بسم الله الرحمن الرحیم با اسم رحمت خود شروع شده است. خلقت انسان با اسم رحمت پروردگار شروع شده است. کمالات انسان نیز اعم از زیبایی، خوش صدایی، قدرت، علم، آبرو و ... جلوه ای از کمالات خداوند است. تمام موجودات از خود چیزی ندارند. علت اینکه خداوند به همه موجودات به قدر و استعداد خودشان کمالات و جلوه ای از خود را داده است، از رحمانیت و رحیمیت خودش است. اگر در این عالم کسی رحم و لطف به دیگران می کند جلوه ای از رحمت خداوند است. لیکن اولین نگاه امام حسین (ع) این است که این عالم خدایی دارد که با دست رحمت خود، آن را اداره می کند. خطیب به بیان صفت رحمت خداوند می پردازد و اشاره می کند انسانی که اشتباه و گناهی را مرتکب می شود تا هفت ساعت برای او گناه نوشته نمی شود تا وقت نماز برسد و از آنجا که نیکی ها بدهی را از بین می برد گناهی بر او نوشته نمی شود. و بسیاری مواقع خود حیاء هم باعث بخشش گناه می شود. لیکن این دلیل نشود که انسان به خاطر رحمت زیاد خداوند دست به گناه و نافرمانی او بزند، در واقع این از مصادیق بارز ناسپاسی و ناشکری است. نتیجه باور به این واقعیت که این عالم و ملک خدایی دارد و با رحمت خودش این عالم را اداره می کند، حسن ظن به خداوند است. این حسن ظن انسان به خداوند باعث می شود که خداوند همیشه از انسان محافظت کند. خداوند گمان و حسن نیت دیگران نسبت به خودش را تبدیل به سوء ظن نمی کند. امام علی (ع) می فرمایند: بدترین مردم کسى است که مردم، به خاطر ترس از شرارت و بدى او، پرهیز و احترامش کنند.
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
در اینجا چند سوال مطرح است که برای روشن شدن و رد کردن این اشکال باید به آن ها پاسخی مناسب داد.
