برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
استاد شجاعی در این جلسه از مباحث منازل الاخره لیستی از گناهان را بر می شمرد که این گناهان عذاب سخت آتش در پی دارند و باید از آنها به خدا پناه برد و توبه کرد. این گناهان از این قرارند:
لعب های مذهبی هم داریم. در هیئت، در مؤسسه، در یک جایی که همه دارند کنار هم با هم کار می کنند، ممکن است چهار نفر هوای ریاست و هوای نفس بر آنها غلبه می کند. می روند خودشان یک انشعاب می زنند. اینها نمی توانند بر هوای نفسشان غلبه کنند تا وحدت داشته باشند. هِی تند تند از یکدیگر جدا می شوند. مثلا می رود یک هیات می زندو این هیات را برای هوای نفس زده؛ فقط برای روکم کنی زده؛ برای خدا نیست. برای این نیست که باری از امام زمان را بلند کنند. اگر از جهنم لعب در برود می افتد در جهنم تفاخر. اگر از این یکی در برود، گرفتار جهنم بعدی می افتد.
در جلسه قبل درباره دعای شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان خواندیم:« اَللّهُمَّ اَرزُقنی التَجافی عَن دارِ الغُرور»، گفتیم «دارالغرور» یعنی دنیا که دائما در حال فریب دادن اهل خودش است. یعنی اهل خود را از آخرت غافل می کند، گول می زند و به بازیچه های خودش مشغول می کند. این بازیچه ها برای سن های مختلف متفاوت است. در قرآن پنج مرحله بازیچه نام برده شده است:« اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ[1] = بدانيد كه زندگى دنيا در حقيقت بازى و سرگرمى و آرايش و فخرفروشى شما به يكديگر و فزونجويى در اموال و فرزندان است ».
توحید و انس با حق تعالی و شناخت و انس با پیامبر و معصومین، دو عامل آسانی سکرات موت بود. عامل مؤثر دیگر در آسانی سختی های مرگ «صله ارحام» می باشد.
«صله» یعنی پیوند و «رحم» یعنی خویشان؛ صله رحم یعنی حفظ برقراری پیوند انسان با خویشانش. انسان نباید تحت هیچ عنوانی ارتباط با ارحامش را قطع کند. حتی اگر آنها کافر باشند به شرطی که این ارتباط آسیب عقیدتی و دینی را در پی نداشته باشد. در غیر اینصورت انسان باید تحت هیچ عنوانی ارتباطش را با خویشان خود قطع نکند و این ارتباط و اتصال به گونهای باشد که اگر آنها به او نیاز پیدا کردند بتواند به آنها کمک بکند.
چکیده: عده غالب و قریب به اتفاق دشمنان حضرت در کربلا، یا عثمانی‌های کوفه بودند یا سپاه شام.
رهروان ولایت ـ دوران امامت اباعبدالله‌الحسین (علیه‌السلام) مصادف است با زمان خلافت معاویه و فرزندش یزید (لعنه‌الله‌علیهما).
معاویه بسیار فریب‌کار بود و تظاهر به دین‌داری می‌کرد، لذا نمی‌شد در مقابل او قیام کرد؛ امّا چهره یزید (لعنه‌الله‌علیه) با پدرش معاویه بسیار متفاوت بود؛ او اصلاً به دین و دیانت و حتی ظاهر شریعت، اهمیّتی نمی‌داد و تنها به فکر شهوت‌رانی و عیش و نوش خود بود؛ او مردی سگ‌باز، میمون‌باز، شراب‌خور، بسیار شهوت‌ران و... بود که اصلاً به دین و شریعت، اهمیّتی نمی‌داد، لذا با وجود او و خلیفه بودن او، حتی ظواهر دین و اسلام در خطر عظیمی قرار می‌گرفت؛ به همین خاطر است که امام حسين(عليه‌السلام) بعد از این‌که یزید به خلافت رسید فرمود: «وَ عَلَى الاِسْلَامِ السّلَام اِذْ قَدْ بَلِيَتِ الْاُمّةُ بِرَاعٍ مِثْلَ يَزِيد؛ آن‌گاه كه امّت، گرفتار حاکمی چون يزيد گردد، بايد فاتحه اسلام را خواند».[1]
-کشندگان نوه‌ی پیامبر در کربلا با آنکه می‌دانستند چه جنایتی را انجام می‌دهند؛ دست به این جنایت زدند، به همین خاطر جلوتر از بت پرستان (چون دین را نمی‌دانسته و بر آنها اتمام حجت نشده بود) در آتش افکنده می‌شوند.
حادثه‌ی کربلا سراسر درس عبرت برای بشریت مخصوصاً ما مسلمانان است. بیشتر مصیبت و جانگدازی حادثه عاشورا برای این است که ملتی به ظاهر مسلمان و آراسته به ظواهر شرعی، مرتکب این جنایت شدند. شکی نیست کسی که دانسته یک گناهی و اشتباهی را انجام می‌دهد؛ پشیمانی او در دنیا و آخرت نسبت به دیگران شدیدتر است. اگر می‌بینیم کشورهای غیر مسلمان، با آن همه گناه و معصیت خدا، بلای چندانی بر سرشان(ظاهراً) نمی‌آید، ولی همان گناه در کشورهای اسلامی باعث بلاهای بیشماری می‌شود؛ یکی از علت هایش، علم بیشتر مسلمین به مسائل دینی ــ که وظیفه ما را صد چندان کرده ــ است (هر که بامش بیش، برفش ببیشتر)، ما هم امتیازاتمان بیشتر است و هم وظیفه سنگینی داریم که تخطی از آن عواقب دنیوی و اخروی خاص خود را دارد.
حق الناس از نظر اسلام با عدالت و حكمت الهی رابطه ای تنگاه تنگ دارد و دارای گستره وسیعی می‌باشد. به عبارتی حق الناس در همه ابواب فقه وجود دارد و می‌توان گفت كه بابی از ابواب فقه اسلامی نیست، مگر اینكه مسایل فراوانی در زمینه حق الناس وجود دارد. حق الناس در منابع و متون اسلامی، چه در قرآن و چه در روایات معصومین ـ علیهم السّلام ـ و كتب فقهی جایگاه خاصی دارد. اقامه قسط و عدل و برقراری عدالت اجتماعی و ادای حقوق الناس یكی از عمده‌ترین اهداف بعثت پیامبران است.
اگر کسی با نگاه بی‌طرفانه و بی‌غرض، قضایا و روایات را نظر کند، خواهد دید بالاترین و مهمترین مسئله‌ای که در حوزه اسلامی مطرح است، مسئله امامت است. زیرا پیامبر عشق و رحمت(صلی الله علیه و آله و سلم) ، خاتم انبیاء و پایان بخش رسل است و با آمدنش، پرونده نبوت برای همیشه بسته شد و شریعت او هم باید تا قیام قیامت استوار بماند و برای پاسداری از تلاش‌های 23 ساله پیامبر عشق و رحمت(صلی الله علیه و آله و سلم) و استمرار رسالت آن حضرت، نیاز است که افرادی معین شوند تا از انحراف شریعت جلوگیری کنند و به پیاده
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: مارهایی هستند در جهنّم به بزرگی شتر! وقتی که مجرمی را نیش می‌زنند، تا چهل سال درد آن سـاكت نمی‌شود. این مارها برای كسانی هستند كه در دنیا بخیل، بداخلاق و اذیّت كننده‌ی مردم بوده‌اند.(میزان الحکمه، ج2، باب جهنّم)
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
