در مطالب قبل متوجه شدیم که هرکدام از ما به عنوان افراد جامعه وظایفی داریم. مدیر، ناظم، معلم، کارمند بانک یا حتی دکتر و... اگر به خوبی از عهده وظایف خویش برنیایند باعث آشفتگی در زندگی شخصی و جامعه می شوند.

دانش آموزان در طول سال تحصیلی (برای ساعاتی) ساکنان جامعه کوچکی به نام مدرسه هستند. آن ها می توانند جامعه کوچک خویش را به خوبی اداره کنند و یا باعث آشفتگی آن شوند. دانش آموزان در انجام وظایف نیازمند هدایت والدین  و اولیای مدرسه هستند و اثر گذاری این دو گروه بر آنان می تواند قابل ملاحظه باشد.

در مقاله های گذشته در رابطه با اختلالات خواندن مطالبی آموختیم. دانستیم که خواندن فرآیندی است پیچیده، که شامل تشخیص نمادهای زمان به شکل چاپ شده می باشد.

خواندن یک مهارت ذاتی نیست بلکه مهارتی است که باید یاد گرفته شود. کلماتی که خوانده می شود دارای هیچ معنایی نیست تا خواننده آن را استنباط و تفسیر نکند

با مشکلات اختصاصی خواندن این کودکان نیز آشنا شده اید، حال با انواع مشکلات خواندن و درمان آن آشنایی پیدا می کنید.
انواع مشکلات خواندن و راهکارهای درمانی

1- آینه خوانی یا وارونه خوانی:

مثال: خواندن کلمه( رود ) بجای کلمه ( دور)
علل:
الف):رشد ناکافی حرکات چشم.
ب):عدم غلبه نیمکره مغزی (چپ برتری یا راست برتری).
ج):عدم درک این وضوع که مکان حروف یا کلمه باعث میشود که جمله یا کلمه بطور کلی تغییر کند.
د):رشد ناکافی.
ه):تدریس وآموزش نامناسب.
و):تند خوانی وعدم توجه وبی دقتی .
ز):در موارد خیلی شدید علت آن ممکن است اختلال در سیستم عصبی باشد.

این اختلال دارای سه علامت عمده است که شامل پرفعالیتی و پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی وغیر قابل پیش بینی می باشد.

پیشتر در مورد دانش آموز بیش فعال و اختلال عدم توجه و بیش فعالی (ADHD) که  یک بیماری مزمن است و میلیون ها کودک را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد صحبت کردیم.

بیش فعالی دارای سه نوع است:

در نوع اول کودک فقط مشکل در نگه داری توجه و تمرکز دارد. در نوع دوم فقط پرتحرکی و بیش فعالی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک بوده وهم مشکل توجه و تمرکز دارد.

این اختلال در 5 درصد دانش آموزان دبستانی دیده می شود و در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است وبیشتر در پسران اول خانواده دیده می شود
 معمولا اختلال از 3 سالگی به بعد تشخیص داده می شود
کودکان مبتلا در دوره شیر خواری اغلب پر تحرک بوده و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند.

کم خواب و کم غذا بوده و زیاد گریه می کنند و ژس العمل نشان می دهند.

از نظر سبب شناسی عامل اصلی ناشناخته است اما فاکتورهای متعدد ژنتیک ، رشدی، صدمات مغزی ، عوامل عصبی شیمیایی ، فاکتورهای عصبی فیزیولوژیکی و عوامل اجتماعی روانشناختی را موثر می دانند.

قبلا نقش رژیم های غذایی حاوی مواد رنگی خوراکی ، مواد نگهدارنده که به مواد غذایی اضافه می شوند و شکر را موثر می دانستند که در حال حاضر از نظر علمی ثابت نشده است.

اما بطور تجربی دیده می شود دانش آموزانی که از این نوع مواد غذایی به وفور استفاده می کنند پرتحرک تر هستند.
در مورد عوامل ژنتیک ذکر این مورد لازم است که در صورت ابتلا یکی از فرزندان خانواده به این اختلال شانس بروز آن در خواهران و برادران کودک دوبرابر می گردد.

سمپتوم ها صرفاً جلوه رفتار نافرمانی، لجبازی، خصومت، یا ناتوانی در درک کردن تکالیف یا دستورالعمل ها نیستند.

سمپتوم ها صرفاً جلوه رفتار نافرمانی، لجبازی، خصومت، یا ناتوانی در درک کردن تکالیف یا دستورالعمل ها نیستند.

ملاكهای تشخیصی اختلال کمبود توجه بیش فعالی

معیار A:
الگوی مداوم بی توجهی و/یا بیش فعالی-تکانشگری که در عملکرد یا رشد اختلال ایجاد میکند، به صورتی که با (1) و/یا (2) مشخص می شود:
1- بی توجهی: شش سمپتوم زیر (یا تعداد بیشتر) دست کم به مدت 6 ماه تا حدی ادامه می یابند که با سطح رشد ناهماهنگ هستند و بر فعالیت های اجتماعی و تحصیلی/ شغلی تاثیر منفی میگذراند:

توجه: سمپتوم ها صرفاً جلوه رفتار نافرمانی، لجبازی، خصومت، یا ناتوانی در درک کردن تکالیف یا دستورالعمل ها نیستند. برای نوجوانان بزرگتر و بزرگسالان (17 ساله و بالاتر) حداقل پنج سمپتوم(نشانه) ضروری است.

سمپتوم a:
اغلب نمیتواند به جزییات توجه دقیق کند یا در تکلیف درسی، در محل کرد، یا هنگام فعالیت های دیگر اشتباهات بی دقت میکند (مثلا جزییات را نادیده میگیرد یا از دست میدهد، کار بی دقت است).

سمپتوم b:
اغلب در حفظ کردن توجه در تکالیف یا فعالیت های بازی مشکل دارد (مثلا در متمرکز ماندن هنگام سخنرانی ها، گفتگوها یا روخوانی طولانی مشکل دارد.)

آموزش غلط یا عدم کنترل و نظارت صحیح قلم و مداد به دست گرفتن در کلاس توسط معلم در منزل توسط والدین است. دلیلش خود کتاب درسی برای بخصوص کلاس اول است که دونوع خط نسخ و نستعلیق وشکسته نستعلیق را معرفی کرد و موحب سردر گمی دانش آموزان شده.

- ضعف عضلات انگشت
- بد گرفتن مداد
- کوتاه بودن مداد
- بد نشستن و ارتفاع صندلی
- بد گذاشتن کاغذ روی میز
- چپ دستی
- گذاشتن سر روی میز و نزدیک دفتر و کتاب موقع نوشتن
- برتری چپ چشمی وبرتری راستی
- نارسایی بینایی و ضعف بینایی چشم
- سرعت عمل پایین در انجام کارهای ظریف وشخصی خودش است.مثل لباس پوشیدن و دگمه بستن و...
- زیاد بودن مطالب درسی
- نداشتن فرصت برای یادگیری  وتمرین و رقابت با دوستان
- انجام دادن تکالیف توسط والدین
- توقع زیادی و جاه طلبی کودک و والدین
- فقدان انگیزه به یادگیری
- سرکوفت زدن به دست خط و عدم دادن پاداش به میزان تلاش کودک
- شروع زودتر از موعد مقرر آموزش نوشتن است مثل پیش دبستانی یا خط نستعلیق و شکسته نستعلیق قبل از 9سالگی.
- آموزش غلط یا عدم کنترل ونظارت صحیح قلم و مداد به دست گرفتن در کلاس توسط معلم در منزل توسط والدین
- دلیلش خود کتاب درسی برای بخصوص کلاس اول است که دونوع خط نسخ و نستعلیق وشکسته نستعلیق را معرفی کرد و موحب سردر گمی دانش آموزان شده.

آیا فعالیت‌های فرزندتان در مدرسه ناامید کننده است؟

اگر نمی‌دانید چطور شور و شوق آموختن را در فرزندتان ایجاد کنید و او را به سوی پیشرفت‌های آموزشی هل بدهید، از پیشنهادهای Zoe Evergreen استفاده کنید. Zoe یک روش تدریس خصوصی است که نویسنده آن با دانش آموزانی سروکار دارد که با آموزش و یادگیری مفاهیم مشکل دارند. نویسنده پس از یک دوره آموزش خصوصی به کودکان متوجه شد که والدین به هیچ وجه نمی‌توانند بپذیرند که فرزندشان در آموزش مشکل یا ضعفی دارد. بنابراین او به خانواده‌ها یاد می‌دهد چطور این مساله را حل کنند و محیطی برای فرزندشان فراهم کنند تا کودک همواره دوست داشته شدن، حمایت و علاقه را در خانواده دریافت کند.

من اینجا از روش Zoe Evergreen  برای درک بهتر شرایط کودکانی که عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند استفاده کرده‌ام. به نظرم خوب است با شروع سال جدید آموزشی به این نکته‌ها توجه کنید. همانطور که نویسنده این راهکارها می‌گوید آنچه فرزندتان با آن درگیر است، می‌تواند بهترین چیزی باشد که برای او اتفاق می‌افتد. پس همه چیز را بد نبینید و مثبت فکر کنید.

شاید او اصلا تنبل نباشد

در اولین روز آموزش خصوصی من معمولا متوجه می‌شوم که والدین برای توصیف وضعیت فرزندشان پس از شکست در یک مورد درسی او را «تنبل یا بی‌عرضه» توصیف می‌کنند. اما معمولا به کار بردن این برچسب فقط برای این است که والدین شکست و ناکامی فرزندشان را برای خود هضم کنند در حالی که مشکل او ممکن است چیزی به جز تنبلی باشد.

حق با شماست. او ممکن است در یک درس خاص اصلا خوب نباشد اما آنطور که شما تصور می‌کنید این بدترین اتفاق دنیا نیست. شاید این دقیقا بهترین چیزی باشد که می‌تواند برای او اتفاق بیقتد. این درست مثل این است که مچ پایتان بشکند و پس از یک دوره درمان و پیگیری پزشک به شما بگوید که این مچ هرگز مثل روز اول نخواهد شد مگر اینکه یک مجموعه تمرین‌های سخت درمانی و فیزیوتراپی را انجام بدهید. اگر همت و اراده داشته باشید و پیگیر باشید می‌توانید تمرین‌ها را هر روز انجام بدهید و چه بسا یک روز مچ آسیب‌ دیده‌تان قوی‌ترین عضو بدنتان باشد.

همین اتفاق می‌تواند برای فرزندتان بیفتد. شما او را ضعیف می‌دانید یا فکر می‌کنید او در یک یا چند مورد خاص نمی‌تواند پیشرفت خوبی داشته باشد اما اگر او را در مسیر درستی قرار بدهید چه بسا او بتواند در همان مورد خاص موفقیت‌های زیادی به دست بیاورد.

شاید این را ندانید اما افرادی که چالش و کشمکش‌های کمی را تجربه می‌کنند و همه چیز به راحتی در اختیارشان قرار می‌گیرد بسیاری از مهارت‌ها را نمی‌آموزند، آنها سخت کوش و صبور و با نظم و ترتیب نیستند و پشتکار کافی ندارند. اینها همه چیزهایی است که ما برای موفقیت به آن نیاز داریم.

اگر بخواهیم صادق باشیم بسیاری اوقات فرصت یا حوصله آغاز یک مکالمه مفید و موثر را نداریم ...

اگر بخواهیم صادق باشیم بسیاری اوقات فرصت یا حوصله آغاز یک مکالمه مفید و موثر را نداریم و ترجیح می دهیم سوالات از پیش تعیین شده ای همچون "امروز مدرسه چطور بود؟" را از فرزندانمان بپرسیم به این امید که خودشان بیشتر توضیح بدهند و ما را از زیر و بم آنچه در مدرسه گذشته مطلع کنند.

اما واقعیت این است که وقتی چنین سوالی می پرسیم احتمال اینکه فرزند ما پاسخ مناسب و مورد نظر ما را بدهد واقعا کم است. اکثر بچه ها در مقابل چنین سوالاتی، پاسخ هایی از قبیل " خوب بود"، "خبر خاصی نبود"، "همه چیز مرتب بود" می دهند.

سوالات ذیل به شما کمک می کند از فرزندتان در هر سنی، سوالات دقیق تری بپرسید و پاسخ های مناسب تری دریافت کنید:

1. به من در مورد لحظه ای بگو که برای یاد گرفتن یک موضوع واقعا هیجان زده شدی؟

2. در مورد لحظه ای بگو که در کلاس احساس گیجی و سردرگمی کردی.

3. وقتی به امروزت در مدرسه فکر می کنی، آیا چیزی هست که عمیقا تو را درگیر کرده باشد؟ آیا سوالی در ذهنت مانده که هنوز جواب نگرفته است؟

4. آیا لحظاتی بود که احساس ترس یا نگرانی کرده باشی؟

5. آیا امروز لحظاتی بوده که حس کردی مورد بی احترامی از طرف شخصی قرار گرفته ای؟ در این مورد توضیح بده.

6. آیا لحظاتی بوده که حس کرده باشی یکی از همکلاسی هایت واقعاً هوای تو را دارد؟

7. آیا امروز اوقاتی بوده که حسابی به خودت افتخار کرده باشی؟

8.  چطور است در مورد مکالمه ای با دوستت که حسابی تو را خوشحال کرده صحبت کنیم.

9. آیا امروز با موضوع دشواری رو به رو شده ای؟

10. از چه چیزی در مورد امروز احساس رضایت داری؟

11. امروز چه چیزی را در مورد خودت یاد گرفتی؟

12. آیا امروز با موضوعی رو به رو شدی که دوست داشته باشی با هم در موردش مشورت و همفکری کنیم؟

13. چه برنامه ای برای فردا خواهی داشت؟

14. آیا موضوعی هست که بخواهی قبل از خواب برای .من بگویی تا احساس سبکی کنی؟

***

چند نکته در مورد نحوه سوال کردن

اینکه چه وقت و چطور این سوالات را بپرسیم در پاسخ هایی که ممکن است دریافت کنیم بسیار موثر است. معلوم است که قرار نیست همه این سوالات را مثل یک لیست از پیش تعیین دشه هر روز تکرار کنید. این سوالات تنها به عنوان کمکی به شما برای انتخاب صحیح نحوه مکالمه با فرزندتان پیشنهاد شده اند و این شما هستید که باید بسته به شرایط و اتفاقاتی که ممکن است رخ داده باشد، از بین آنها انتخاب می کنید که چه سوالی مناسب چه زمانی است.

وقتی از فرزندتان در مورد روزش در مدرسه می پرسید، باید دقت کنید که تمرکز کافی داشته باشید موقع غذا پختن، تماشای تلویزیون یا کار با کامپیوتر وقت مناسبی برای آغاز یک مکالمه دو طرفه موثر نیست.

اگر پرسیدن در مورد مدرسه را به یک روال عادی زندگی بدل کنید، کمک می کنید فرزندتان با پیش بینی اینکه به زودی در مورد نگرانی ها و مسائلی که با آن رو به رو بوده، فرصت صحبت و همفکری با شما را خواهد داشت، احساس آرامش بیشتری کند. و لازم نباشد برای آغاز یک مکالمه دشوار، استرس غیر لازمی را تحمل کند.

مرکز یادگیری سایت تبیان

ج) نياز به محبت و دوستي:

نياز به محبت از نيازهاي اساسي انسان به شمار مي رود؛ همانگونه که انسان به آب و غذا نياز دارد؛ به محبت نيز نيازمند است و بود و نبود آن، در تعادل روحي و رواني وي تأثير فراوان دارد. روان شناسان بر همين اساس به ترسيم هرم نيازهاي انسان پرداخته اند.

کودکي که در محيط گرم و محبت آميز رشد کند، رواني شاد و دلي آرام و با نشاط و به تبع آن، جسمي سالم خواهد داشت. چنين فردي به زندگي اميدوار و دلگرم بوده، خود را در جهاني پرآشوب، تنها و بي ياور نمي بيند. از سوي ديگر، اظهار محبت به کودک از ابتلاي وي به عقده حقارت جلوگيري مي کند. کودکي که از محبت هاي گرم پدر و مادر محروم بوده، يا نيازش به محبتهاي آنان به حد کافي اشباع نشده است، نسبت به اطرافيان خويش و حتي پدر و مادر عقده نفساني مي يابد و در نتيجه، زمينه هرگونه فساد و انحرافي برايشان مهيا مي شود. به اعتقاد کارشناسان امور تربيتي، تندخويي، خشونت، اعتياد، افسردگي، نا اميدي و ........... غالباً معلول عقده حقارتي است که در اثر کمبود محبت پديد آمده است. گاه فشارهاي رواني تا بدانجا اين اشخاص را آزار مي دهد که دست به خودکشي مي زنند. بسياري از فرزنداني که از منزل فرار کرده اند، انگيزه خود را از فرار، بي توجهي و کم مهري پدر و مادر دانسته اند.

همانگونه که محبوب بودن از نيازهاي اوليه انسان است، محبت نمودن از نيازهاي اساسي او است. دوست يابي و برقراري روابط اجتماعي که به خصوص در سنين نوجواني و جواني شدت مي گيرد، براساس همين رابطه متقابل ميان نياز به محبت و نياز به مهر ورزيدن شکل مي گيرد. بنابراين، رفيق خوب و مناسب گرچه براي همگان مهم است، ولي براي نسل جوان اهميت بيشتري دارد؛ زيرا در اين دوره از يک سو عواطف نوجوان، نسبت به دوران کودکي، عمق بيشتري مي يابد و دوستي هاي سطحي او به دوستي هاي صميمي بدل مي شود. از سوي ديگر، نوجوان در اين سن به دنبال کسب استقلال است و لذا به طور طبيعي به دوستان جديد گرايش پيدا ميکند. بررسي هاي علمي نشان مي دهد که اثر پذيري نوجوانان از گروه همسالان بيش از هر گروه ديگري همچون خانواده و معلمان است. حال اگر دوستاني شايسته و مناسب گرداگرد نوجوان باشند، موجب تکامل تربيتي و معنوي او مي گشودند و اگر افرادي فاسد با او طرح دوستي بريزند، سبب سقوط وي در گرداب لغزشها و انحرافها مي گردند. بنابراين، بر والدين است که از يک سو به تقويت دوستي خود با فرزندان در سنين نوجواني بپردازند و از سوي ديگر، بر معاشرتهاي آنان نظارت کرده، آنها را در انتخاب دوستاني مناسب ياري رسانند.

تربيت ديني فرزندان

مطالبي که پيش رو داريد، گزارشي اجمالي از فرايند تربيت ديني فرزندان است که پس از اشاره به ابعاد مختلف دوران کودکي و نوجواني، به بيان حقوق فرزندان، مسئوليت هاي والدين و عوامل دين گريزي جوانان مي پردازد.

واقعيت ها و بايسته ها:

يکي از شاخصه هاي نظام هاي ديني توجه به واقعيت پيش از بيان مسئوليت ها است. اساساً در ميان نظامهاي تربيتي، آن سيستمي موفق تر است که پيش از بيان «بايدها و نبايدها» به «هست ها و نيست ها» توجه نمايد. بنابراين بر ما لازم است که با غرايز، روحيات، عواطف، احساسات، نيازها و ابعاد مختلف فرزندان خود آشنا شويم و در همان قالبها به برنامه ريزي براي تربيت ديني آنها بپردازيم.

الف) سن مناسب براي آغاز برنامه هاي تربيتي:

از آنجا که بنابر مطالعات روان شناختي و آموزه هاي ديني، عوامل مختلف وراثتي و ژنتيکي و حتي محيطي از آغاز شکل گيري نطفه بر انسان تأثير به سزايي دارند، بايد از دوران انتخاب همسر و حتي پيش از آن براي برخوداري فرزندان آينده مان از تربيتي سالم و مناسب، زمينه سازي نماييم. بر همين اساس، پيامبر اکرم (ص) از ازدواج با همسران ناشايست نهي فرموده و فرزندان به دنيا آمده از آنها را تباه شده و از دست رفته مي شمارد. امير مؤمنان (ع) نيز خصلت هاي زشت و زيبا در روح و روان انسانها را متأثر از شير مادران شان مي داند.

آزمايشهاي تجربي در اين زمينه نيز اين واقعيت را تأييد مي کند که انسان از دوران جنيني نسبت به محيط و صداهاي مختلف اطراف خود حساس بوده و به خصوص از مادر و سخنان و روحيات وي تأثير مي پذيرد. به همين دليل، در اسلام به پدران سفارش شده است که از روزي حرام اجتناب ورزند و آداب ويژه اي را به هنگام انعقاد نطفه رعايت کنند. به مادران توصيه شده که در دوران بارداري، مراقب انديشه ها و رفتارهاي خويش بوده، همواره در طهارت جان و پاکيزگي تن و روان تلاش کنند؛ چرا که از کوزه همان برون تراود که در او است. پس از ولادت نيز فرزندان به طور مستقيم در معرض برخي آداب و مراسم مذهبي قرار مي گيرند؛ آدابي مانند خواندن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ که در روايات به عنوان پناهي در برابر وسوسه هاي شيطاني شمرده شده است؛ کام گرفتن کودک با تربت امام حسين (ع)؛ انجام غسل ولادت؛ ختنه کردن؛ عقيقه کردن؛ صدقه دادن به وزن موي سر کودک از طلا يا نقره و به وزن بدنش از خرما و ..... امروزه از نظر علمي نيز تأثير بسياري از اين اعمال برآينده کودک غيرقابل انکار است. با اين حال، بديهي است که فرزندان را نمي توان از آغاز تولد به طور مستقيم مورد تعليم و تربيت قرار داد و ناچار بايد منتظر پيدايش زمينه هاي يادگيري و تربيت پذيري در آنها بود. در اين باره که آموزش و پرورش ديني فرزندان را از چه سني بايد آغاز کرد، ميان دانشمندان و کارشناسان امور تربيتي اختلاف نظر است.

1- همه چیز از شما شروع می شود. ارزش و احترام خود را بدانید و به وجود خود افتخار كنید.
2- هر فردی جدا از ظاهر و موجودیت واقعی اش ، از توانایی های بالقوه و استعدادهای نهانی فراوانی برخوردار است كه با برخورداری از اعتماد به نفس می تواند آنها را بارور و شكوفا سازد .
3- شما می توانید به انسانی كامل و واقعی تبدیل شوید ، فقط باید به خود كمك كنید تا استعدادهای نهانی خود را از قوه به فعل در آورید.
4- سعی نكنید پیوستگی شما به دیگران موجب تقلید كوركورانه شما از آنها بشود و استقلال و اعتماد به نفس خود را از دست بدهید .
5- انسان همان است كه خود باور می كند .
6- بزرگ ترین و حیاتی ترین ویژگی یك انسان ، اعتماد به نفس است .
7- از این نكته آگاه باشید كه برخورداری از اعتماد به نفس، تمامی نقص های جسمانی را جبران می كند.
8- سعادت و آسایشِ هر كس در اختیار خود اوست. از قبول مسئولیت نهراسید، پذیرش مسئولیت نشانه شخصیت شماست.
9- اظهارنظركردن و سخن گفتن درجمع مانند ویتامینی است كه در ساختمان اعتماد به نفس شما نقش حیاتی ایفا می كند.
10- بهترین دستور زندگی این است كه انسان اعتماد به نفس داشته باشد و در پرتو سعی و جدیت به مقام و منزلتی برسد.
11- تمام وعده و وعیدهای دنیا فریبی بیش نیست و بهترین دستور زندگانی این است كه اعتماد به نفس داشته باشی و در پرتو سعی و مجاهدت خود به مقامی برسی.
12- كسی كه به خود اطمینان دارد به تعریف كسی احتیاج ندارد.
13- هیچ چیز بیش از نیروی درونی و بیش از اعتماد به نفس ، شخص را قوی و نیرومند نگه نمی دارد. وقتی كه این قوت باطنی متزلزل شود، یك باره قوای بدنی شخص فرو می ریزد و او را از پای در می آورد.
14- اعتماد به نفس شرط موفقیت است.

شما هم اعتماد به نفس خواهید داشت اگر به این نكات عمل كنید...

1. شما یك انسان كاملاً خوب هستید . افكار منفی كه درباره خود دارید ، واقعیت ندارند.
2. مدام به هدف های خود فكر كنید.
3. روی كاغذ آوردن هدف ها و برنامه های عملی رسیدن به آنها ، سریع تراز هر عامل دیگری می تواند در شما اعتماد به نفس ایجاد كند.
4. به خودتان ایمان داشته باشید . تنها ، نبض این كلام استوار می تواند تمام توانتان را به تپش درآورد.
5. آنهایی كه اعتماد به نفس دارند در مورد آنچه خواهان آن هستند فكر و صحبت می كنند و به همین دلیل آن را به دست می آورند.
6. اعتماد به نفس در دنیای بیرون با زندگی شرافتمندانه در دنیای درون آغاز می شود.
7. با وضوح كامل برای خود مشخص كنید كه چه كسی هستید و به چه چیزی پایبندید. از سازشكاری بپرهیزید.
8. هنگامی آرامش و اعتماد به نفس را تجربه خواهید كرد كه بدانید كار درست را انجام می دهید، صرف نظر از این كه به چه قیمتی تمام می شود.
9. هنگامی كه مطمئن هستید هماهنگ با والاترین ارزشهایتان زندگی می كنید، اعتماد به نفستان افزایش پیدا می كند.
10. پویایی و بازدهی انسان هایی كه دارای ارزش ها و اصول مكتوب هستند ، بیش از انسان هایی است كه فاقد آن هستند .
11. با نگاه كردن به رفتارتان ، بخصوص هنگامی كه تحت فشارهستید ، همیشه می توانید ارزش های واقعی خود را بشناسید.
12. یك دید روشن كه به وسیله یك برنامه ریزی دقیق پشتیبانی شود در شما احساس اعتماد به نفس و قدرت درونی بسیار زیادی ایجاد می كند.
13. تنها معیاری كه نشان می دهد تا چه حد چیزی را باور دارید این است كه تا چه اندازه با ثبات قدم به آن می پردازید.
14. انسان هایی كه اعتماد به نفس دارند كاملاً می دانند كه هستند و به چه اعتقاد دارند.
15. اصول زیر بنایی و پایداری را كه به آنها معتقدید مشخص كنید و اراده كنید كه مطابق با آنها زندگی كنید.

اعتماد به نفس بپزید!

اعتماد به نفس یعنی اعتماد و اطمینان داشتن به درون، به نفس و به خود وجودیمان. یعنی اعتماد و اعتقاد به تواناییها و استعدادهایمان. داشتن اعتماد به نفس به این معنا نیست که ما در همه ی مراحل زندگی عالی باشیم، بلکه به این معناست که به روح نفس خود اعتماد داریم که بعد از هر تلاش و نتیجه ی ناموفقی، دوباره و صدباره تلاش خواهیم کرد تا نهایتاً به هدفمان برسیم. برای داشتن اعتماد به نفس همین قدر بس است که بدانیم خداوند متعال انسان را اشرف مخلوقاتش نامید و از روح خود در او دمید و او را جانشین خود بر روی زمین قرار داد.
اگر عظمت و بزرگی خود را دریابیم، بی شک برخود می بالیم و به خود و توانایی هایی مان ایمان می آوریم. البته لازم است بدانیم که اعتماد به نفس چیزی غیر از غرور و تکبر بی جاست. اعتماد به نفس یعنی احساس خوب و مثبت از خود و توانایی های خود داشتن. اعتماد به نفس بزرگ ترین عاملی است که به شما برای رسیدن به توانگری کمک می کند.
اگر ما به زیبایی های وجود خود نگاه کرده، به مقام و منزلت خود نزد خدا پی ببریم، احساس عزت می کنیم و به خود می بالیم.
در اینجا به برخی از راهکارهای موجود برای تقویت اعتماد به نفس اشاره می کنیم:

1. تفكر مثبت داشته باشید. هر چه خوشبین تر باشید اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت.

2. در زندگی هر چه اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید بیشتر افراد و موقعیت هایی را كه می توانند به شما كمك كنند تا به هدفهایتان برسید به سوی خود جذب خواهید كرد.

3. برای ایجاد اعتماد به نفسِ بیشتر، مدام با خودتان تكرار كنید: " خوشبختم ، سالمم و حال خوشی دارم."

4. تمركز كامل برروی هدف اصلی ، در شما احساس قدرت ، اراده و استقلال ایجاد می كند.

5. تكلیفتان را با خودتان روشن كنید. این كه دقیقاً بدانید چه می خواهید اعتماد به نفس شما را بی اندازه افزایش می دهد.

6. تردیدها را كنار بگذارید. خود را كاملاً متعهد سازید كه زندگی ای را آغاز كنید كه برای آن ساخته شده اید.

7. این كه اعتقاداتتان چقدر عمیق است و تا چه حد به تعهدات خود پایبند هستید قدرت شخصیت شما را نشان می دهد.

8. احساس اعتماد به نفس و داشتن اقتدار فردی ناشی از رویارویی با مشكلات و غلبه بر آنهاست.

9. زیر بنای اعتماد به نفس در هر زمینه ای تهیه مقدمات و آمادگی است.

10. در هر زمینه ای هر چه بیشتر یاد بگیرید و دانش خود را بالا ببرید اعتماد به نفستان نیز بیشتر می شود.

11. تمرین و تكرار زیاد در هر زمینه ای برگ برنده را به دست شما می دهد.

12. شما می توانید به گونه ای باشید، چیزهایی داشته باشید و از عهده كارهایی برآیید كه هرگز خواب آن را هم ندیده اید. این توانایی درست در همین لحظه در درون شما وجود دارد.

13. ویژگی مشترك و منحصر به فرد زنان و مردانی كه كارهای بزرگ انجام می دهند داشتن این احساس است كه انجام كاری بزرگ جزئی از سرنوشتشان است.

14. برتری حاصل از تسلط كامل در كار، زیربنای اعتماد به نفس و عزت نفس پایدار است.

15. آنچه توانایی های بالقوه شما را در جهان خارج محدود می كند دو چیز است: باورهای شما و این كه تا چه حد به توانایی خود در انجام كارها اطمینان دارید.

به نقل از سایت تبیان

 

یکی از دوستان ما می گفت؛ ما یکی از كشورها رفته بودیم برای بازدید از مدارس تا وارد شدیم دیدیم ابتدای ورودی مدرسه یک جای اتاقکی است مانند سیستم خودپردازهای ما ولی كوچک تر. درش را باز كردیم دیدیم گلاب به رویتان توالت است پرسیدیم این سیستم برای چیست؟ گفتند؛ برخی از بچه هایی كه سابقه صبحانه خوردن ندارند می آیند این جا سریع از طریق ادرارشان، قند بدنشان، سایر مسائل بدنشان ارزیابی می شود كه ببینند صبحانه خورده یا نه این این قدر پر اهمیت است.

✅ من همیشه یکی از دعاهایی كه دارم می گویم ان شاء الله ما یک روز به یک بلوغی برسیم كه جامعه ما تمام بوفه های در مدارس تعطیل شود. خصوصا تنقلات غیر مفیدی كه توزیع می شود. حتی من می گویم آن هایی هم كه مفید است تعطیل شود به امید این كه مادر صبح با عشق و علاقه برای بچه اش لقمه بگیرد بگذارد در كیف بچه اش و بچه وقتی در محیط مدرسه می رود لقمه ای را بخورد كه مادرش برایش آماده كرده است.  میوه ای را بخورد كه مادرش برایش آماده كرده است.

یادم نمی رود هیچ وقت آن موقع من در تهران مربی بودم و مدرسه می رفتم یک روز زنگ تفریح داشتم در حیاط قدم می زدم یکی از دانش آموزان را دیدم یکی از كیسه های فریزر دستش است من رفتم نزدیک شدم نگاه كردم دیدم هویج های خورد شده، گل كلم، كاهو و سبزیجات بود. خیلی برایم جالب بود از او  پرسیدم بچه ها كه دارند از بوفه خرید می كنند شما این چیست دستت؟ گفت: مادرم هر روز این را آماده می كند. گفتم علاقه مند نیستی؟ گفت: نه مادرم چون متخصص تغذیه هم است می گوید سالم ترین تغذیه همین است.

 ⬅️برای همین یکی از میان وعده ها همین است وقتی می بینیم یک بخشی سبزیجات و میوه جات است، این را باید یک جایی تامین بکنیم برای بچه ها. این لطف نیست من صبح هزار تومان بگذارم در جیب بچه ام بگویم از بوفه كیک و كلوچه بخور این بی تدبیری است.

✔️یک جمله ای را اخیرا از كارشناسی می دیدم خیلی جمله جالبی بود، می گفت؛ نسل امروز ما نسل مظلوم اند به دلیل تغذیه نامناسبی كه دارند. یکی از مظلومیت های نسل امروز ما تغذیه نامناسب است. پول داریم زیاد هزینه می كنیم، ولی تغذیه شان نامناسب است.

بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تنظیم: نیلوفر یاقوتی

موضوعات مرتبط: تربیتی
برچسب‌ها: درس و مدرسه