(ره توشه برادران محرم 1441) 

کاری از گروه تولید محتوای معاونت فرهنگی وتبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

مقدمه
اصل عزاداری برای رفتگان و عزیزان خواه به مرگ طبیعی از دنیا رفته، یا کشته شده باشند، در تمام فرهنگ‌ها و ملت‌ها و از جمله در فرهنگ اسلامی وجود دارد و مورد تأیید است. عزاداری‌ها برای رفتگان و کشتگان، غالباً برخاسته از احساسات انسانی است؛ اما در مورد شخصیت شهید بزرگ اسلام، امام حسین(علیه السلام) فقط یک موضوع احساسی نیست. اگر چه این شهادت ۱۴۰۰ سال پیش به وقوع پیوسته است، اما افزون بر مظلومیت خاص آن حضرت در این واقعه، ابعاد مختلف این مسأله سبب شده تا سوگواری برای آن حضرت از مرز احساس و عواطف فراتر برود و با عقلانیت مورد تأیید و پشتیبانی قرار گیرد. وجود دو عنصر احساس و عقلانیت در آن، موجب شده است تا این حادثه همچنان زنده و زندگی بخش باشد.

پایگاه اطلاع رسانی بلاغ| جلسه پنجم ره توشه ماه محرم ۱۳۹۹، زیبایی های کربلا؛ غیرت دینی، شجاعت و ایثار.

کاری از گروه تولید محتوای معاونت فرهنگی وتبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

مقدمه
تاریخ بشر همواره شاهد تقابل دو جریان حق و باطل بوده و خواهد بود. در یک سو همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها و در سوی دیگر همه زشتی‌ها و بدی‌ها نمود پیدا می‌کند. حاملان جریان اول ، انبیا و اولیا: هستند که طلایه دار دین داری، عدالت، معنویت و ستم ستیزی اند و حاملان جریان دوم، حاکمان ستم پیشه و سلطه طلبانی همچون فرعون و نمرود به عنوان پرچمداران دین‌ستیزی، ظلم و جنایت هستند. این دو جریان، دو فرهنگ هستند: فرهنگ الهی و فرهنگ جاهلی. قیام کربلا نیز تقابل دو فرهنگ الهی و جاهلی است که یک سوی آن همه زیبایی‌ها، مانند غیرت، شجاعت، ایثار، آزادگی و بصیرت، و در سوی دیگر همه زشتی‌ها، مانند ستم و دنیا‌طلبی نمود پیدا می‌کند. در این نوشتار برخی از زیبایی‌های کربلا تبیین می‌شود. 

در سال ۴۱۲ میلادی، یعنی حدود دو قرن پیش از ظهور اسلام، سران قبلیه‌های عرب در مکه، برای یکسان‌سازی و سامان دادن به پیوستگی و اسامی ماه‌های عرب، گرد هم آمدند. جلسه یاد شده در منزل کلاب بن مره، جد پنجم پیامبر شکل یافت.

محرم به معنای حرام شده است. پیش از اسلام عرب، جنگ در این ماه را حرام می‌دانست و ترک مخاصمه می‌کرد؛ لذا از آن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.

در توضیح این که چرا ماه‌های دیگر که جنگ در آن‌ها حرام است، محرم نامیده نمی‌شود می‌توان گفت: چون ترک جنگ از این ماه شروع می‌شد به آن محرم گفتند.

پس این نامگذاری مربوط به دو قرن قبل از اسلام است و این ماه در همان زمان ماه اول قمری قرار داده شده است.

امام رضا (علیه السلام) فرموده‌اند: هر گاه ماه محرم فرا می‌‏رسید، پدرم (موسی بن‏ جعفر (علیه السلام)) دیگر خندان دیده نمی‏‌شد و غم و افسردگی و اندوه بر او غلبه می‌‏یافت تا آن که ده روز از محرم می‏‌گذشت، روز دهم محرم که می‌‏شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.

به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم مجموعه‌ای از اس ام اس‌های ویژه این روز را برایتان گردآوری کرده‌ایم که در ادامه می‌توانید مشاهده کنید.

حسین را دوست می دارم

من آن شب خیز بیدارم زجان مشتاق دیدارم

به نان او خریدارم حسین را دوست می دارم

**

آموزگار خوبی ها

روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجری دومین فرزند برومند حضرت علی و فاطمه زهرا - که درود خدا بر ایشان باد - در خانه ی وحی و ولایت، چشم به جهان گشود.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله رسید، به خانه ی حضرت علی و فاطمه علیهماالسلام آمد و به اسماء فرمود تا کودک را بیاورد. اسماء او را در پارچه یی سپید پیچید و خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و آله برد. آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفتند (1)

تربت معشوق کجاست؟

از جمله نشانه های تربت امام حسین علیه السلام و فرق تربت امام حسین علیه السلام با بقیه خاک ها این است که بوی خوش عجیبی دارد. و حتی بعضی از بزرگان می فرمایند که از چند متری بوی خوش آن به مشام می رسد. حتی آنچه در کتب معتبر تاریخی نقل شده است قضیه معروف تخریب قبر امام حسین علیه السلام در چند مرحله است از جمله زمان متوکل عباسی ملعون که قبر آن حضرت را شخم زد و آب بر آن گرفت و قصد محو کردن قبر امام را داشت که بعدها عده ای آمدند قبر را پیدا کنند، از خاک ها برمی داشتند و می بوئیدند تا به قبر مطهر رسیدند که نقل می کنند بوی خوش عجیبی از آن به مشام می رسید و معلوم شد که آنجا قبر مطهر امام حسین علیه السلام است. انسان عاشق اینگونه تربت معشوق خودش را می جوید چون تربت معشوقش بوی عشق می دهد.

سفینة النجاة در پرتو آیات قرآن

قرآن كریم در وصف انبیاى الهى مى‏گوید: پیامبران پیشین كسانى بودند كه تبلیغ رسالت‏هاى الهى مى‏كردند و تنها از او مى‏ترسیدند و از هیچ كس جز خدا نمى‏ترسیدند؛ «الّذین یبلغون رسالات اللّه و یخشونه و لا یخشون أحداً الّا اللّه». (احزاب/ 39) امام حسین علیه السلام نیز داراى این دو خصیصه ‏ى برجسته است:

تنها از خداوند مى‏ترسید. در دعاى عرفه مى‏گوید: «اللّهم اجعلنى أخشاك كأنّى أراك»

قطره‌ای از کوثر زلال حسینی

پیشوایان معصوم علیهم السلام، مصداق تمام زیبایی های اخلاقی و الگوی جاودانه پاکی و انسانیتند. امام حسین  علیه السلام سبط پیامبر، فرزند دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی مرتضی علیه السلام، نیز مظهر شجاعت و الگوی فروتنی و تسلیم به درگاه ایزدی است که گرامی‌داشت ولادتش با یاد و خاطره شهادتش گره خورده است.

رمز برکت بال شكسته ها

میلاد امام حسین علیه السلام دوباره آمد و ایران ما بوی حسین علیه السلام گرفت. او سرمایه مملکت ماست. او روح حماسه را دل های ما زنده می کند. کشوری که در آن ابا عبدالله و کربلا و شهادت حضور و ظهور دارد؛ مردم آن مردم حماسه اند؛ زیرا آن ها معتقدند که انسانی که شهید می شود تازه زنده می شود. چنین انسانی هرگز در هیچ کاری کم نمی آورد. چون او عاشق است.

پیچیده درحریر بهشتی

 آهنگ رقصیدن دارد مدینه امروز؛ آهنگ پرواز.

این اشتران مست، این درخت‏های دست افشان، این پرندگان آفتابی و این آسمان، امروز میهمان قدم‏های کسی می‏شود که همه آب‏ها را به میهمانی طهارت بی‏انتهای خود خواهد بُرد.

عطر آشنای سیب

پرچم‏های سبز و سرخ، در کوچه کوچه کهکشان، با نسیم دلنواز صلوات به حرکت در می‏آیند و کاینات، منتظر آمدن کسی است که نام مبارکش را بر تارک عرش آویخته‏اند؛ حسین!

مشتاق‏تر از تمام آسمانیان، آن‏که در کالبد روحانی خویش نمی‏گنجد، جبریل علیه‏السلام است. اوست که آغوش پرندین خود را به سمت نوازشش گشوده است.

امروز تمام آسمان را سرود «فتبارک الله» فرا گرفته است.

وه چه زیباست کودک زهرا علیهاالسلام ! وه چه زیباست میوه طاها!

گویی تبسمش آکنده از عطر سیب است؛ عطر سیبی که هنوز هم بهترین خاطره مدینه و دل‏انگیزترین عطر پگاهان کربلاست. چون نوری که از دل خورشید برآید. قدم در عالم خاک می‏گذارد و آغازین شگفتی حضورش را با سجده در برابر محبوب و حبیب خویش به تماشا می‏گذارد. و لحظه‏ای بیش نیست که سر ارادت خاکستان به آستان حضرت دوست نهاده است؛ سری که در نهایت، قربانی کوی او خواهد شد.

گویی تمام افلاکیان نامش را می‏دانند و مرامش را می‏ستایند!

گویی تمام عرشیان، از روز ازل منتظر تولّد او بوده‏اند. پرچم غیرت را در کویر نامردمی‏ها به اهتزاز درآورد!

او می‏آید از ازلی‏ترین نقطه آفرینش که چراغ هدایت باشد و کشتی نجات.

او می‏آید تا عاشورا به عظمت خویش ببالد.

او می‏آید تا کربلا، مشام جهان را با «عطر سیب» آشنا کند. او می‏آید تا ولایت، اوج غریبانگی خود را حس کند.

او می‏آید تا صبر را، ایثار را، شهادت را... معنا کند.

او می‏آید تا کسی «غیرت دینی» را به فراموشی نسپارد.

می‏آید تا سفارش به امر به معروف و نهی از منکر بر زمین نماند.

آری، می‏آید، نقطه اوج رسالت و ولایت؛ نقطه‏ای که قله کمال آدمی و نزدیک‏ترین فاصله با خداوند است؛ آنجا که حتی فرزند مانع این قرابت نمی‏شود!

مولا، ای عظمت شهادت! چقدر نامت دلنشین است؛ حتی برای شهادت!

چیست پنهان در نامت که اشک را مجال تأمل و درنگ نمی‏دهد و عشق را حیران عاشقانگی خویش کرده است!

مولای عاشقان جان باخته! چقدر یادت برای عارف شدن مغتنم و نامت برای عاشق شدن زیباست!

کربلا تنها با تبسّم تو جان گرفت و عاشورا تنها با ترنم عاشقانگی‏هایت نامی شد.

مولای عاشقان!

سلام بر تو باد تا واپسین روز آسمان و زمین!

میلادت مبارک!

گل سرسبد جوانان بهشت

کوچه پس ‏کوچه ‏های مدینه امروز دوباره عطرآگین شده است.

بوی بهشت می‏وزد از خانه علی علیه‏السلام .

بوی بهار می‏آید از دامان فاطمه علیهاالسلام .

بوی ریحانه هستی و گل سرسبد جوانان بهشت می‏آید از آغوش گرم پیامبر صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله !

حوریان، تمام شهر را آذین بسته‏اند با گل مریم.

عرش‏نشینان همه به یُمن آمدنش، میهمان علی و فاطمه‏اند.

فوج فوج ملائک می‏آیند و طواف می‏کنند گرد شمع وجود حسین علیه‏السلام .

آسمان، سرشار از کرامت دستانش دامن دامن باران می‏تکاند بر سر شهر و پائیز با شنیدن صدای خنده‏هایش، برای همیشه کوچ می‏کند از قلب پیامبر صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله !

آری! این حسین است.

سبب اتصال زمین و آسمان، کشتی نجات، سلطان عشق و سید جوانان اهل بهشت.

نزدیک‏تر بیا فُطرس!

نگاه کن به چشمان شکوهمند حسین علیه‏السلام ! نگاه کن به کودکی که سرخ‏ترین حادثه تاریخ از قطرات خون او وام خواهد گرفت! نگاه کن به پاسخ تمام پرسش‏های بی‏جواب!

بال‏های شکسته‏ات را بر گلبرگ وجود او بزن!

او مرهمِ زخم تمام بال و پرهای شکسته است.

اینک، شادمانه لبخند بزن که تو آزادشده حسینی!

بال بگشا و تا بی‏کرانه‏ترین سمت آسمان پرواز کن، فُطرس!

بال بگشا و بشارت آمدنش را به تمام هستی بده و هر صبح و شام، بر او بر خاندان با کرامتش درود و سلام بفرست!

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

سیدعلی اصغر موسوی

نسرین رامادان