۳- مورچه‌های سرباز برای بخیه زخم استفاده می‌شدند.

در تاریخ، هندیان به عنوان مردمانی مستقل و قوی شناخته می‌شوند. آن‌ها چنان قوی و جان سخت بودند که زخم هایشان را به کمک مورچه‌ها بخیه می‌کردند. این مورچه‌ها با کمک آرواره‌های خود، لبه‌های زخم را به هم متصل می‌کردند و از باز شدن آن جلوگیری می‌کردند.

۴- آرایشگران دندانپزشک

در زمان جنگ‌های ناپلئونی، بسیاری از سربازان دندان‌های خود را از دست می‌دادند. آرایشگران در آن زمان با استفاده از دندان‌های سربازان کشته شده در جنگ، دندان‌های مصنوعی می‌ساختند. این دندان‌ها را "دندان‌های واترلو" می‌نامیدند و، چون در آن زمان هنوز دندانپزشکان وجود نداشتند، همه کار‌ها توسط آرایشگران انجام می‌شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: