یکی از سوالات پرتکرار در سایت گناه شناسی این است که:

آیا گناه لواط حق الناس است و طلب حلالیت لازم دارد؟ لطفا در مورد حق الناس یا حق الله بودن گناه لواط توضیح دهید؟ در هر صورت راه توبه از آن را بیان کنید. در صورت به اکراه انجام شدن این گناه آیا مفعول می تواند برای تلافی و تقاص همین کار را با فاعل انجام دهد؟

پاسخ:

در صورتی که عمل منفور گناه لواط با رضایت دو طرف رخ دهد، هر دو مرتکب گناه کبیره شده اند و این تنها مصداق حق الله است. که بایستی فورا در درگاه خداوند متعال توبه واقعی نمایند.

    اما در برخی موارد این عمل قبیح مصداق حق الناس هم می باشد که علاوه بر ندامت قلبی و تصمیم و عزم بر ترک این کار، باید به نحوی از انحاء نسبت به اعادۀ حثیت وی اقدام کند و خسارت جانی بر وی را جبران کند. از جمله موراد ذیل:

تجاوز به مفعول

    اگر گناه از روی اکراه و اجبار صورت گرفته باشد، شخصی که به زور مورد تجاوز قرار گرفته است گناه کار نیست.[۱] در این صورت شخصی که به اکراه و زور مرتکب گناه شده باید در درگاه خداوند متعال توبه واقعی نماید و چون با تجاوز نوعی هتک حرمت کرده است  بایستی از مفعول هم طلب حلالیت کند .

آسیب زدن به جسم مفعول

    در صورتی که شخص فاعل با فردی لواط کند که به جسم وی آسیبی وارد کند علاوه بر ارتکاب به گناه کبیره حق الله مشمول گناه حق الناس نیز شده است.[۲]

فریب دادن فاعل یا مفعول

اگر کسی طرف را وسوسه کند و فریب دهد و وادار به گناه کند چه به عنوان فاعل و چه به عنوان فاعل گناهش مضاعف است چون شخص دیگری را هم منحرف  وادار به کرده است و چه بسا نوعی حق الناس هم هست و باید علاوه بر ارشاد طرف مقابل و توصیه به توبه، طلب حلالیت هم بکند.

بردن آبروی مفعول

فرد پس از ارتکاب به این گناه خبر آن را برای دیگران انتشار داده و بدین واسطه آبروی فرد مجبور شده مخدوش گردد. در این صورت نیز مصداق تضییع حق الناس است؛ که بایستی ضمن توبه از این گناه کبیره در درگاه خداوند متعال، از آن شخص هم حلالیت طلبیده و به هر نحو ممکن آبروی وی را حفظ و از ایشان نیز اعاده حیثیت کند.[۳]

زیرا از بین بردن آبرو و آلوده ساختن «شخصیّت اجتماعى» و هتک حرمت هر فردى بمثابه از بین بردن زندگى و حیات اوست. یعنى سلب آبروى یک نفر بوسیلۀ شایعات و یا نقل اسرار و عیوب او مساوى با اعدام شخصیّت اجتماعى اوست.[۴] این کار مصداق اشاعۀ فحشا می باشد، که حرام و از گناهان کبیره است.[۵]

خداوند متعال در این خصوص می فرماید: إنَّ الَّذینَ یُحبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفٰاحشَهُ فی الَّذینَ آمَنُوا، لَهُمْ عَذٰابٌ أَلیمٌ فی الدُّنْیٰا وَ الْآخرَه. ‌کسانى که پخش کردن و شهرت دادن کار بد در میان مؤمنان را دوست دارند در این دنیا و سراى دیگر براى آنان عذابى دردناک مى‌باشد.[۶]

انتقام مفعول از فاعل

اگر فردی با فریب و تهدید به قتل، به عمل لواط تن داده باشد، تنها فاعل گناه‌کار است و مفعول مُجاز به تلافی آن گناه یا تجاوز به ناموس و قتل فاعل نیست وگرنه مثل او مستوجب حدّ است.[۷] و او نیز مرتکب این گناهان کبیره خواهد شد. مفعول در این خصوص می تواند برای احقاق حق خود به مراجع ذیربط مراجعه نماید.

 نکته:

گناه لواط دارای دو آثار تکلیفی و وضعی است.[۸] اگر گناه لواط قبل از بلوغ رخ دهد، طبق نظر مشهور فقهاء تنها احکام وضعیه (بر خلاف احکام تکلیفیه) شامل فرد غیر بالغ می شود.[۹] لذا اگر فردی قبل از بلوغ مرتکب این گناه کبیره شده باشد، گرچه حکم تکلیفى ندارد، ولى طبق نظر اکثر فقها احکام وضعیّه دارد. [۱۰] این فرد بایستی علاوه بر توبه احکام وضعیه را نیز در نظر گرفته و طبق آن عمل کند.(احکام وضعی مثل حرمت ازدواج فاعل با خواهر و مادر مفعول و…)

نتیجه گیری

در صورتی که این کار با رضایت هر دو صورت گرفته باشد، تنها لازم است از این گناه کبیره در درگاه خداوند متعال توبه واقعی نماید و از بیان آن برای دیگران به شدت پرهیز کند تا خدای ناکرده مرتکب گناه کبیره اشاعه فحشاء و نیز هتک حرمت آن شخص نشود؛ و بدینوسیله مشمول گناه حق الناس نگردد.

اگر این کار را از روی زور و اکراه انجام شده باشد، شخص فاعل تنها گناه کار است که بایستی از گناه خود توبه کند. اما اگر در اثر این گناه آسیب جسمی به مفعول وارد شده باشد علاوه بر حق الله نیز مشمول حق الناس شده است که بایستی ضمن توبه از این گناه کبیره خسارت جانی بر وی را جبران و از ایشان نیز کسب حلالیت کند.

نکته مهم بعدی اینکه شخص گناهکار با انجام اعمال صالح (مثل صدقه، نماز، استغفار و…) می تواند آثار گناه را از وجودش پاک کند و همچنین با هدیه کردن ثواب آنها به کسانی که ظلم کرده است و دسترسی به آنها ندارد و امکان طلب حلالیت وجود ندارد آنها را راضی کند.

[۱] . استفتاءات بجهت، ج ۴، ص ۵۶۵، مسأله ۶۴۹۲٫

[۲] . مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج ۳، ص ۵۹۴٫

[۳] . فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج ۱، ص ۲۶۴٫

 [۴] . مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج ۳، ص ۲۸۵٫

[۵] . فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج ۱، ص ۴۹۸٫

[۶] . سوره نور، آیه ۱۹٫

[۷] . استفتاءات بهجت، ج ۴، ص ۵۶۵، مسأله ۶۴۹۴٫

[۸] . ر. ک: پاسخ شماره ۱۱۹ (نمایه: حکم لواط در قرآن و راه توبه از آن).

[۹] . حقوق مدنی، ج ۱، ص ۱۳۲٫

[۱۰] . آیات عظام فاضل و سیستانی: (اگر غیر از لواط کننده، لواط دهنده هم بالغ باشد، بنا بر احتیاط حرام مى‌شود)؛ ر.ک: توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏۲، ص ۴۷۳؛ سایت رسمی آیت الله سیستانی؛ استفتاءات بهجت، ج ۴، ص ۵۶۵، مسأله ۶۴۹۱٫

برگرفته شده از اسک اسلام

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: