آمادگی برای ورود به ماه ضیافت الهی

با به خاطر سپردن نكات چهارگانه ى پیش، اكنون مى توان چهره مبارك و سیماى پر خیر و بركت ماه رمضان را مشاهده نمود و به بركت آفرینى آن براى انسان پى برد.

البته این چهره زیبا و سیماى نورانى آنگاه قابل مشاهده است كه پرده از دیدگان آدمى برداشته شود و غبار تن، حجاب رخسار زیباى جان نگردد و خواهش هاى نفسانى، مانع رویت ارتباط میان نیازهاى جان آدمى با حقیقت و ماهیت روح پرور ماه رمضان نباشد و نگاه صحیح نسبت به این ماه و رابطه آن با جان انسانى و نیازهاى او بدست آید. در این صورت لحظه لحظه این ماه و همه آنچه كه به همراه دارد، موجب خیر، بركت و مباركى براى انسانى است كه آن را درك كرده و در آستانش بستر افكنده است. چقدر شنیدنى است این گزارش محمد بن مسلم از امام باقر (ع): “ان الله تعالى ملائكه موكلین بالصائمین یستغفرون لهم فى كل یوم من شهر رمضان الى آخره وینادون الصائمین كل لیله عند افطارهم: ابشروا عباد الله فقد جعتم قلیلا وستشبعون كثیرا بوركتم و بوره فیكم...”31 خداوند داراى ملائكه‌اى است كه وظیفه آنان استغفار نمودن براى روزه داران در هر روز از ماه رمضان تا پایان این ماه است و در هر شب هنگام افطار به روزه داران بشارت مى دهند: اى بندگان خداوند اندكى گرسنگى را چشیدید و بزودى سیر مى گردید. شما و آنچه كه در شماست مبارك گردید.

اى خجسته درد و بیمارى و تب

اى مبارك درد و بیدارى شب

رنج گنج آمد كه رحمت ها دروست

مغز تازه شد چو بخراشید پوست

<span style='background-color:yellow'>رمضان</span>

آرى، اگر روح انسان را بشناسیم و نیازهاى حقیقى او را بدانیم و رابطه بنده با خدا و راز نیازمندى بشر به ارتباط با عالم ملكوت را به درستى بیابیم نه تنها ماه رمضان راموجب محرومیت و محدودیت نمى دانیم، بلكه آن را موجب توسعه و پیشرفت وجودى و صعود و تكامل انسانى خواهیم دانست.. در این صورت، براى تكامل و تعالى انسان و رسیدن به كوى حق، روزه و ماه رمضان (و امورى كه موجب بالندگى و نشاط و قوت جان مى گردد) را لازم و ضرورى خواهیم شمرد؛ چنان كه در این روایت نبوى آمده است:

“من عرف الله و عظمه، منع فاه من الكلام و بطنه من الطعام و عنى نفسه بالصیام و القیام...”32 كسى كه خدا را به درستى شناخته و به عظمت او پى برده باشد، دهان خود را از سخن و شكمش را از غذا بازداشته و رنج روزه و عبادت (نماز و شب زنده دارى) را بر خود هموار مى كند.

چون كه در معده شود پاكت پلید

قفل نه بر حلق و پنهان كن كلید

یعنى ویژگى معده این است كه پاكى ها را به پلیدى تبدیل مى كند پس بر حلق خود قفلى بزن و كلیدش را پنهان كن و دائم مراقب شكم خود باش]. با این نگاه و معرفت، انسان مومن هرگز به از دست دادن ماه رمضان راضى نمى شود و در صورت از دست رفتن آن سخت نگران و بسیار آزرده خاطر و ملول مى گردد. آن گونه كه در زمزمه هاى عارفانه آن روح آگاه و شیدا در واپسین ساعات ماه مبارك مى خوانیم:

“فنحن مودعوه وداع من عز فراقه علینا وغمنا و اوحشنا انصرافه عنا...”33 ما با این ماه خدا حافظى مى كنیم، خدا حافظى كسى كه جدایى اش براى ما سخت است و این جدایى ما را اندوهگین مى كند و با رفتنش تنها مى شویم.

1ـ آل عمران، 178.

2ـ متن خطبه مقام معظم رهبرى در نماز جمعه تهران در تاریخ 77/10/18 بیستم ماه مبارك رمضان.

3ـ در مقاله اى تحت عنوان “على (ع) و كارگزاران ناصالح” به این شخصیت پرداخته شده است.

4ـ اعراف، 33.

5ـ در این گفتار متن عربى عباراتى كه معظم له از غیر معصوم نقل كرده اند حذف و به ترجمه اكتفا شده است.

6ـ صحیفه جامعه سجادیه دعاى / 155.

7ـ بحار، ج 93، ص 347.

8ـ بحار، ج 93، ص 346.

9ـ وسایل الشیعه، ج 6، ص 174.

10ـ تهذیب الاحكام، ج 4، ص 152.

11ـ وسایل الشیعه، ج 7، ص 227.

12ـ مستدرك الوسایل، ج 7، ص 429.

13ـ همان، ص 446.

14ـ الاقبال بالاعمال الحسنه (اقبال سید بن طاووس) باب 3 فصل 4.

15ـ لسان العرب، ج 1 و مفردات راغب واژه “برك” ومجمع البیان، ج 2، ص 477.

16ـ لسان العرب، ج 1.

17ـ مفردات راغب.

18- لسان العرب، ج 1.

19ـ مفردات راغب.

20ـ آل عمران، 96.

21ـ اسر، 1.

22ـ دخان، 3.

23ـ مریم، 31.

24ـ صافات، 113.

25ـ ق، 9.

26ـ مومنون، 14.

27ـ حجر، 29.

28ـ بقره، 183.

29ـ واین حقیقیت با مدد و توفیق الهى پس از بیان همه ى ویژگیها و اوصاف ماه مبارك كاملا آشكار خواهد شد.

30ـ كافى ج 2، ص 451.

31ـ وسائل الشیعه، ج 6، ص 176.

32ـ امالى صدوق، ص 249.

33ـ صحیفه جامعه سجادیه، دعا 142 و اقبال سید بن طاووس، باب 34.

نظرات شما عزیزان: