16. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: همانا خداوند، اين امّت را به سبب ناتوانانِ آنها و دعا و اخلاص و نمازشان يارى كرد.
17. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: مرا در ميان ضعيفان بجوييد؛ زيرا كه شما به بركت ضعيفانتان روزى داده و يارى مىشويد.
18. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: نخستين كسانى از خلق خدا كه وارد بهشت مىشوند، تهيدستان و مهاجراناند؛ كسانى كه مرزها با آنان محفوظ مىماند و حوادث ناگوار به وسيله آنان برطرف مىگردد و فردى از ايشان مىميرد، در حالى كه نيازها (و آروزهاى) او در سينهاش مانده و توانايى برآوردنش را ندارد. پس خداوند متعال به كسانى از فرشتگانش كه بخواهد، مىفرمايد: نزد آنها برويد و به آنان تحيّت (و خوشامد) گوييد. فرشتگان مىگويند: ما ساكنان آسمان تو و برگزيدگان از خلق تو هستيم. آيا ما را فرمان مىدهى كه نزدشان رويم و بر آنان سلام گوييم؟! خداوند (خواهد )گفت: آنها بندگانى بودند كه مرا مىپرستيدند و شريكى براى من نمىگرفتند، و مرزها با آنان حفظ مىشد، و حوادث ناگوار به وسيله آنان برطرف مىگشت، و فردى از آنان مىمُرد، در حالى كه نياز (ها و آرزوهاى) او در سينهاش مانده بود و توان برآوردنش را نداشت. پس فرشتگان نزدشان مىآيند و از هر درى (از درهاى بهشت) بر آنان داخل مىگردند، و (مىگويند): سلام بر شما باد به خاطر شكيبايى شما، و چه خوش است پاداش سرا(ى جاويد)!
19. مسند ابن حنبل - به نقل از عمرو -: هنگام طلوع خورشيد نزد پيامبر خدا بوديم. فرمود: «به زودى از امّت من در روز قيامت مردمى خواهند آمد كه نورشان همانند پرتو خورشيد است». گفتيم: آنان چه كسانىاند، اى پيامبر خدا؟ فرمود: «تهيدستان مهاجر، كسانى كه حوادث ناگوار ( و جنگ) به وسيله آنان برطرف مىشود؛ فردى از آنان مىميرد، در حالى كه نياز (ها و آرزوهاى) او در سينهاش مانده است (و) از كرانههاى زمين محشور مىگردند».
20. كنزالعمّال - به نقل از اميّة بن خالد (درباره پيامبرصلى الله عليه وآله) -: آن حضرت به كمك مسلمانان پابرهنه و بينوا، فتح مىكرد و يارى مىخواست.
21. حلية الأولياء - به نقل از حسن -: پيامبر خدا نزد اهل صفّه آمد و فرمود: «شب را چگونه به روز آورديد؟». گفتند: به خوبى. پيامبر خدا فرمود: «شما امروز بهتريد يا آنگاه كه براى يكى از شما كاسه بزرگى (لبريز از غذا )آورده و كاسه ديگرىبُردهشود و خانههايتانرا آنچنانكه كعبه را مىپوشانند، بپوشانيد؟». گفتند: اى پيامبر خدا! آيا در حالى كه بر دين خود هستيم، به آن (نعمتها )دست خواهيم يافت؟
فرمود: «آرى».
گفتند: پس آن روز براى ما بهتر است. صدقه مىدهيم و بنده آزاد مىكنيم.
پيامبر خدا فرمود: «نه، بلكه امروزْ وضعتان بهتر است؛ زيرا اگر به آن (نعمتها )برسيد، به يكديگر حسادت خواهيد كرد، از يكديگر خواهيد بُريد و كينه يكديگر را در دل خواهيد پرورد».
زمينه سازان حكومت جهانى اسلام
ما مىخواهيم بر مستضعفان زمين نعمت دهيم و آنان را پيشوايان مردم و وارثان (حكومت جهان) گردانيم.
22. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: مردمى از مشرق قيام مىكنند و زمينه حاكميت مهدى را فراهم مىآورند.
23. امام عليعليه السلام: دنيا پس از سركشى با ما مهربان شود، همچون مهربان شدن ماده شترِ بدخو به فرزندش. سپس اين آيه را خواند: «ما مىخواهيم بر مستضعفان زمين نعمت دهيم و آنان را پيشوايان مردم و وارثان (حكومت جهان )گردانيم».
24. امام زين العابدينعليه السلام: سوگند به آنكه محمّد را به حقيقت، مژده دهنده و بيمدهنده برانگيخت، نيكان از ميان ما، اهل بيت و پيروان آنها، مانند موسى و پيروانش، و دشمنان ما و پيروان آنها، مانند فرعون و پيروانش هستند.
25. امام باقر عليه السلام: گويا مردمانى را مىبينم كه در خاور زمين، قيام كردهاند و حق را مىطلبند؛ امّا به آنان نمىدهند. دوباره مىطلبند، باز به آنان داده نمىشود. چون چنين ديدند، شمشيرهاى (سلاحهاى) خود را بر شانههايشان مىنهند. در اين هنگام، خواستهشان داده مىشود؛ امّا آنها نمىپذيرند تا آنكه بر مىخيزند، (حكومت تشكيل مىدهند) و (پرچم )آن را جز به مولاى شما تسليم نمىكنند. كشتگان آنان، شهيدند. بدانيد كه اگر من آن زمان را دريابم، خود را براى (يارى )صاحب اين امر ابقا خواهم كرد.
26. امام صادقعليه السلام: به راستى صاحب اين امر (امام زمانعليه السلام)، يارانش براى او نگهدارى شدهاند. اگر همه مردم نيز از بين بروند، خداوند يارانش را به او مىرساند، و آنان همان كسانى هستند كه خداى Uفرموده: «و اگر اينان بدان (به اسلام) كفر ورزند، بى گمان، گروهى (ديگر) را بر آن گماريم كه كافر نباشند» و آنان همان كسانى هستند كه خداوند درباره آنان فرموده: «خداوند به زودى گروهى را خواهد آورد كه آنان را دوست مىدارد و آنان (نيز )او را دوست دارند. (اينان) با مؤمنان، مهربان و فروتناند و با كافران سختگيرند».
27. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: محبوبترين بندگان نزد خداى تعالى، پرهيزگاران گمناماند؛ همانان كه هرگاه غايب باشند، جوياى حالشان نمىشوند و وقتى حضور دارند، ناشناختهاند . آنان، پيشوايان هدايتاند و چراغهاى دانش.
28. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: بسا يك لا قباى ژندهپوشى كه كسى به او اعتنايى نكند؛ امّا اگر خدا را سوگند دهد، خداوند سوگندش را بپذيرد (و دعا يا نفرينش را مستجاب كند).
29. پيامبر خدا صلى الله عليه وآله: آيا اهل بهشت را به شما نشناسانم؟! هر ناتوان مستضعفى كه اگر به خدا سوگند خورد، خداوند سوگندش را تصديق مىكند. آيا اهل دوزخ را به شما معرّفى نكنم؟! هر درشتخوى مالدار خسيس فخرفروشِ گردنفرازى است.
30. امام علىعليه السلام: خوشا به حال هر بنده بىنام و نشانى كه مردم را مىشناسد و مردم او را نمىشناسند. خداوند، او را به خشنودى (از خدا)، مىشناسد. اينان، چراغهاى هدايتاند. خداوند، هر گونه فتنه تاريكى را از آنان مىزدايد، به زودى، آنان را غرق رحمتى از رحمتهاى خود مىكند. نه سخنپراكن و فاش كننده اسرارند، و نه نافرهيخته و رياكار.
31. امام على عليه السلام - در توصيف آخر الزمان: زمانى مىرسد كه هيچ كس در آن زمان نجات نمىيابد، مگر هر مؤمن بىنام و نشانى. اگر حاضر باشد، ناشناخته است و اگر غايب باشد، جستجو نمىشود. اين افراد، چراغهاى هدايتاند ونشانههايى روشن براى شبروان.
32. امام صادقعليه السلام: اگر مىتوانيد ناشناس بمانيد، چنين كنيد؛ و باكى بر تو نيست اگر مردمْ تو را ستايش نكنند و حتّى در ميان مردم، نكوهيده باشى، اگر نزد خداوند - تبارك و تعالى -، ستوده باشى.
نظرات شما عزیزان: