خداوند بر روی زمین بستری برای آدمی فراهم نموده تا به واسطه آن کمال و پیشرفت برای وی حاصل گردد و در این بین آنچه حائز اهمیت است توجه به این بستر و زمینه ها و از دست ندادن آنهاست.

روزه فرصتی تکرار نشدنی

ماه مبارک رمضان و روزه داری در آن یکی از این فرصتها است. خدا را خدا را در نظر بگیرید در باره ماه رمضان، که روزه آن سپرى از آتش است. (أسرار آل محمد علیهم السلام / ترجمه کتاب سلیم /641 )  روزه نیز همچون سایر عبادات دارای آداب مخصوص خویش است و درجاتی برای آن مدنظر است و افراد بسته به نوع توجه و اهتمام خویش به روزه داری در این درجات قرار می گیرند. و قرار گرفتن افراد در این جایگاهها نیز نشان از توجه آنان به برنامه ریزی و اولویت بندی کارهایشان دارد. و این در حالی است که برخی و به طور خاص در فصل گرما بسیاری از برکات این روزها غافل گشته و به کمترین بهره از آن بسنده می کنند.

درجات روزه و چگونگی دست یافتن بدان

از برای روزه سه درجه است. روزه عوام، روزه خواص و روزه خواص خواص. روزه عوام عبارت است از اینکه در روزها شکم و فرج خود را از مقتضای شهوات آنها محافظت نمایی. مصداق افراد در این باب می توان به افرادی اشاره کرد که در روزهای ماه مبارک علی الخصوص در روزها بلند تابستان وقت و زمان خویش را در چند حالت بیشتر سپری نمی کنند (البته لازم به تذکر است که افراد شاغل خارج از این بحث ‌اند که البته در ادامه در باب آنان نیز سخن خواهیم گفت): یا در خواب‌اند، یا در حال تماشای فیلم و تلوزیون و یا هر کار دیگری که گذر وقت و زمان را نشان ندهد و انسان را سرگرم کرده تا گرسنگی و تشنگی کمتر احساس شود و این یعنی از دست دادن فرصت. بهره ای که این گروه از روزه میبرند چیزی نیست جز ادای امر واجب و اختلاص از عذاب و این یعنی به کمترین راضی شدن و از دست دادن نصیب و بهره از دنیا.