پروژه موشك بالستيك ايران؟

لطفا در صورت امكان اطلاعات بيشتري درباره پروژه موشك بالستيك قاره پيماي جمهوري اسلامي ايران ارائه دهيد؟!

دانشجوي محترم ضمن تشكر از تماس مجدد شما با اين مركز، همانطور كه مستحضر هستيد وظيفه اصلي اين مركز پاسخگويي به سوالات و شبهات دانشگاهيان محترم در زمينه هاي مرتبط با معارف ديني از جمله موضوعات سياسي مي باشد و پاسخگويي به سوالاتي از اين قبيل خارج از وظايف اصلي اين مركز مي باشد، با اين حال با توجه به اينكه زحمت كشيده و با اين مركز تماس گرفته ايد جهت آشنايي شما با اين موضوع دو مقاله اينترنتي تقديم مي كنيم كه يكي در مورد آشنايي با موشك هاي بالستيك بوده و ديگري به پيشرفت هاي موشكي جمهوري اسلامي ايران مي پردازد: 1 – موشك بالستيك چيست؟ منبع : باشگاه خبرنگاران جوان، به گزارش خبرنگار دفاعي - امنيتي باشگاه خبرنگاران، موشك بالستيك نوعي موشك است پس از پرتاب و به پايان رسيدن سوخت آن بر پايه قوانين پرتابه‌ها يا بالستيك به سوي هدف مي‌رود. موشك چيست؟ پرتابه‌اي است كه با نيروي عكس‌العمل ناشي از خروج گاز (معمولاً ناشي از سوختن سوخت) حركت مي‌كند. در موشك ماده اكسيدكننده نيز به همراه سوخت حمل مي‌شود و سوختن سوخت در آن نياز به اكسيژن هوا ندارد. از اين نظر موشك با راكت و فشفشه فرق دارد. انواع موشك: موشك‌ها از نظر سوخت به دو دسته موشك با سوخت مايع و موشك با سوخت جامد تقسيم مي‌شوند. موشكهايي با سوخت پيشران جامد سوختهاي پيشران از يك نوع سوخت و يك اكسنده تشكيل شده‌اند. براي روشن شدن موشك ، كافي است يك جرقه كوچك سوخت پيشران آنرا آتش بزند. سوخت آتش گرفته تا آخرين قطره مي‌سوزد. گازهاي حاصل از سوخت پيشران را از طريق دماغه انتهايي موشك خارج مي‌شوند. اولين موشكها را احتمالا در قرن يازدهم ميلادي در كشور چين ساخته‌اند. آنها موشكهايي بودند كه از سوخت پيشران جامد استفاده مي‌كردند. سوخت موشك يك نوع باروت بود كه از مخلوطي از نيترات پتاسيم ، زغال چوب و سولفور تشكيل شده بود. موشك‌هايي كه از سوخت پيشران جامد استفاده مي‌كنند، اغلب به عنوان موشكهاي تقويت‌كننده‌اي استفاده مي‌شوند كه نيروي اوليه موشك‌هاي بزرگتر را تأمين مي‌كنند. موشك‌هاي بزرگتر خود از سوخت پيشران مايع استفاده مي‌كنند. بزرگترين موشك‌هاي مصرف‌كننده سوخت جامد با 45 متر ارتفاع جزء موشك‌هاي تقويت كننده شاتل فضايي ايالات متحده محسوب مي‌شوند. آنها حاوي 586500 كيلوگرم (2/1 ميليون پوند) سوخت پيشران هستند كه به‌طور متوسط 13 ميليون تن (5/3 ميليون پوند نيرو) نيروي پيشران را توليد مي‌كنند. اين موشك‌ها را طوري طراحي كرده‌اند كه بعد از اتمام سوخت و افتادن در دريا، از دريا بيرون كشيده شده ، دوباره براي مأموريت‌هاي بعدي سوختگيري مي‌شوند. ساخت موشك‌هايي كه از سوخت جامد استفاده مي‌كنند چندان دشوار نيست. آنها مقدار زيادي نيروي پيشران را در يك مدت زمان كم توليد مي‌كنند. تنها ايراد اين نوع موشك‌ها اين است كه بعد از روشن شدن به راحتي خاموش نمي‌شوند. به عبارت ديگر ، نمي‌توان آن را به آساني تحت كنترل درآورد. موشك‌هاي با سوخت مايع اكثر موشك‌هايي كه از آنها در پروازهاي فضايي استفاده مي‌شود، از سوخت پيشران مايع بهره مي‌برند. سوخت و اكسنده كه در مخزن‌هاي جداگانه‌اي نگهداري مي‌شوند، هر دو مايع هستند.