آموزش مهارت های زندگی به کودکان !

آموزش مهارت های زندگی در سال 1979 و با اقدامات دکتر گیلبرت بوتوین آغاز شد. او در آن سال مجموعه آموزش مهارت های زندگی برای دانش آموزان کلاس هفتم تا نهم را تدوین کرد که با استقبال فراوان متخصصان بهداشت روان مواجه شد. این برنامه آموزشی به نوجوانان یاد می داد که چگونه با استفاده از مهارت های رفتار جراتمندانه، تصمیم گیری و تفکر نقاد در مقابل وسوسه یا پیشنهاد سوءمصرف مواد از سوی همسالانشان مقاومت کنند.

کنار آمدن با فشارهای زندگی، داشتن زندگی هدفمند و انعطاف پذیر برای مواجهه با مشکلات زندگی، برقراری تعامل سازنده با دیگران با بیشترین سود و کمترین ضرر به خود و دیگران، روابط بین فردی بالنده و رشددهنده با کمترین کشمکش و تعارض، خروج از بحران های زندگی با مدیریت صحیح و بیشترین مصلحت روش انتخابی و برآمدن از پس مسئولیت های فردی و اجتماعی در زندگی، همواره بخشی از واقعیت زندگی انسان بوده است که در ادوار مختلف به اشکال گوناگون نمود و بروز داشته است.

علل پیدایش دروغگویی در کودکان

دروغگویی از نظر لغوی به معنی کتمان واقعیت است و بیان سخنی که واقعیت خارج برای گوینده ندارد.

دروغ چيست؟
 دروغ بيان سخن و مطلبي است كه مطابق با واقع وحقيقت نيست. معمولا كسي كه دروغ مي گويد آگاهانه به تعريف حقيقت مي پردازد و امري را تاييد مي كند كه وجود خارجي ندارد. البته اين امر هميشه براي كودكان صادق نيست. چرا كه بسياري از كودكان خردسال و آن هايي كه در مرز سن تشخيص هستند، گاهي بين تخيل و واقعيت فرقي نمي گذارند و سخني مي گويند كه به نظر ما دروغ است. كودكاني كه آگاهانه دروغ مي گويند، معمولا با زمينه سازي ها و تدابيري از پيش تعيين شده اين كار را انجام مي دهند. در اين دروغ گويي ها، نقشه كشي و حساب مطرح است و كودك آن را به خاطر وصول به هدف و مقصد مورد استفاده قرار مي دهد.

چگونه با کودکان تعطیلات را بهتر بگذرانیم؟

تعطیلات معرکه است، موافقید؟ اما خنده دار است که گاهی کودکان از همین روزهایی که برای رسیدنش لحظه شماری می کرده اند، به درستی بهره نمی برند و آن را به کام خود و دیگران تلخ می کنند. درک این مسئله دشوار است که چرا در عین اینکه فراغت از مدرسه و فعالیت های تفریحی بسیار فراهم است، خانواده همچنان مشکل دارد. نکته ای که باید در نظر گرفته شود این است که این روزها برای برخی از کودکان واقعا دشوار می گذرد. در اینجا ما چند راه پیشنهاد می کنیم تا بچه ها بتوانند از تعطیلات لذت و بهره بیشتری ببرند.

و مخفی نماند که: ضد این صفت، که اکرام و تعظیم و احترام داشتن بندگان خدا بوده باشد از شرایف اعمال، و فضایل افعال است.

و در حدیث قدسی وارد شده است که: «حق – سبحانه و تعالی – فرمود که: باید ایمن شود از غضب من هر که اکرام کند بنده مؤمن مرا» . (15)

و از حضرت رسول – صلی الله علیه و آله – مروی است که: «هیچ بنده ای از امت من نیست که ملاطفت کند با برادر مؤمن خود، به نوعی از ملاطفت، مگر اینکه خدا ازخدمه بهشت خدمتکار از برای او قرار می فرماید» . (16)

و از حضرت صادق – علیه السلام – مروی است که: «هر که خواری از روی برادرمؤمن خود بردارد خدای – تعالی – ده حسنه برای او می نویسد. و هر که بر روی برادرمؤمن خود تبسم کند خدای – تعالی – از برای او حسنه ثابت کند» . (17)

و فرمود: «هر که برادر مؤمن خود را مرحبا گوید، خدای – تعالی – تا روز قیامت مرحبا از برای او می نویسد» . (18)

و فرمود: «هر که نزد برادر مسلم خود آید و او را اکرام کند، خدای – تعالی – را اکرام کرده است» . (19)

[433]

روزی آن حضرت به اسحق بن عمار فرمود که: «ای اسحق! به دوستان من هر قدرتوانی احسان کن، که هیچ مؤمن احسان به مؤمنی نکرد و اعانت او ننمود مگر اینکه صورت ابلیس را خراشید. و دل او را مجروح ساخت» . (20)

و از جمله اموری که آدمی را به اکرام و تعظیم مردم وا می دارد، آن است که: به تجربه ثابت شده است که: هر که به هر نظری مردم را می بیند مردم نیز به آن نظر به اونگاه می کنند و او را می بینند.

آری: هر کس هر چه می کارد می درود.

همینت پسندست اگر بشنوی که گر خارکاری سمن(21)ندروی

و بدان که: – همچنان که مذکور شد – اکرام و اعزاز جمیع طبقات مردم، به قدری که سزاوار ایشان است از جمله اعمال محموده است. و سزاوار آن است که: انسان بعضی ازاصناف مردم را به زیادتی تعظیم و اکرام، اختصاص دهد، و از آن جمله اهل علم وفضل و صاحبان ورع و تقوی است. زیرا که در اخبار بسیار تاکید شدید در اکرام و تعظیم این دو طبقه جلیله وارد شده.

15. بحار الانوار، ج 67، ص 71، ح 36.16. کافی، ج 2، ص 206، ح 4. و بحار الانوار، ج 74، ص 298، ح 33.17. بحار الانوار، ج 74، ص 297، ح 30 و کافی، ج 2، ص 205، ح 118. بحار الانوار، ج 74، ص 298، ح 31 و کافی، ج 2، ص 206، ح 2.19. بحار الانوار، ج 74، ص 298، ح 32 و کافی، ج 2، ص 206، ح 3.20. کافی، ج 2، ص 207، ح 9 و بحار الانوار، ج 74، ص 301، ح 38.21. مخفف یاسمن، اسم گل خوشبوئی است.

احترام پیران

احترام سادات

و از جمله طوایفی که زیادتی تعظیم و اکرام ایشان لازم، و احترام ایشان متحتم است، سلسله جلیله سادات علویه است، که مودت و محبت ایشان، اجر رسالت، و مزدنبوت است.

و از حضرت رسالت پناهی – صلی الله علیه و آله – مروی است که: «شفاعت من ثابت است از برای هر که اعانت

[434]کند ذریه مرا به دست، یا زبان، یا با مال خود» . (26)

و فرمود: «چهار نفر را من شفاعت خواهم نمود در روز قیامت، اگر چه به قدر گناه تمام اهل دنیا را آورده باشند:

یکی: آنکه اکرام کند ذریه مرا.

دوم: آنکه حاجت ایشان را بر آورد.

3 – سیم: آنکه سعی نماید از برای ایشان در وقتی که مضطر باشند.

چهارم: آنکه به دل و زبان، با ایشان دوستی و محبت کند» . (27)

و فرمود: «اکرام کنید خوبان ذریه مرا از برای خدا. و بدان ایشان را از برای من» . (28)

و احادیث در فضیلت سادات، و اجر اکرام و تعظیم ایشان بی نهایت است. و آنچه مذکور شد از برای اهل ایمان کافی است.

مراتب قاريان قرآن

قاريان قرآن، برحسب خلوص، تدبر، تأثير پذيري و خضوعشان ( نسبت به قرآن ) در مراتب و درجات متفاوتي قرار دارند. بزرگان علم اخلاق و عرفان، از جمله ملامحسن فيض کاشاني و ملااحمد نراقي، براي تلاوت کنندگان قرآن، سه درجه و مرتبه در نظر گرفته و متذکر شده اند که يکي از آداب تلاوت، سعي در ترقي و رسيدن به درجات بالاتر است.
مرتبه ي اول: قاري خود را در حالتي تصور کند که گويا در برابر پروردگار ايستاده و به تلاوت قرآن مشغول است، و خدايتعالي به او نظر مي کند و کلام او را مي شنود.
بديهي است حال چنين بنده اي که خود را در حضور مولا مي بيند، حال تضرع و زاري و ناله است.
مرتبه ي دوم: قاري چنان در قلب خود مشاهده نمايد که گويا خداوند بزرگ او را مورد الطاف بي پايان خويش قرار داده، و به او امر و نهي مي کند.
وظيفه ي قاري در چنين حالت، خوف و شرمساري و سراپا گوش شدن است.
مرتبه ي سوم: قاري حتي ذره اي متوجه خود و تلاوت خود نباشد، و تمام هوش و حواس او متوجه صاحب کلام باشد. به طوري که گويا غرق در مشاهده ي جمال بي همتاي اوست.
بنابر قول بزرگان ياد شده (1)، مرتبه ي اول و دوم درجه ي اصحاب يمين، و مرتبه ي سوم درجه ي مقربين و صديقين، و خارج از اين مراتب، درجه ي غافلين است.

تصويري از بهشت و جهنم

کلمه زمر وصف ورود آدميان است به بهشت و جهنم؛ گروه، گروه. شايد اين سوره هم به اين دليل زمر نام گرفته است که بهشت و جهنم را در کانون توجه خود دارد.

«زمر» يک سوره مکي است که با 57 آيه‌اش فضايي ساخته آکنده از مهم‌ترين حرف‌هاي خداوند با انسان. اين سوره با امر به عبادت خالصانه و تخطئه مردم ناداني که بت‌ها را به خيال نزديکي به خداوند پرستش مي‌کردند، شروع مي‌شود و با شرح گوشه‌اي از عظمت خداوند ادامه مي‌يابد؛ «او خالق زمين و آسمان است.»

سپس اين اوج را با يادآوري عجز انسان بيش‌تر به رخ مي‌کشد و با ارائه تصويري از او در دو صورت خوب و بد در رفتارش نسبت به خداوند پايان کار را هم يادآور مي‌شود؛ خسارت آشکار، نتيجه کفر و شرک و تکبر، و در مقابل، پاداش بي‌حساب محصول ايمان و شکر و احسان.

در آيات بعدي تصاوير مؤمنان و کافران روشن و روشنتر بيان مي‌شود تا آن‌جا که زيبايي به اوج مي رسد و آرامش انسان در حال يکتاپرستي که دلش به دست يک دلبر است با حالت شرک که ميدان تلاش براي جلب رضايت ارباب‌هاي متفاوت است مقايسه مي‌شود.

ادامه آيات اشاره‌هايي است به انتخاب‌گري انسان و آن‌چه با انتخاب خود رقم مي‌زند؛ بهشت يا جهنم. و البته باز لطف جلوه‌گري مي‌کند که؛ اي خطاکارها، از رحمت خدا نااميد نشويد.

بدين ترتيب آيات زمر در صفحات پاياني و پس از آن که مخاطب خود را در حالتي بين خوف و رجاء در نوسان داشته است، قيامت را پيش چشم مي‌کشد تا اگر کسي به خواب مانده با اين بيدارباش نهايي هوشيار شود که وقوع قيامت نزديک و ناگهاني است.

به طور کلي سوره زمر قصد دارد زواياي مختلف انسان را در اعمال و رفتارش در نسبتي که با خالق خود دارد بازنمايي کند و او را از اين گذر به انتخابي درست در دو راهي خير و شر، رستگاري و خسران و ضلالت و هدايت رهنمون سازد.

عزت در قرآن

مقدمه

عزت از مفاهيم مورد تاكيد خداوند در قرآن كريم است كه آن را از صفات برجسته مومنين برمي‌شمرد.
البته خداوند مبدأ ومنشأ عزت را از آن خودش مي‌داند و آن را به كساني كه طالب عزت باشند، عطا مي‌كند و يكي از نام‌هاي خداوند عزيزمي‌باشد
قال الله تعالي: «من کان يريد العزه فلله العزه جميعا»((فاطر،35/10)
واژه عزت:
«عزت» در لغت به معناي قدرت و پيروزي، نفوذ ناپذيري، چيرگي، علو، تفوق، بزرگي و ارجمندي آمده است در برابر واژه‌ي «ذلت» که به معني خواري و کوچکي است.([1])
لذا عزت، به آن حالتي در انسان گفته مي‌شود که آدمي را قوي و مقاوم و شکست ناپذير سازد و مانع مغلوب شدن او گردد.([2]
ماده عزت در قرآن به صورت‌هاي گوناگون ذکرشده است و صلابت و نفوذ ناپذيري به عنوان يک اصل در معناي آن لحاظ شده است.([3])
عزت «در فرهنگ قرآن گاهي مذموم است و آن نفوذ ناپذيري در برابر حق است که کس در مقابل حق سر تسليم فرود نياورد که اين نوع عزت در حقيقت ذلت ا ست. و گاهي ممدوح و مورد ستايش قرار گرفته است و آن شکست ناپذيري در برابر باطل است.([4])

بخش اول-پدر و مادر امام حسین

مادر :

 وي آن نهال پاک است از سيده نساء العالمين فاطمه زهرا عليها السلام که خداوند اورا به فضل خويش طاهر گردانيد و او را قرار داد تا از ضلالت، هدايت کند و از تفرقه، به جمع باز آورد... او فاطمه زهراست که اخگري از روح پدر و فيضي از نور او دارد و شعاعهايي از هدايتش که وي محل عنايت و توجه او بود و با هاله اي از بزرگداشت و تقدير دربرش گرفت و دوستيش را بر مسلمين فرض کرد تا جزئي از عقيده و دينشان باشد در حالي که فضيلت و جايگاه عظيمش را در اسلام گسترده ساخت تا الگويي براي زنان امتش باشد.
پيامبر صلي الله عليه و آله ارزشها و سجايايش را در نشستهاي عمومي و خصوصي و بر روي منبرش، مورد تکريم قرار داد تا مسلمين آن را حفظ کنند و در گفته هايي که راويان اسلام بر آن اجماع دارند، فرمود:
1 - «خداوند براي خشم تو خشمگين مي شود و براي رضاي تو خشنود
مي گردد...» (1) .
2 - «همانا فاطمه پاره تن من است، مرا مي آزارد آنچه وي را بيازارد و مرا به زحمت مي اندازد، آنچه وي را به زحمت اندازد...» (2) .
3 - «فاطمه، سرور زنان جهانيان است...» (3) .
و ديگر اخباري از نشانه هاي شخصيت حضرت زهرا عليها السلام سخن گفته که وي سرمشق اسلام و نمونه والا براي زنان اين امت است که راه را براي آنها روشن مي سازد، در حسن رفتار و عفت و به دنيا آوردن نسلهايي مهذب... و چه عظيم است برکت وي و چه پرفايده است براي اسلام و در عظمت شأن وي، اين کافي است که «دولت عظيم فاطميه» از نام وي ناميده شده و نيز «جامع الأزهر» از نام او مشتق شده است (4) و براي عظمت دولت فاطمي اين بس که با نام زهرا تبرک شده باشد.

به هر حال، رسول اکرم صلي الله عليه و آله از غيب خبر يافت که بضعه طاهره اش همان است که ثمره پاک از ائمه اهل بيت عليهم السلام جانشينان پيامبر، داعيان حق در زمين، آنان که سنگيني بار رسالت را تحمل خواهند کرد و در راه اصلاح اجتماعي از هر کوشش و سختي رنج خواهند برد، از وي جدا خواهند شد و لذا پيامبر به وي توجهي مبذول داشت و ذرّيه اش را مورد توجه و عنايت قرار داد.

پدر :

وي ثمره علي، پيشواي حق و عدالت در زمين، برادر پيامبر صلي الله عليه و آله و دروازه علم آن حضرت است، کسي که نسبت به وي به منزله هارون از موسي بود و نخستين کسي که به خدا ايمان آورد و پيامبرش را تصديق کرد. سنگيني بار جهاد مقدس را از نخستين فجر دعوت اسلامي بر دوش گرفت و در مواضع هولناک فرورفت و با نيروهاي شرک و الحاد، درگير نبردي هراس انگيز و تنگاتنگ شد تا اينکه اين دين، پاي گرفت با ساعدي قوي از جهاد و کوششهايش، خداوند وي را به هر مکرمتي گرامي داشت و به هر فضيلتي مخصوص گردانيد، وي پدر ائمه طاهرين است که سرچشمه هاي حکمت و نور را در زمين منفجر ساختند.

بخش سوم-اندوه و گريستن پيامبر بعد از ولادت

هنگامي که مژده تولد سبط پيامبر اکرم به آن حضرت داده شد، بلا فاصله به خانه بضعه اش فاطمه عليها السلام شتافت، در حالي که قدمهايش را سنگين بر مي داشت و غم و اندوه بر او چيره گشته بود، پس با صدايي گرفته و اندوهناک صدا زد: «اي اسما! پسرم را نزد من بياور».
اسما، وي را به آن حضرت داد. پيامبر اورا در آغوش گرفت و بسيار بر او بوسه زد، در حالي که گريه را سر داده بود. اسما پريشان شد و گفت: «پدر و مادرم فداي تو باد از چه رو مي گريي؟!».
پيامبر صلي الله عليه و آله در حالي که چشمانش از اشک پر بود، به وي پاسخ داد: «بخاطر اين پسرم مي گريم».
حيرت و سرگرداني بر او دست يافته بود و معناي اين پديده و موضوع آن را درک نمي کرد. پس به سخن آمد و گفت: «او هم اکنون به دنيا آمده است».
پيامبر با صدايي از غم و اندوه، بريده به وي پاسخ داد و فرمود: «گروه جفاکار بعد از من او را مي کشند، خداوند شفاعتم را از آنان دور سازد...».

سپس با اندوه برخاست و اسما را محرمانه گفت: «به فاطمه خبر مده چرا که وي تازه فارغ شده است...» (1) .
پيامبر صلي الله عليه و آله غرق در اندوه و غم، از خانه بيرون رفت؛ زيرا او از غيب خبر يافته بود چه مصيبتها و بلاهايي که هر موجود زنده اي را سراسيمه مي سازد، بر اين فرزندش خواهد گذشت.

بخش ششم-عنايت پيامبر به امام حسين

پيامبر صلي الله عليه و آله شخصاً سرپرستي امام حسين را به عهده گرفت و به وي توجهي فراوان داشت و روحش را با روح خود و عواطفش را با عواطف خويش آميخته ساخت. و بنابر آنچه مورخان مي گويند، انگشت ابهام خودرا در دهان وي مي گذاشت و آن حضرت، وي را پس از تولدش گرفت و زبانش را در دهان او گذاشت تا او را از تراوش نبوت، تغذيه دهد، در حالي که به او مي فرمود: «هان اي حسين! هان اي حسين! خداوند نپذيرفت جز آنچه را خود خواهد - يعني امامت را - که در تو و در فرزندانت باشد...» (1) .
و در اين باره «سيد طباطبائي» مي گويد:
ذادوا عن الماء ظمآناً مراضعه
من جده المصطفي الساقي أصابعه
يعطيه ابهامه آناً و آونة
لسانه فاستوت منه طبائعه
غرس سقاه رسول اللَّه من يده
وطاب من بعد طيب الأصل فارعه
«او را تشنه از آب بازداشتند، آنکه جدش مصطفي از انگشتانش به او مي نوشانيد».
«گاهي (انگشت) ابهامش را به او مي داد و گاهي زبانش را تا اينکه سرشتهايش از او پاي گرفت».
«نهالي که پيامبر خدا از دست خود آن را آبياري کرد و بعد از نيکي اصلش، شاخه ها نيز نيکو گرديد».
پيامبر صلي الله عليه و آله در جان نوزادش، بزرگواريها و مکرمتهايش را فرو ريخت تامثالي از او و ادامه اي براي زندگيش باشد و در نشر اهداف و حمايت از اصولش نماينده او گردد.

تعويذ پيامبر براي حسنين

(تعويذ»: پناه دادن، در پناه آوردن، حفظ کردن کسي. و نيز به معني دعاهايي که بر کاغذ مي نويسند و به گردن يا بازو مي بندند براي دفع چشم زخم و رفع بلا و آفت (فرهنگ عميد).) از عنايت پيامبر صلي الله عليه و آله نسبت به سبطينش و از علاقه شديد آن حضرت بر نگهداري آنها از هر بدي و هر شرّ، اين بود که بسيار پيش مي آمد که آنها را تعويذ مي کرد.
«ابن عباس» روايت کرده: «پيامبر صلي الله عليه و آله حسن و حسين را تعويذ مي کرد و مي فرمود: أعوذ بکلمات اللَّه التامة من کل شيطان و هامة و من کل عين لامة. و مي فرمود: ابراهيم اين گونه دو فرزندش اسماعيل و اسحاق را تعويذ مي کرد» (2) .
و «عبدالرحمان بن عوف» مي گويد: پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به من گفت: «اي عبدالرحمان! آيا نمي خواهي تو را تعويذي بياموزم که ابراهيم دو پسرش اسماعيل و اسحاق را به آنها تعويذ مي نمود و من دو پسرم حسن و حسين را... کفي باللَّه واعياً لمن دعا و لا مرمي وراء امر اللَّه لمن رمي...» (3) .
«خداوند براي کسي که دعا کند، کافي نگهدارنده اي است و جاي تير انداختني بعد از امر خدا براي هرکس که تيربيندازد، وجود ندارد».
اين امر، بر عمق محبت و عطوفتي دلالت دارد که پيامبر صلي الله عليه و آله نسبت به آن دو داشته و اينکه آن حضرت بيم از آن داشت که چشم حسودان آنها را بزند، پس آن دو را با اين دعا از چشم بد حفظ مي کرد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

همراهی مادر در نقش آفرینی پدر

کلید های موفقیت در زندگی مشترک

اگر زندگی تان آنگونه که انتظار داشتید نیست و باور دارید که خودتان می توانید تغییرات محسوسی در آن ایجاد کنید . یا اگر در ابتدای زندگی مشترک هستید و دوست دارید روابطتان با همسر عزیزتان روز به روز بهتر شود به این چند نکته کلیدی توجه کنید:

1. به همسرتان سوء ظن نداشته باشید

 

«زن و مرد مانند جزیره ای هستند که اگر میان شان دریای سوءتفاهم قرار گیرد، هم دیگر را نمی فهمند و احساس هم دیگر را درک نمی کنند (فقط عروس و دامادها بخوانند، قربان زاده)

سوءظن و بدگمانی، عاملی است که زندگی مشترک را به جهنمی سوزان بدل می کند. از نظر اسلام بدگمانی به همه، بد است و به شریک زندگی بدتر. قرآن کریم در آیه های متعددی به مذمت سوءتفاهم پرداخته است؛ برای مثال در آیه ی دوازده سوره ی حجرات می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری گمان ها بپرهیزید که پاره ای از گمان ها گناه است و هرگز از حال درونی هم تجسس نکنید.» در فقه اسلامی هم داریم که همیشه باید هر عملی را حمل بر صحت کنیم، مگر عکس آن بر ما ثابت شود؛ یعنی زوج های جوان نباید به هم بدبین و بدگمان باشند؛ چون هرچه رابطه ی بین دو نفر، نزدیک تر می شود احتمال بدگمانی هم افزایش می یابد؛ پس اولین قدم در راه خوش بختی زوج ها، فروریختن دیوار بدگمانی و خوش بین ‎بودن به هم دیگر است. 

بسم ‌الله ‌الرّحمن ‌الرّحیم
والحمدلله ربّ العالمین والصّلاة والسّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین.
دیدار با شما جوانان عزیز در این مراسم ، یک دیدار شیرین و امید بخش است ؛ همیشه همین‌جور است و هر سال احساس میشود که به توفیق الهی ، مجموعه‌ ی دانشجویان دانشگاه‌های افسری در نیروهای چندگانه‌ ی ارتش ، پیشرفتهای معنوی و مادّی بیشتری دارند . این برای ما جای خرسندی بسیار و به ‌معنای حقیقی کلمه ، یک مژده است.

بارها عرض کرده‌ایم که ثروت واقعی کشور، شما جوانها هستید؛ در هرجا که هستید، ذخیره‌ای هستید برای عزّت کشور و بقا و استقلال کشور و پیشرفت کشور. البتّه برخی از بخشها اهمّیّت بیشتری دارند، ازجمله بخش حفظ امنیّت کشور که این به عهده‌ی شما است. شما جوانهای نیروهای مسلّح، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مسئولیّتهای کشور را بر دوش میگیرید. آنهایی که امروز سردوشی گرفتند و آنهایی که امروز درجه گرفتند، در واقع گامهای بلندی را آغاز کردند در یک راهی که حقیقتاً یک راه پُرافتخار است؛ راه حفظ امنیّت و عزّت کشور. اینکه میگوییم امنیّت یکی از مهم‌ترین بخشها است، به‌خاطر این است که هر پیشرفت دیگری متوقّف به امنیّت است. اگر امنیّت نباشد پیشرفت علمی هم نیست، پیشرفت صنعتی و اقتصادی هم نیست؛ اگر امنیّت نباشد، آرامش و اطمینان و سکینه‌ی روحی در مردم وجود ندارد. در فضای ناامن، آرزوهای بزرگ و آرمانهای درخشان، در ذهنها فراموش میشود؛ همه به فکرِ حفظِ امنیّتِ جانِ خود هستند. وقتی در کشور امنیّت هست، آن‌وقت این یک عرصه‌ای است، یک بستری است برای رشدِ همه‌ی عناصرِ رشدِ یک کشور و عناصر پیشرفت یک کشور؛ شما یک‌ چنین مسئولیّتی به ‌عهده دارید.

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله‌ ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین.
خیلی خوش‌ آمدید ؛ جلسه‌ ی امروز حقیقتاً جلسه‌ ی بسیار مفید و درس‌ آموزی بود و نشان داد که بسیج - که یک پدیده‌ ی کم‌ نظیر انقلاب اسلامی و از ابتکارات امام بزرگوار است - ظرفیّتی دارد که میتواند در همه‌ ی بخشهای مورد نیاز در کشور حضور فعّالی داشته باشد ؛ میتواند گره‌ های مشکل را باز کند . جمع صحبت‌ کنندگان و سخنرانان امروز در واقع پوشش دادند به اغلب بخشهای مورد نیاز کشور؛ پیشنهادهایی کردند؛ پیشنهادهای مفید و بسیاری از اینها قابل اجرا. البتّه ما ان‌شاءالله در مورد این نظرات دوستان، پیشنهادهای دوستان بایستی جمعی را بگماریم که بررسی کنند جوانبش را، ملاحظه کنند و این پیشنهادها را به عمل نزدیک کنند. صمیمانه تشکّر میکنم از همه‌ی این برادران و خواهر محترمی که صحبت کردند و بیاناتی [ارائه] کردند.

بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)
والحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی آله الطّیّبین الطّاهرین و صحبه المنتجبین و من تبعهم باحسان الی یوم الدّین.
برادران عزیز ، خواهران عزیز ! خیلی خوش ‌آمدید ؛ به همه‌ ی شما از صمیم دل خوشامد عرض میکنیم . شما در اینجا ، در خانه‌ ی خودتان و میان برادران خودتان هستید‌ ؛ ما به این چشم نگاه میکنیم به برادران مسلمانمان در هر نقطه‌ ی از عالم ؛ [با هم] برادر هستیم ، شما را برادر خودمان میدانیم و احساسات برادرانه را در عمل هم - به توفیق الهی و به کمک الهی - نشان داده‌ ایم.

ترفندهای شبهه افکن ها(۷)

دست مایه قرار دادن احکام

 در این روش اسلامستیزان سعی میکنند از راه مقایسه کردن احکام دین مبین اسلام با حقوق بشر وارد بحث شوند.

  این راه در واقع یک بازی کودکانه با بحث است و یک سفسطه بیش نیست ولی خیلی جالب است که بیشترین اثر را در گمراهی جوانان همین راه داشته است؛ به طوری که اگر به وبسایتهای ملحدین بروید خواهید دید که بارها و بارها احکام شرعی را به مقایسه با حقوق بشر و حقوق زنان میگذارند.

 اما چرا میگویم این راه سفسطه است؟ من از شما میپرسم کدام آدم عاقلی اول احکام یک دین را مینگرد و بعد عقاید آن دین را؟ اگر قرار باشد ما با این احکام دینها را بررسی کنیم که همۀ مذاهب را باید محکوم کرد . به عنوان مثال در دین زرتشت که خیلی توسط این ملحدین دستمایه قرار میگیرد و سعی میکنند خود را زرتشتی جا بزنند(در حالی که بیدین هستند) احکامی چون تحریم رساندن هرگونه آلودگی به آتش و نیز ممنوعیت طلاق مگر در موارد خاص را شاهد هستیم . همچنین تمام مذاهبی که میشناسیم با هم جنس گرایی مخالفند^۱ و باز برای مثال در دین زرتشت نیز حکم اعدام(پاره کردن شکم) برای آن صادر شده است.(البته منظورم این نیست که من دین زرتشت را الگو قرار داده ام بلکه میخواهم به کسانی که زرتشت را دستمایۀ دشمنی با اسلام قرار داده اند بگویم دین زرتشت هم با آنها موافق نیست) پس آیا باید تمام مکاتب الهی را محکوم کرد فقط به این خاطر که قانون روز این کار را آزاد کرده است؟!

ترفندهای شبهه افکنها(۸)

تحقیر و توهین 

 وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ کَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ کَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَـکِن لاَّ یَعْلَمُونَ(بقره: ۱۳) 

 طعم این روش را تقریبا هر فرد مؤمن به اسلام، چشیده است. افراد غیرمذهبی که ندای احترام به نظر مخالفشان، گوش فلک را کر کرده است حتی قادر نیستند ظاهر و لباس مذهبیها را تحمل کنند چه رسد به سخنانشان را! خب این عدم تحمل را چگونه باید نشان دهند تا ژست "تمدن"شان خراب نشود؟ بله! تنها راه تمسخر و در صورتی که جا داشته باشد ناسزاگویی است. 

ترفندهای شبهه افکنها(9): سوء استفاده از احساسات بانوان

 این ترفند از آنجایی روی بانوان مؤثرتر است که بانوان موجوداتی حسّاسترند. بسیاری از بانوان به لحاظ روانی از اینکه خود را در شرایطی ببینند که بدانها ظلم شده است احساس آرامش پیدا میکنند و حس میکنند که موجوداتی بی‌آزار و در نیتیجه نیکویی هستند. در مقابل جنس مرد نیز در این زمینه حساسیت مشابهی دارد؛ یعنی در شرایطی که یک زن را مظلوم ببیند نسبت به او احساس ترحّم شدیدتری پیدا میکند تا شرایطی که یک مرد را مظلوم ببیند(جالب اینکه بانوان هم از دیدن ظلم به یک زن بیشتر متأثر میشوند تا دیدن ظلم به یک مرد!!!) پس بدیهی است که نگرش انسانها به زن با نگرششان به یک مرد فرق دارد. از همین رو است که اسلامستیزان به بیان بخشی از احکام زنان یا سخنان قرآن و سخنان معصومین که گاها جعلی یا نقل قول ناقص است، شرایط را طوری نشان میدهند که گویی در اسلام به زن ظلم میشود و این مظلوم نشان دادن زن روی مخاطبینشان اثر فراوان دارد. خب بیایید قضیه را موشکافی کنیم:

جیب‌بُر

گفت: تازه چه خبر؟!
گفتم: بانک مرکزی اعلام کرده که بانک‌ها باید به آن عده از متقاضیان وام که دولت تعهد کرده است بدون وثیقه وام بدهند.

گفت: منظورش وام‌های 2 و 3 و 5 میلیونی که نیست.
گفتم: خب! معلومه که منظورش وام‌های کلان چند صد میلیارد تومانی است.

گفت: اگر مثل خیلی دیگر از بدهکاران کلان بانکی، بدهی خود را پس ندادند چی؟! وثیقه‌ای هم نداشته‌اند که به نفع بانک ضبط شود.
گفتم: در آن صورت مثل بقیه بدهکاران کلان می‌خورند و نم پس نمی‌دهند.

گفت: تکلیف پول کلان بیت‌المال که خرج کرده‌اند چه می‌شود؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! قاضی به یک جیب‌بر گفت؛ خجالت نمی‌کشی که دستت را توی جیب این آقا کرده‌ای؟ دزد گفت؛ قربان! تصور کردم که جیب خودم است! قاضی پرسید؛ پس چرا پول‌ها را درآوردی؟ و جیب‌بر جواب داد؛ یعنی می‌فرمائید اختیار جیب خودم را هم ندارم؟!

هوش سرشار!

گفت: دستگاه قضایی یک ناظم فاسدالاخلاق را به جرم سوء استفاده اخلاقی و آزار جنسی دانش‌آموزان به 100 ضربه شلاق، 2 سال تبعید و 2 سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی محکوم کرد.
گفتم: یعنی همچنان می‌تواند در استخدام آموزش و پرورش باشد و بعد از 2 سال دوباره فعالیت! خود را از سر بگیرد؟!

گفت: چه عرض کنم؟! انگار نه انگار که «فعالیت»! این ناظم فاسدالاخلاق در چه زمینه‌ای بوده است؟! و ظاهراً مهم نیست که بار دیگر دانش‌آموزان معصوم به دست این گرگ درنده سپرده شوند!
گفتم: یک سارق را برای انتقال به زندان در اختیار ماموری گذاشته بودند. در بین راه سارق از مامور پرسید؛ کبریت داری؟ مامور گفت؛ نه! و سارق گفت؛ پس دستبندم را باز کن از بقالی کبریت بخرم! و رفت که رفت. دفعه بعد باز هم همان سارق را به همان مامور سپردند و سارق بار دیگر ترفند قبلی را تکرار کرد ولی این بار مامور دستبند را باز کرد و گفت؛ خیال می‌کنی خیلی زرنگی! اینجا وایستا من خودم می‌روم کبریت می‌خرم و سارق باز هم رفت که رفت!

هسته‌ای

 اکنون با خود اندیشیده اید که چرا این تکنولوژی نوین، خواهان بسیاری آن هم در تمام سطوح سنی بالاخص جوانان دارد؟ آیا مصرف کنندگان جوان، از فرهنگ استفاده آن مطلعند؟ به نظر شما، تقریب زمانی که هر یک از اعضای یک خانواده بالاخص خانواده های تازه بنیان شده، از ماهواره استفاده می کند، چقدر است؟ کدامیک از برنامه های این رسانه، بیشتر مورد توجه تماشاگران جوانش قرار می گیرد؟ معایب یا محاسن استفاده از آن چیست؟ آیا روابط یک زوج جوان، تحت تاثیرآن در جهت بهبودی پیش می رود یا اضمحلال؟! و هزاران سوال دیگر…

قطعا، به شمار پرسش شوندگان، پاسخ های بسیاری است که هر یک مظهر و بیانگر نوعی اندیشه است که می تواند، تعابیر متفاوتی را در بر گیرد.

همگی ما اذعان به این مطلب داریم که هر بدعت نوینی، می تواند توامان، از وجوه مثبت و منفی برخوردار باشد و  هدف از این یادداشت، تائید و یا رد هیچ یک از وجوه این رسانه نیست و  نظرات هر یک از  شما  را  در این باب محترم و ارزشمند می شمارد.

اندکی تامل کنید:

به جواب خود راجع به سوال” آیا روابط یک زوج جوان، تحت تاثیر ماهواره در جهت بهبودی پیش می رود یا اضمحلال؟!” باری دیگر بیندیشید.

مقدمه‌ای که در اینجا باید ذکر شود موضوع عدم اختیار و انتخاب‌گری در دریافت برنامه‌های ماهواره‌ای است. ماهواره بر عکس ویدئو یا حتی اینترنت، قابلیت کنترل و انتخاب ندارد. رسانه‌ای است که محتوای خود را بدون اختیار گیرنده به وی مخابره می‌کند و گیرنده نیز به دلیل حس تنوع‌طلبی تلاش می‌کند از همه ابعاد این رسانه استفاده کرده و در نتیجه خواه ناخواه درگیر مضرات آن نیز خواهد شد.

اگر غرب بتواند سد عفاف را در محیط خانواده به راحتی بشکند می‌تواند رابطه غیرمتعارف و نزدیکی را بین محارم در خانواده تولید کند که تبعات آن در بیرون خانواده مشخص می‌شود. غرب با رسانه، مادر و خواهر را در خانواده زمینه تحریک پذیری پسر خانواده قرار داده، در خانواده‌های سنتی جایگاه ویژه پدر و مادر به صورت طبیعی مانع بسیاری از انحرافات است. اما در شبکه‌های ماهواره‌ای یکی از اصلی‌ترین کارها خارج‌کردن پدر و مادر از محوریت خانواده و معرفی آن‌ها در اندازه زمینه‌ساز تولد است.

یکی از اصلی‌ترین شگردها و دسیسه‌های آن‌ها برای به هم ریختن خانواده سنتی، ترویج خیانت زن و شوهر به همدیگر و عادی جلوه دادن این‌ها به ویژه خیانت زن به شوهر است؛ مخصوصا اگر زن متوجه شد شوهرش به او خیانت کرده است یک حق مسلم و طبیعی اوست که او هم به شوهر خیانت کرده و انتقام بگیرد.

می‌خواهند ماهیت خانواده‌های موجود را به هم بزنند و اجازه ایجاد خانواده‌های سنتی و پایبند و مذهبی را ندهند. دختر اگر قبل از ازدواج ارتباط برقرار کرد و این ارتباط برایش عادی شد بعد از ازدواج هم معلوم نیست چقدر پایبند باشد. دغدغه بارداری دختران هم با ترویج سقط جنین از بین می‌رود. این مفهوم به صورت مستقیم و غیرمستقیم در شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شود.

به گزارش جنبش مقابله با رسانه‌های بیگانه، امپراتوری دروغ: منتقدان سال‌ها تلاش کرده‌اند بگویند که پورنوگرافی چگونه با استفاده از تکنیک‌های خاص رسانه‌ای مانند محل قرار دادن دوربین، حالاتی که از زنان خواسته می‌شود در حین تصویربرداری داشته باشند، بالاتر قرار گرفتن دوربین از بازیگر زن، تمرکز بیشتر دوربین بر سوژه زن تا عامل مرد، و از این قبیل، در حال القاء و بازتولید ابژگی زن، در دسترس بودن، ناتوان بودن، آسیب‌پذیر بودن، و از این قبیل است.

‫پورنوگرافی یک «صنعت» رسانه‌ای است که از راه تولید عکس، کارتون، و ویدئو، با محتوای جنسی و با به‌کارگیری شگردهای تصویری به‌منظور ایجاد تأثیر جنسی در مخاطب، تولید می‌شود. سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار صرف تولید این محصولات می‌شود و با گذر زمان، شیوه‌های جدیدی برای عادی‌سازی تولید و مصرف پورن به کار گرفته می‌شود.

پورن در حال حاضر در جوامع غربی مانند سال‌های دهه ۱۹ تابو محسوب نمی‌شود. مصاحبه‌های فراوانی که با ستاره‌های زن و مرد پورن صورت می‌گیرد، تصاویری که از آنان در زندگی روزمره منتشر می‌شود، مباحثه با مخالفان این صنعت، همه و همه به‌منظور عادی‌سازی پورن صورت می‌گیرد.

بااین‌حال، وقتی چنین مطالبی به عادی‌بودن فعالیت ستاره‌های پورن، هم‌چون همه مشاغل دیگر اشاره می‌کنند، از این واقعیت غافل هستند که مصاحبه‌ای که ترتیب می‌دهند، فرم بدن، نوع پوشش، حالات چهره، و نوع نگاه این ستاره‌ها در تصاویرشان، در تفاوت جدی با مردمان عادی در هر شغل فرضی دیگر است.

«يا أَيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقوا اللّه وَ كُونُوا مَعَ الصّادقين»( توبه:119)

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏»

1- قرآن می‌فرماید :

«مَکْتُوباً» پیغمبر ما مکتوب است، یعنی نوشته شده.

«فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیل‏» (اعراف/157)، نام و نشان پیغمبر ما در تورات و انجیل هست.

خب انجیل و تورات  عوض شده. یک کسی، ممکن است یک مسیحی بیاید بگوید: آقا در انجیل ما نیست. یهودی بیاید بگوید این تورات ما است، در آن نیست. ما می‌گوییم: بوده است، برداشته‌اند. می‌گوید: نه، از اول نبوده است. اینجا باید چه کنیم؟ قرآن می‌گوید: مکتوب است، یعنی نوشته شده. آنها هم الآن تورات و انجیل را می‌آورند و می‌گویند. محمد نیست، احمد هم نیست. چه کنیم؟ جواب ما این است.

1 - امام صادق(علیه السلام) در هنگام طلوع فجر روز جمعه 27 ربیع الاول سال 83 هـ ق در شهر مقدس مدینه به دنیا آمدند، پدر آن بزرگوار حضرت امام باقر(علیه السلام)، و مادر آن بزرگوار امّ فروه دختر قاسم بن محمد بن أبى بکر بودند.
حضرت صادق جعفر بن محمد بن على بن الحسین(علیه السلام) از میان برادران خویش جانشین پدرش حضرت باقر(علیه السلام) بود، و وصى آن جناب بود که پس از او به امر امامت قیام نمود، و در فضل و دانش سر آمد همه برادران گشت، و از همه آنان نام آورتر، و در قدر و منزلت بالاتر، و در میان شیعه و سنى مقامش ارجمندتر بود، و به اندازه مردم از علوم آن حضرت نقل کرده اند که سخنانش توشه راه کاروانیان و مسافران و نام نامیش در هر شهر و دیار زبانزد مردمان گشته، و از هیچ یک از این خاندان علماء و دانشمندان بدان اندازه که از آن جناب حدیث نقل کرده از دیگرى نقل نکرده اند، و هیچ یک از اهل آثار و ناقلان اخبار بدان اندازه که از آن حضرت بهره بردند از دیگران بهره گیرى نکردند، زیرا اصحاب حدیث که نام راویان ثقات آن بزرگوار را جمع کرده اند با اختلاف در عقیده و گفتار شماره آن به چهار هزار نفر مى رسد.
و دلیل هاى روشن درباره امامت آن جناب به اندازه اى است که دل ها را حیران کرده و زبان دشمن را از خورده گیرى گنگ و لال ساخته.