به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ساعت ۲۱ و ۴۸ دقیقه و ۱۶ ثانیه یکشنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۶ بود که گسلی پر انرژی در ۱۱ کیلومتری عمق زمین بخش ازگله آن چنان جنبید که زلزله‌ای ویرانگر به بزرگی ۷.۳ ریشتر چندین استان غربی کشور را به لرزه درآورد؛ به شکلی که تمام خانه‌ها را با خاک یکسان کرد.

قریب به سه‌سال از لرزیدن سرپل‌ذهاب می‌گذرد و هنوز سر بعضی گذرها، کانکس‌ها یادآور شب ‌هولناک حادثه‌ هستند. تعدادی از کانکس‌نشین‌های آن روزها بعد از دوسال و نیم ‌کانکس‌نشینی، زیر سقف‌های نیمه‌کاره پناه برده‌اند و خیلی‌ها هم هنوز در کانکس زندگی می‌کنند به گونه‌ای که امروز (17 تیرماه 99) اسماعیل نجار، رئیس مدیریت بحران کشور اعلام کرد در حال حاضر حدود ٦٥٠ کانکس در سرپل ذهاب وجود دارد که افراد در آن زندگی می کنند.

در این رابطه این سوال پیش می آید آیا کانکس نشینان افرادی هستند که اجاره نشین بوده و پس از دریافت رهن و اجاره خود، باز هم به این امر مبادرت می کنند و اصولا کانکس نشینی شامل کدام دسته از زلزله زدگان است؟ از سوی دیگر این سوال مطرح است که پول های اهدایی مردم به سلبریتی ها در کجا خرج شده که همچنان شاهد کانکس نشین هستند؟

از شنیدن کانکس نشینی مردم سرپل ذهاب دلگیر شدیم

مهدی عیسی زاده، نماینده مجلس شورای اسلامی با ابراز تاسف از کانکس نشینی مردم سرپل ذهاب گفت: باعث تاسف است پس از چندسال هنوز مردم این منطقه در کانکس زندگی می‌کنند و سرپناهی برای خود ندارند.

او افزود: کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی باید به این منطقه سفر می‌کرد و از نزدیک شرایط را مورد بررسی قرار می‌داد تا اگر تخلفی در زمینه ساخت مسکن شکل گرفته با آن برخورد قضایی صورت می‌گرفت.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: باتوجه به اینکه ما در کمیسیون اجتماعی، اوضاع و احوال طبقات پایین جامعه را دنبال می‌کنیم از شنیدن اینکه هنوز مردم این منطقه کانکس‌نشین هستند بسیار دلگیر شدیم به همین دلیل حتما از کمیسیون عمران و اقتصاد مجلس پیگیری می‌کنیم که چرا تا این لحظه این مشکل حل نشده است.

او افزود: باتوجه به اینکه در قصر شیرین هوا در تابستان بسیار گرم و در زمستان بسیار سرد است مردم قطعا نمی‌توانند در کانکس زندگی کنند بنده به عنوان  عضوی از کمیسیون اجتماعی حتما این موضوع را پیگیری می‌کنم.

عیسی زاده با اشاره به سرانجام کمک‌های میلیاردی که برای کمک به مردم این منطقه جمع آوری شد، گفت: مجلس می‌تواند بر تمام پول‌هایی که از صندوق دولت خارج می‌شود نظارت داشته باشد اما ما نمی‌توانیم نظارتی بر کمک‌های مردم به یکدیگر داشته باشیم برای مثال ما نمی‌دانیم مردم چقدر به سلبریتی‌ها کمک کردند و اینکه آیا این پول‌ها در سرپل ذهاب هزینه شد؟

او اظهار کرد: سرانجام پول‌هایی که مردم کمک کردند را باید از کمیسیون اقتصادی مجلس پرسید.

کانکس نشینی مردم سرپل ذهاب قابل توجیه نیست/ ما کاره‌ای نیستیم

جعفر قادری، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اشاره به  کانکس نشینی مردم سرپل ذهاب گفت: اینکه بعد از گذشت چند سال از زلزله هنوز مردم این منطقه در کانکس زندگی می‌کنند اصلا قابل توجیه نیست و باید هرچه سریع‌تر فکری به حال اسکان دائم آنها کرد.

او افزود: من نمی‌دانم متولیان امر چگونه می‌خواهند کوتاهی خود را توجیه کنند و چه جوابی دربرابر مردم سرپل ذهاب دارند.

این نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به سرانجام کمک‌های مردمی به مردم کرمانشاه گفت: اطلاع دقیقی از میزان مبلغی که جمع شد ندارم اما معتقدم جمع آوری کمک‌ها نباید به این شکل باشد یعنی هرکسی که کمک جمع آوری می کند باید تحت نظارت نهادی این کار را انجام دهد تا میزان جمع‌آوری پول‌ها و نحوه خرج کردن آنها مشخص شود.

قادری تصریح کرد: نیاز است در مجلس قانونی تصویب شود تا کمک‌های مردمی هم تحت کنترل قرار گیرد بدین ترتیب اعتماد مردم لطمه نبیند. در حال حاضر در زلزله سرپل ذهاب مشخص نیست پول‌هایی که از اینور و آنور جمع کردند چگونه هزینه شد.

او با اشاره به کمک‌هایی که توسط هلال احمر جمع آوری شد، گفت: اطلاعی ندارم چه مقدار پول جمع آوری شده و پول‌ها کجا خرج شده‌اند اما قاعدتا باید نظارت و کنترل صورت گیرد.

این نماینده مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: اطلاعی ندارم الان که با شیوع ویروس کرونا روبه رو هستیم مردم در کانکس و چادر چگونه زندگی می‌کنند و از آنجایی که کاره‌ای نیستیم نمی‌توانیم خبر خوشی به آنها بدهیم.

زندگی در ایام کرونا و لزوم تشدید نظارت ها

حدود 80 درصد از جمعیت 50 هزار نفری سرپل ذهاب از زلزله سال 96 خسارت شدیدی متحمل شدند و با وجود وعده‌های وسیع مسئولان برای کمک رسانی و رسیدگی به معیشت مردم و وعده‌های سلبریتی‌ها بر هم دردی و همراهی آنها همچنان آثار تخریبی ساختمان‌ها و استقرار کانکس‌ها و چادرهای برزنتی آن هم در فصل تابستان با دمای بالای 40 درجه این شهر مشاهده می‌شود و مردم این منطقه با حالت افسرده و غمگین روزگار خود را سپری می‌کنند در این راستا نیاز است واکاوی دقیقی صورت بگیرد که چه دسته از افراد به کانکس نشینی روی آورده اند و سرنوشت پول های سرگردان به این قسمت به کجا رسیده است؟ به نظر می رسد نظارت بر پول های اهدایی مردم و همچنین روند کمک رسانی ها باید با دقت بیشتری صورت گیرد.