ب) دعای سحره فرعون (جان دادن در حال اسلام)
جان دادن در حال اسلام (یا، در حال تسلیم در برابر خدا) تعبیر دیگری است که قرآن کریم به وسیله آن، نگرانی مؤمنین را از سوءعاقبت بیان می کند. این تعبیر یک بار از زبان سحره در قرآن کریم آمده است.
ساحران فرعون بعد از اینکه به خدا ایمان آوردند، فرعون آنها را به مرگ با شکنجه و مثله کردن بدنهایشان تهدید کرد. این تهدید، بیش از آنکه، آنان را از رنج شکنجه و مرگ به دست فرعونیان نگران کند آنها را از احتمال بی صبری در تحمل این سختی ها و سست شدن ایمانشان نگران می کرد از این رو، پس از اینکه فرعون به آنها گفت: لاقطعن ایدیکم و ارجلکم من خلاف ثم لاصلبنکم اجمعین(اعراف 124) (هر آینه دستان و پاهای شما را بر خلاف یکدیگر (یکی از راست، یکی از چپ) جدا می کنم سپس همه شما را به دار می کشم) آنها در جواب گفتند:
انا الی ربنا منقلبون و ما تنقم منا الا أن آمنا بایات ربنا لما جاءتنا ربنا افرغ علینا صبرا و توفنا مسلمین(الاعراف 125 - 126)
(همانا، ما به سوی پروردگارمان برمی گردیم و تو از ما انتقام نمی گیری مگر به این خاطر که وقتی پروردگارمان نشانه های خود را آورد به آنها ایمان آوردیم، پرودگارا، به ما صبر کامل عنایت فرما و جان ما را در حال اسلام، بگیر).
نکات آیه
آیات فوق، دارای نکات ارزنده ای است که بعضی از آنها عبارتند از:
أ) قوت روح و استقامت در برابر سختی ها، یکی از اسباب حسن عاقبت و مسلمان جان دادن است زیرا در این آیه شریفه، ابتدا می فرماید افرغ علینا صبرا و پس از آن می فرماید و توفنا مسلمین.
ب) حسن عاقبت، چیزی جز در حال تسلیم و رضا، مردن نیست زیرا نمی فرماید مؤمن بمیریم بلکه می فرماید و توفنا مسلمین یعنی در حال تسلیم بمیریم.
ج) تسلیم در برابر همه تقدیرات الهی، کاری آسان نیست و بدون عنایت ویژه الهی برای انسان ممکن نیست از این رو، باید با استغاثه از خدای متعال یاری ویژه خواست و در این استغاثه، بالاترین عنایتها را طلبید که سحره فرعون هم با عبارت افرغ علینا صبرا این عنایت ویژه را خواستند زیرا همانطور که برخی از بزرگان و مفسرین گفته اند فرغ علی به معنای خالی کردن کامل آب یا مایع یک ظرف است(51) و کاربرد این واژه در این آیه، اشاره به این دارد که اینها از خدا خواستند به آنها صبری کامل عنایت کند، یعنی در مقام تحمل شکنجه های فرعون، آنها را مشمول بالاترین امدادهای خود قرار دهد.
د) یکی از شگفتی های داستان ساحران فرعون این است که این گروه در صبح هنگام از دوستان و یاران فرعون بودند و در پایان همان روز توفیق شهادت در راه خدا را یافتند. مفسر بزرگ مرحوم طبرسی درباره آنها می گوید: کانوا اول النهار کفارا سحرة و آخر النهار شهداء بررة (در اول روز کافرانی ساحر و در پایان همان روز از شهدا و نیکان بودند(52)).
نظرات شما عزیزان: