تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 98421
بازدید دیروز : 52941
بازدید هفته : 230588
بازدید ماه : 283866
بازدید کل : 10675621
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : شنبه 31 / 4 / 1399

همیشه در مورد اعتیاد به اینترنت صحبت می‌کنیم! اما هیچ وقت نمی‌دانیم چند ساعت از اینترنت استفاده کنیم، معتاد به حساب می‌آییم!؟ البته که اعتیاد به اینترنت، نشانه‌های خودش را دارد. ترس از آنلاین نبودن، ترس از این که نکند کسی با ما کاری داشته باشد و با خبر نشده باشیم! نکند اتفاقی افتاده و به خاطر نگاه نکردن به گوشی، بلایی سر کسی آمده باشد! در این مقاله، راهکارهایی را یاد می‌گیریم که مدت زمان استفاده مان از اینترنت را کاهش بدهیم، بدون این که آب از آب تکان بخورد! فقط کافی است یاد بگیریم همان قدر که کارهایمان را ساده تر کند، کافی است! قرار نیست همه ابعاد زندگی‌مان را در بر بگیرد.

 

اولین کار: صدای اعلان‌های گوشی را قطع کنید!

اولین دلیلی که باعث می‌شود وسط کارهایمان، ناگهان به سمت گوشی‌مان کشیده شویم، صدای اعلان و پیغام‌های گوشی است! یعنی چه کسی پیام داده است؟ اتفاق خاصی افتاده است؟ اگر جزو آن دسته از آدمها هستید که مدام گوشی‌تان را باز می‌کنید، اولین کاری که لازم است انجام دهید، خاموش کردن صدای اعلان باشد!
به بخش تنظیمات گوشی‌تان بروید و گزینه اعلان‌ها را انتخاب کنید. از بخش برنامه‌ها، صدای پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی را خاموش کنید. راه حل دیگری هم وجود دارد. صدای پیغام‌ها را از طریق خاموش کنید. البته در این صورت صدای همه پیغام‌ها بسته می‌شود.
مسلماً اگر کسی کار واجبی با شما داشته باشد، با شما تماس می‌گیرد. پس نگران نباشید. زیرا بدون این که گوشی‌تان را بی‌صدا کنید، پیغام‌های گاه و بیگاه را از ذهنتان پاک کرده‌اید!

 

بی‌خبری، خوش‌خبری است!

وقتی صدای پیغام‌های گوشی را خاموش می‌کنیم، نیاز داریم که زمانی هم نگاهی بهشان بیاندازیم. روزهای اولی که این کار را می‌کنیم، کم کم متوجه می‌شویم که بی‌خبری خیلی هم بد نیست! اتفاقی نیافتاده، جایی آتش نگرفته، پلی خراب نشده، شهری زیر و رو نشده، بلکه فقط چند ساعت با تمرکز به کارهایمان رسیده‌ایم.
گاهی وقت ها متوجه می‌شویم که پیام‌هایی که وقت زیادی را صرف خواندن آنها می‌کنیم، هیچ محتوایی را به ما اضافه نمی‌کنند. نه تنها محتوایی به ما اضافه نمی‌کنند، بلکه جلوی دریافت محتواهای مفید از محیط اطرافمان را نیز می‌گیرند.
اینجاست که می‌شود گفت:«بی‌خبری، خوش‌خبری است!». کسی بعد از این چند ساعت بی‌خبری مشکلی برایش پیش نیامده، و ما هم به راحتی کارهایمان را انجام داده‌‌ایم.

 

حفظ کردن تمرکز مهم تر است یا یک پیام نخوانده؟

تمرکز کردن به همین سادگی ها نیست. ثابت شده است که به طور میانگین، حدود 25 دقیقه فرصت لازم است که بتوان تمرکز کرد. بنابراین اگر در طول روز، یازده بار تمرکزتان به هم بخورد، یعنی بیشتر از پنج ساعت در حالت بدون تمرکز بوده‌اید. پنج ساعت برای انجام دادن هر کاری، می‌تواند آن را متحول کند. حالا شما چند تا از این پنج ساعت ها را در طول روز صرف کرده‌اید، صرفاً برای این که یک مطلب خنده‌دار که از طرف دوستتان ارسال شده بخوانید! یا چه قدر از این پنج ساعت‌ها، برای جستجوی بی‌هدف در شبکه‌های اجتماعی یا سایت‌های مختلف گذاشته‌اید؟

 

زمان تعیین کنید! فقط دو ساعت، آن هم نامتوالی

استفاده از اینترنت، مانند غذا خوردن است. ما در طول روز به وعده های غذایی متنوعی نیاز داریم. همان طور که برای رفع نیاز گرسنگی، وعده های غذایی مختلف داریم، برای استفاده از اینترنت هم چنین روشی را باید در پیش بگیریم. بنابراین ساعت هایی را تعیین کنید که فارغ از هر کار دیگری، شبکه های اجتماعی‌تان را سر و سامان بدهید.
کاهش مصرف از اینترنت، باعث خواهد شد که فرصت بیشتری برای همراهی خانواده، صحبت با فرزندان و همکاران و البته رسیدن به کارهای شخصی بیشتری داشته باشیم. فرصتی که ممکن است تا به امروز نداشتیم. و همیشه احساس می‌کردیم سرمان آن قدر شلوغ است که فرصت انجام انها را نداشته ایم.

تولید محتوای خانواده درسا - مصطفی مردانی


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: فضای مجازی
برچسب‌ها: فضای مجازی
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی