ایشون کفار رو نجس نمیدونه!
یکی از مجتهدان و مفسران گرانقدر با نام «آیت الله محمد صادقی تهرانی»در یکی از نظرات فقهی خودش اینجور آورده که : «بدن انسان، پاک است؛ اگر چه کافر، مشرک و ملحد باشد، ولی افکار و روح اینان پلید و نجس است.»اما معمولا مراجع و مجتهدای دیگه نظرشون مخالف این حکمه و کافر رو نجس می دونن. تازه جالب اینه که نظر مجتهدان و مراجع تقلید در مورد نجس بودن یا پاک بودن ،اهل کتاب- یعنی یهودیان و مسیحیان و زرتشتیان- با هم متفاوته و در این مورد بطور کلی به دو دسته تقسیم میشن. دسته اول که تعدادشونم کم نیست، اهل کتاب رو نجس میدونن و یا احتیاط در نجاست اونها دارن. اما دسته دوم ، اهل کتاب رو پاک می دونن. اما آیت الله محمد صادقی تهرانی ،همه انسان ها رو پاک می دونه و معتقده که اگه توی قرآن گفته شده که بعضی از انسان ها- مشرکان- نجس هستن(«إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسً»توبه-28)، این نجاست مربوط به ظاهر اونها نیست یعنی اونها در ظاهر نجس نیستن و اگه با دست خیس به اونها بزنی دستت نجس نمیشه و این نجاستی که قرآن گفته، نجاست باطنی و معنویه(نجاست روحی).
اما به عنوان پاسخ، لازم میدونم که به قرآن مراجعه کنیم و نظر واقعی رو از قرآن جویا بشیم و ببینیم واقعا حرف آقای صادقی تهرانی درسته یا نه؟
موقعی که سوره مبارکه برائت(آیات ابتدایی سوره) نازل شد، حضرت علی(ع) این آیات رو در کنار خونه خدا برای مشرکان قرائت کرد. توی آیات ابتدایی سوره برائت(توبه) اومده که: « بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلىَ الَّذِینَ عَاهَدتمُّ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ»توبه-1
یعنی:« (این اعلام) بیزاری ای از طرف خدا و رسولش به سوی کسانی از مشرکین هست که با اونها پیمان بستید».
یعنی با کسایی از مشرکین که پیمان بستید- که مثلا جنگ نکنید یا هر پیمان دیگه ای، از این به بعد چهار ماه فرصت دارن توی زمین گردش کنن و بگردن و اندیشه کنن و تصمیم بگیرن که مشرک باقی بمونن یا مسلمون بشن؛اما بعد از اون اگه مشرک بودن رو انتخاب کردن، دیگه حق ندارن بیان کنار خونه خدا و خونه خدا رو -که بت کده بود- پرستش کنن.
خب با توجه و دقت توی این ماجرا، یه سوالی اینجا مطرح میشه و اونم اینه که اگه واقعا طبق نظر آیت الله محمد صادقی تهرانی رحمت الله علیه،مشرکان در ظاهر نجس نیستن و این نجاستشون فقط نجاست روحی هست، اونوقت چرا خداوند متعال فقط، از قرار گرفتن این مشرکان در کنار خونه خدا و حضور اونها در اونجا، نهی کرده و فرمان داده که اونها دیگه حق ندارن بیان و در اونجا حضور داشته باشن؟؟؟؟
مگه مشرکان در کنار سایر مسلمونها زندگی نمیکردن؟؟ خب اگه نهی خداوند از حضور مشرکان در کنار خونه خدا، نهی بخاطر نجاست روحی اونهاست و این نجاست روحی در روحیات و عبادات مسلمونها خلل ایجاد میکنه، اونوقت خدا باید از حضور مسلمونها در کنار مشرکان و همسایه شدن با اونها و رفت و آمد و خرید و فروش و معامله با اونها هم نهی میکرد چون نجاست معنوی و روحی اونها در مسلمونها تاثیر میذاره.
اما میبینیم که فقط خداوند متعال از حضور مشرکان در حریم خانه کعبه نهی کرده چون اونجا یک مکان مقدس هست و نباید با حضور مشرکان نجس بشه. لذا باتوجه به این مسائل معلوم میشه که این نجاست علاوه بر نجاست معنوی و روحی باید یک نجاست ظاهری و جسمی هم باشه وگرنه نهی مشرکان از حضور در کنار خونه خدا، اونم فقط بخاطر نجاست معنوی، محل خلل میشد چون مسلمونها خیلی راحت در کنار مشرکان و یا حتی بعضاً،با اونها زندگی میکردن و بنابراین کلاً باید خداوند هرگونه ارتباط با اونها رو نهی میکرد ولی میبینیم که اینجور نیست و لذا باید این نجاست، مادی(و در عین حال معنوی) باشه نه فقط معنوی.
لذا به نظرم ،حرف استاد گرانقدر، جناب آیت الله محمد صادقی تهرانی در این مورد رد میشه و پذیرفتنی نیست.
البته این پاسخ ما صرفاً یک بحث علمی و مستند به قرآن و دلیل عقلی بود، ممکنه ایشون خودشون اگه در قید حیات بودن، جوابی رو در مقابل استدلال بنده می آوردن و این از شرایط و مقتضیات بحث های علمی هست.
والسلام علی من اتبع الهدی
نظرات شما عزیزان: