تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پیام های آسمانی جزء بیست و یکم (برگرفته از تفسیر نور)
این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.
1 كُلُّ نَفْسٍ ذَائقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ
هر نفسى، چشنده ى مرگ است سپس به سوى ما باز گردانده مى شويد.
- مرگ، استثنا ندارد و براى همه است. «كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ»
- مرگ، پايان كار نيست، بازگشت به مبدأ است. «إِلَيْنا تُرْجَعُونَ»(عنکبوت، 57)
2 .وَ الَّذِينَ جَاهَدُواْ فِينَا لَنَهدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين
كسانى را كه در راه ما مجاهدت كنند، به راه هاى خويش هدايتشان مى كنيم، و خدا با نيكوكاران است.
خداوند، هم راه قرب را به ما نشان مى دهد و هم تا رسيدن به مقصد، دست ما را مى گيرد. «لَنَهْدِيَنَّهُمْ ... لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» (عنکبوت، 69)
3غُلِبَتِ الرُّوم فِى أَدْنَى الْأَرْضِ وَ هُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ
روميان مغلوبِ (ايرانيان) شدند. (اين شكست) در نزديكترين سرزمين (رخ داد) ولى آنان بعد از مغلوب شدن، در آينده ى نزديكى پيروز خواهند شد.
- با يك شكست، مأيوس نشويد. «غُلِبَتِ ... سَيَغْلِبُونَ» (روم، 3)
4 .وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لَكِنَّ أَكْثرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُون
(اين پيروزى) وعدهى الهى است. خداوند وعده اش را تخلّف نمى كند ولى بيشتر مردم نمى دانند.
اكثر مردم در وفا كردن خداوند به وعده هايش ترديد دارند. «لا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ»(روم، 6)
5 . وَ مِنْ ءَايَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ
و از نشانه هاى الهى آن است كه شما را از خاكى (پست) آفريد، پس (به صورت) بشرى به هر سوى پراكنده شدي.
- بهترين راه خداشناسى، تفكّر در آفرينش است. «وَ مِنْ آياتِهِ» . (روم، 20)
6 . لِيَجْزِىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِين
تا كسانى را كه ايمان آورده اند و كارهاى شايسته كرده اند از فضل خود پاداش دهد. زيرا خدا كافران را دوست ندارد.
- ايمان و عمل صالح، شمارا مغرور نكند، زيرا كه دريافت هرنعمتى از فضل خداست. «لِيَجْزِيَ...فَضْلِهِ»(روم، 45)
7 .فَيَوْمَئذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ
پس در چنين روزى، پوزش كسانى كه ستم كردند سودى ندارد، و توبه ى آنان نيز پذيرفته نمى شود.
- توبه و عذرخواهى تنها در دنيا كارساز است و در قيامت هيچ كارايى ندارد. «فَيَوْمَئِذٍ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ» (روم، 57)
8 .فَاصْبِر إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ
پس صبر كن كه وعده خدا حق است. مباد آنان كه به مرحله يقين نرسيده اند، تو را بى ثبات وسبكسر گردانند.
- ايمان به وعدههاى الهى، عامل صبورى است. «فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ»
- كسى كه صبر نكند، خفيف مى شود. «فَاصْبِرْ ... لا يَسْتَخِفَّنَّكَ ...» ( روم، 60)
9.وَ إِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَ هُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَىَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ
و لقمان به پسرش گفت- و او را پند مى داد- كه: اى پسرك من، به خدا شرك مياور، زيرا شرك ستمى است بزرگ.
- يكى از شرايط تأثير موعظه، احترام و شخصيّت دادن به طرف مقابل است. «يا بُنَیَّ»(لقمان، 13)
10 . وَ اقْصِدْ فِى مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِن صَوْتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ
و در راه رفتن (و رفتارت)، ميانهرو باش و از صدايت بكاه، زيرا كه ناخوشترين صداها، آواز خران است.
- صداى خود را كوتاه كنيم. از فرياد بيهوده بپرهيزيم و بيانى نرم و آرام داشته باشيم. «وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ»
- فرياد كشيدن و بلند كردن صدا، امرى ناپسند و نكوهيده است. «وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ»( لقمان، 19)
سـوال: بهتــریـن راه خــداشـناسـی چـیست؟
تهیه و تدوین: اتحادیه تشکل های قرآنی شهرستان خمینی شهر
نظرات شما عزیزان:
