تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
غیبت؛ كار ناتوانها
حضرت علی (علیهالسلام) میفرماید:
الغیبة جهد العاجز؛ غیبت كردن، آخرین تلاش آدم ناتوان است. (1)
شرح روایت فوق:
غیبت كردن یعنی، پشت سر كسى سخن گفتن، و بدگویى كردن، و براى او عیب و ایراد شمردن. و این، از زشتترین و ناپسندترین عیبهایى است كه بعضى از افراد، دچار آن هستند.
كسى كه غیبت میكند، بدون شك آدم ناتوان و بى جرأتى است. زیرا همین كه مىنشیند و پشت سر دیگران بدگویى مىكند، نشان مىدهد كه جرأت ندارد با آن افراد روبرو شود، و حرف خود را، پیش روى آنها بر زبان آورد. و چون در خود، قدرت و جرأت روبرو شدن با آن افراد را نمىبیند، آخرین تلاشى كه مىتوان به كار ببرند، این است كه به وسیله بدگویى كردن در پشت سر، انتقام خود را از آنها بگیرد و به اصطلاح دل خود را خنك كند.
حال آن كه یك مسلمان مؤمن واقعى، اگر نسبت به كسى ایراد و انتقادى داشته باشد، باید بر اساس جرأت انسانى و اخلاق اسلامى، رو در روى آن شخص، ایراد و انتقاد خود را بر زبان آورد، بدون ترس و واهمه، او را امر به معروف و نهى از منكر كند.
اگر هم، ایراد و انتقادش درست نباشد، و فقط از حسادت و تنگ نظرى سرچشمه گرفته باشد، هرگز نباید پشت سر كسى كه از او شایستهتر بود و به پیشرفت و ترقى رسیده است، بدگویى كند و خود را در جامعه، رسوا و بى اعتبار سازد.
پی نوشت:
1- نهج البلاغه، ح 461 .
برگرفته از کتاب پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هئیت تحریریه بنیاد نهجالبلاغه .
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .
نظرات شما عزیزان:
