خوب است بدانید در میان اعضا و جوارح انسان وحیوان، اعضايي هستند كه به حكمت الهي قوه لامسه در آنها وجود ندارد و آن اعضاء عبارتند از: كليه، كبد، طحال، شُش و استخوانها.
حكمت عدم وجود لامسه در «كليه» اين است كه «كليه» محل عبور فضولات تند و تیز است لذا اگر در کلیه، لامسه مي‌بود از عبور فضولات اذيت شده و دچار سختي می شد.
حكمت عدم وجود لامسه در كبد يا جگر اين است كه كبد محل بوجود آمدن اخلاطی چون صفرا و سودا است. اگر در كبد لامسه مي‌بود در هنگام تماس اين اخلاط با کبد، انسان احساس گزش به او دست میداد. 
حكمت عدم وجود لامسه در طحال اين است كه طحال محل ریزش فضولاتی است که بسیار تند و تیز و ترش مزه می باشد اگر کبد لامسه داشت از ریزش این اخلاط در آن، دچار ناراحتی می شد. 
حكمت عدم وجود لامسه در شُشها اين است كه ششها حركات مداومی براي خنك كردن قلب دارند، که اگر قوه لامسه در آنها بود از این حرکات مداوم خود احساس خستگي شدید به آنها دست میداد. اگر چه در غشاء و پوستة هر يك از اين اعضاء، لامسه قرار داده شده تا آفاتي را كه بدانها عارض مي‌شود ادراك نموده و موجبات دفع آن را فراهم آورند.
از ديگر اعضايي كه لامسه در آنها نيست استخوانها مي‌باشند. در استخوانها لامسه نيست بدين جهت كه آنها تکیه گاه و ستون بدن هستند و سنگيني بدن بر آنها مي‌باشد. اگر قرار بود براي آنها حس لامسه باشد، حمل نمودن بدن آنها را دچار سختي و اذيت مي‌كرد.
اما عده‌اي ديگر گفته‌اند براي استخوانها نيز احساس مي‌باشد و نشانه آن زماني است كه خستگي بر انسان عارض مي‌شود. تا جايي كه اگر اين احساس زياد شود موجب احساس درد مي‌شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: