

*از غرور خود منه ، پا بر سر افسردگان
اخگر سوزنده ، زیر تودۀ خاکستر است . (ظهیر فاریابی)

*این مرا بس که ، ز وصل صنمی لاله عذار
شب و روز و مه و سالم ، همه فروردین است . (قاآنی شیرازی)

*افتادن دیوار کهن ، نو شدن اوست
جز مرگ ، کسی در پی آبادی من نیست . ( کلیم کاشانی)

* از این بهتر نمی دانم ، طریق مهربانی را
که ننشینم ز پا ، تا جان دهم از مهر در پایت . (محتشم کاشانی)

*آن دل که پریشان شود ، از نالۀ بلبل
بر دامنش آویز، که با وی خبری هست . (عرفی شیرازی)

*از دو صدفرسنگ ره، الهام می باری به من
مهربانتر از تو ، در دنیا نگاری هست ؟نیست . (ابوالقاسم لاهوتی)

*از پی هر گریه ، آخر خنده ایست
مرد آخربین ، مبارک بنده ایست . (مولوی)

*آن نه روئی است که، یک باغ گل نسرین است
وآن نه خالست که ، یک چرخ مه و پروین است . (قاآنی شیرازی)

*این سخن منکر نماند ، هر خس تر دامنی
عاشقان را مقتدا و قبله و تکبیر نیست . (عطار نیشابوری)

*آئینه چون نقش تو بنمود راست
خود شکن ، آئینه شکستن خطا ست. (نظامی گنجوی)

*آخر گفتار تو، خاموشی است
حاصل کار تو ، فراموشی است . (نظامی گنجوی)

*این تیغ ، نه از بهر جفای کاری کردند
انگور نه از بهر نبیذ است به چرخشت
انگشت مکن رنجه ، به در کوفتن کس
تا کس نکند رنجه ، به سر کوفتنت مُشت . ( ناصر خسرو)

نظرات شما عزیزان:




آمار
وب سایت:





