[23] در «تهذيب التهذيب»، ج 11،ص 214 گويد: أبوحيّان تَيَمي، يحيي بن حيّان كوفي بوده است.
[24] آية 61، از سورة 3: ءال عمران: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالُوا نَدْعُ أَبْنَاءَنا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَآءَنَا وَ نِسَآءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةُ اللَهِ عَلَي الْكَـ'ذِبِينَ.
اين آيه راجع به مباهلة رسول خداست با مردمان نصراني مذهب نَجْرَان كه گفتند: عيسي پسر خداست و رسول اكرم با آنها قرار مباهله و ملاعنه را گذاردند وبا أخصّ از خاصان خود يعني أميرالمؤمنين و فاطمه زهرا و حسنين عليه السّلام براي مباهله بيرون شدند و نصاري ترسيدند و مباهله نكردند؛ و شاهد در اين است كه رسول خدا در اين آيه أميرالمؤمنين را نفس خود و جان خود از قول خداوند حكايت كرده است. و ترجمه آيه اين است: «پس كسي كه با تو در اين مطلب محاجّه و گفتگو كند، بعد از آنكه علم به حقيقت آن (كه عيسي پسر خدا نيست و او همانند آدم است كه خداوند او را از خاك بيافريد) بر تو مكشوف افتاد، در اين صورت به آنها بگو: بيائيد! ما پسران خود را و پسران شما را و زنان خود را و زنان شما را و جانهاي خود را و جانهاي شما را بخوانيم؛ و سپس دعا كنيم و دورباش و لعنت خداوند را بر دروغگويان قرار دهيم.» شاهد در اين است كه در اين آيه علي را جان پيغمبر شمرده است.
[25] «المحاسن و المساوي» بيهقي، ج 1، ص 63 و ص 64
[26] همين كتاب و همين موضع، ص 70
نظرات شما عزیزان: