س1) اگر کسی تصمیم بگیرد در ماه مبارک رمضان روزه‏اش را باطل کند اماقبل از باطل کردن روزه، از تصمیم خود منصرف شود ،حکم روزه‏اش چیست؟اگر این امر در روزه غیر ماه رمضان پیش آید چه حکمى دارد؟
ج) اگر روزه دار در اثناى روز از نیت روزه گرفتن بر گردد به‌طورى که قصد ادامه روزه نداشته باشد، روزه‏اش باطل مى‏شود و قصد دوباره او براى ادامه روزه فایده ندارد، ولی باید از کارى که روزه را باطل مى‌کند تا اذان مغرب خوددارى کند و بعداً هم قضا دارد.امّا اگر دچار تردید شود به این معنى که هنوز تصمیم نگرفته است روزه را باطل کند، یا تصمیم بگیرد کارى را که موجب باطل شدن روزه است انجام دهد مثلاً بخواهد آب بخورد و هنوز آن را انجام نداده، در این دو صورت صحّت‏ روزه او محل اشکال است و احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و بعداً هم آن را قضا نماید.
این حکم در روزه ماه مبارک رمضان و هر روزه واجب معیّن مانند نذر معیّن و امثال آن ساری و جاری است.

س2) آیا غش‌ كردن و بيهوشى روزه را باطل می کند؟
ج) اگر قبلاً نيت روزه داشته، احتياط (مستحب) این است كه روزه آن روز را تمام كند و بعداً قضايش را هم بگيرد.

س3) اگر کسی در ماه مبارک جنب شود و بعلت ندانستن مسئله فکر کند روزه‌اش باطل است و روزه‌اش را افطار کند آیا علاوه بر قضا کفاره هم بر او واجب می‌شود؟
ج) اگر در یادگیری مسأله کوتاهی کرده باشد، کفاره نیز واجب است.

س4) اگر فردی در حال روزه عمداً ـ برای شستشوی دهان يا مضمضه قبل از وضو و يا خنک کردن دهان و با اعتماد به اينکه آب فرو نمی‌رود آب وارد دهان خود کند، اما بی‌اختيار آب فرو رود، آيا روزه او باطل است و بايد آن را قضا نمايد یا خیر؟
ج) در غير وضوی‌نماز واجب،احتياط اين‌است‌که‌قضاکند.

س5) تکلیف شخصی که بر اثر جهل به مسأله، عمداً روزه‌اش را افطار کرده چیست؟ آیا فقط قضا دارد یا باید کفاره هم بدهد؟
ج) اگر به سبب بی اطلاعی از حکم شرعی، کاری را انجام دهد که روزه را باطل می کند ـ مثل اینکه نمی‌دانست خوردن دارو نیز مانند سایر خوردنی ها روزه را باطل می کند و در روزه ماه رمضان دارد خورد ـ روزه اش باطل است و باید آن را قضا کند ولی کفاره بر او واجب نیست.

س6) اگر انسان، در حال روزه‌واجب، سهواً چيزى‌بخورد و به خيال اين‌كه روزه‌اش باطل شده است، افطار كند، آيا غير از قضا كفّاره هم بر او واجب است؟
ج) اگر جاهل مقصّر بوده يعنى در ياد گرفتن مسئله كوتاهى كرده قضا و كفّاره بر او واجب است و اگر جاهل قاصر بوده بايد روزه را قضا كند ولى كفاره ندارد.

س7) اگر انسان شك داشته باشد كه روزه برايش ضرر دارد يا نه؛ ولى پزشك او را از گرفتن روزه منع نماید، تكليفش چيست؟
ج) اگر از گفته پزشک يقين پيدا کند که روزه براى او ضرر دارد، روزه گرفتن براى او واجب نيست، بلکه جايز هم نيست.

س8)هنگامى‌كه‌روزه‌مى‏گيرم،‌به‌شدت‌بدنم‌سست‌مى‏شودو نمى‏توانم كارهايم را انجام دهم، وظيفه من چيست؟
ج) اين‌گونه ضعف و سستى‏ها تا حدودى لازمه روزه است و براى نوع افراد پيش مى‏آيد و به جهت آن نمى‏توان روزه را خورد ؛ ولى اگر ضعف به قدرى باشد كه معمولاً نمى‏شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد. البته انسان مى‏تواند در اين شرايط درحدمسافت شرعی(5/23کیلومتر) به مسافرت برود و روزه خود را بخورد و به وطن برگردد.

س9) كسى كه در ماه رمضان پیش از ظهر قصد سفر دارد، آیا مى‌تواند در منزل خود صبحانه بخورد؟
ج) روزه‌دارى كه پيش ازظهر قصد سفر دارد، تا حدترخص نرسيده، نمى تواند روزه را باطل کند، و اگر پيش از آن‌روزه‌را باطل‌كند، بايد روزه‌را قضا‌نماید و كفاره هم بدهد.

س10) اگر قبل از اذان صبح وقت كم باشد و براى سحرى خوردن و انجام غسل جنابت فرصتى باقى نمانده باشد، بايد كدام را انتخاب كرد؟ در صورت ترك غسل جنابت، آيا بايد كفّاره پرداخت شود؟
ج) چنانچه روزه گرفتن بدون سحرى براى شخص جنب حرجى نيست، واجب است غسل كند و اگر حرجى است واجب است تيمم بدل از غسل نمايد، اگر تیمم نکند، علاوه بر قضا، كفاره هم بپردازد.

س11) کسانی که بواسطه شغل سخت، روزه برايشان حرجى (دشوار) باشد و یا بواسطه کم سن و سال بودن روزه گرفتن برایشان مشقت شديد داشته باشد، آيا از اول روز مى‌توانند افطار کنند؟
ج) خیر، در فرض سؤال هر وقت دچار حرج و مشقت شدند مى‌توانند افطار کنند و احتياط واجب آن است که به مقدار ضرورت افطار کرده و در بقيه روز امساک نمايند.

س12) حکم نماز و روزه‌هایی که افراد بعلت جهل در حال جنابت انجام داده اندچیست؟
ج) نمازهايى را كه در حال جنابت خوانده بايد قضا نمايند و روزه‌ها در صورتى كه جاهل به اصل جنابت بوده واصلاً نمى‌فهميده جنابت چيست، صحيح است ولى اگر جنابت را مى‌دانسته و جاهل به وجوب غسل بوده بايد قضاى روزه‌ها را به‌جا آورد، ولى کفاره بر او واجب نيست.

س13) آيا كفّاره روزه را به‌ واجب‌النفقه می‌شود داد؟
ج) كفّاره روزه را نمى‏توان به واجب النفقه داد. البته پرداخت آن به سایر خويشاوندان مستحب است

س14) آيا كفّاره روزه را مى توان در امور فرهنگى، ساختن مسجد، جشن ازدواج و مانند آن صرف كرد؟
ج) خير، صرف آن در اين امور جايز نيست و بايد با آن فقيران را اطعام كرد.

س15) آيا مى شود كفاره ماه رمضان را به يك فقير داد؟
ج) کفاره افطار عمدی روزه باید بطور جداگانه به شصت فقیر داده شود، ولی کفاره تاخیر یا فدیه چند روز را می‌توان به یک فقیر داد.

س16) آیا شوری روی لب اگر هنگام بیرون آوردن زبان وارد دهان شود، روزه را باطل می‌کند؟
ج)روزه را باطل نمی‌کند، حتی اگر چیزی را بچشد تا ببیند نمکش به مقدار لازم است یا نه، مثل اینکه غذا را در دهانش ببرد و بیرون بریزد، تا چندیکه که از حلق پائین نرود روزه‌اش باطل نیست.

دریافت نشریه موازین شماره 183 (مخصوص چاپ)

دریافت فایل word نشریه موازین شماره 183

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: