تجلی امامت در نهج البلاغه
 

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 16
بازدید دیروز : 398
بازدید هفته : 2152
بازدید ماه : 46987
بازدید کل : 10373913
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : پنج شنبه 29 / 11 / 1400

امام علی(ع) و منافقين

«مجاهد به نقل از ابن‌عباس گفت: رسول خدا (ص) فرمود:
هنگامي روز قيامت فرابرسد، خداي به جبرئيل فرمان مي‌دهد تا بر در بهشت بنشيند و كسي را به بهشت وارد نكند، مگر آن كه برگ ورود از امام علي بن ابيطالب (ع) همراه داشته باشد».
عن ابي‌جعفر (ع) قال: قال رسول‌الله (ص):
التاركون ولايه علي، المنكرون لفضله، المظاهرون اعداءه خارجون من الاسلام من مات منهم علي ذلك. [44].
ابوجعفر امام محمد باقر عليه‌السلام فرمود، پيامبر خدا (ص) فرمود:
«آنان كه ولايت امام علي (ع) را ترك گفته، فضيلت او را انكار كرده، از دشمنان او پشتيباني كنند و بر اين حال بميرند، خارج از دين اسلام مرده‌اند».
قال رسول‌الله (ص) لعلي (ع): يا علي انت مني و انا منك وليك وليي، و وليي ولي الله و عدوك عدوي و عدوي عدو الله. [45].

«پيامبر خدا (ص) به علي (ع) فرمود:
اي علي! تو از مني و من از تو، دوستدار و پيرو تو، دوست و فرمانبردار من است. و دوستدار و مطيع من، فرمانبردار خداست. و دشمن تو دشمن من و دشمن من دشمن خدا مي‌باشد».
احاديثي كه در فوق بيان شد خوشه‌اي از خرمن انبوه بشارت به دوستان امام علي (ع) و فرزندانش و انذار مخالفان اميرالمومنين و ائمه‌ي اطهار

عليهم‌السلام بود. اميد آنكه همين مختصر باعث روشني دل و آرامش خاطر دوستان آن امام معصوم و سبب هدايت و نجات و باعث معرفت مخالفان آن بزرگوار شود، باشد كه پيش از فرارسيدن مرگ و ديدار عذاب دردناك الهي، به حق آن حضرت آشنا شوند و به مقام آن امام مبين معرفت يابند.
امام علي (ع) در يكي از خطبه‌هاي نهج‌البلاغه كه طي آن به بيان و شرح صفات و فضايل بي‌پايان خاندان محمد (ص) پرداخته مي‌فرمايد:
هم عيش العلم و موت الجهل، يخبركم حلمهم عن علمهم و ظاهرهم عن باطنهم و صمتهم عن حكم منطقهم، لايخالفون الحق و لايختلفون فيه، هم دعائم الاسلام و ولائج الاعتصام، بهم عاد الحق في نصابه و انزاح الباطل عن مقامه و انقطع لسانه عن منبته، عقلوا الدين عقل وعايه و رعايه، لا عقل سماع و روايه، فان رواه العلم كثير و رعاته قليل. [46].
«آنان (خاندان پيامبر ص) مايه‌ي حيات علم و سبب مرگ ناداني مي‌باشند. شكيبايي آنها شما را از دانش آنان آگاه مي‌كند و ظاهرشان از باطن آنها و خاموشي و سكوت ايشان از راستي و درستي گفتار آنان خبر مي‌دهد. با حق مخالفت نمي‌كنند و درباره‌ي آن اختلافي ندارند. اينان (عترت پيامبر ص) اركان اسلام و پناهگاه مردم مي‌باشند. به وجود ايشان حق به مرز و حد نهايي خود مي‌رسد، باطل ريشه كن و زبانش از بيخ و بن بريده مي‌شود. اهل‌بيت پيامبر (ص) دين را از گذرگاه فهم و بصيرت براي عمل به آن فرا گرفته‌اند، نه اينكه بدور از خرد آن را شنيده و براي ديگران بازگو كنند. چرا كه بازگوكنندگان علوم فراوانند ولي جانبداران آن اندك مي‌باشند».

در اين بخش از سخنان حكمت‌آفرين پيشواي پرهيزگاران، عالي‌ترين فضيلتها و ممتازترين صفات و ارزشهاي اخلاقي كه در حيات اهل‌بيت رسول خدا متجلي است، از زبان حضرت علي عليه‌السلام در توصيف ايشان بيان شده است. فضايل و ويژگيهايي كه خداوند سخن و امير ملك حكمت در شان و شخصيت ائمه‌ي اطهار عليهم‌السلام بيان فرموده است، در حدي از تعالي و عظمت و قداست قرار دارد كه فقط شايسته‌ي عترت معصوم پيامبر عزيز و بزرگوار اسلام است. و سواي آنان احدي از افراد انسان حتي تصور دستيابي به چنين قله‌ي رفيعي از سجايا و مكارم اخلاقي را توانمند نيست و در انديشه و بيان هيچ نويسنده و گوينده‌اي، جز امام علي (ع) چنين وصفي از خاندان پاك پيامبر نمي‌گنجد. اندكي تامل در گفتار حقيقت بيان امام، خوانندگان عزيز را به اين حقيقت نزديك و با اين واقعيت بيشتر آشنا مي‌كند، آنجا كه فرمود:
هم عيش العلم و موت الجهل. (اهل‌بيت پيامبر (ع) باعث حيات علم و سبب مرگ ناداني‌اند). يكي از ارزنده‌ترين ارزشهاي اخلاقي و مهمترين فضايل انساني، دستيابي انسان به منابع علمي و سرچشمه‌هاي حيات‌بخش حكمت و معارف است، تا آنجا كه آدمي به زيور علم آراسته شود و درگير و دار تلاش خستگي ناپذير و بي‌پايان عمر به قله‌ي بلند علوم و اسرار عالم صعود كند، چندانكه در ميان جوامع انساني به صفت ممتاز عالم معروف شود. و در فرهنگ اسلامي بالاترين مقام و عالي‌ترين ارزشي كه هر مسلمان مي‌تواند براي خود فراهم آورد، پايگاه علم همراه با تقواي خدا است. چرا كه حق تعالي در قرآن كريم سخن از عزت و رفعت دو گروه به ميان آورده و آن دو گروه كه خدايشان رفعت و عزت بخشيده است، ايمان آورندگان به خداي يگانه‌اند و كساني كه درجات و مراتب علمي را تحصيل كرده‌اند، آنجا كه فرمود:
يرفع الله الذين آمنوا منكم و الذين اوتوا العلم درجات و الله بما تعملون خبير. [47].
«خداي مقام اهل ايمان و دانشمندان را (در هر دو عالم) رفيع مي‌گرداند و خدا به آنچه (از نيك و بد) انجام دهيد آگاه است».
و بسيار آيات ديگر و احاديث فراوان از زبان معصومين عليهم‌السلام، كه دلالت بر كرامت و شرف و فضيلت دانشمندان دارد و در حوصله و محدوده‌ي بحث ما نمي‌گنجد.
امام علي عليه‌السلام در يكي از حكمتهاي نهج‌البلاغه شريف، مردم را مردگان و دانشمندان را انسانهاي زنده و با نشاط معرفي مي‌فرمايد. [48] ولي اينجا كه سخن از كرامت و شرافت خدادادي اهل‌بيت پيامبر (ص) است، كلام امام اوجي ديگر و عظمتي چشمگيرتر گرفته است، تا آنجا كه آنها را نه تنها بزرگترين عالمان روزگار مي‌داند كه همه‌ي دانشها و حكمتها و حقايق و اسرار كائنات در سينه و دل آنها جاي گرفته است، بلكه مقام


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: امام شناسی
برچسب‌ها: امام شناسی
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی