الف: سير اجمالي مواضع امام در مورد اقدامات صهيونيسم

اولين موضع رسمي امام، مقارن با آغاز مبارزات سياسي وي با رژيم پهلوي در ارتباط با عدم همسويي اين رژيم با تحريم نفتي اسرائيل و عدم قطع روابط ديپلماتيك با كشور اسرائيل بود.

امام در مصاحبه‌اي اينچنين فرموده‌اند:

“يكي از جهاتي كه ما را در مقابل شاه قرار داده است، كمك او به اسرائيل است … او نفت مسلمين را غصب كرده و به اسرائيل داده است. اين خود از عوامل مخالفت من با شاه بوده است.” (1)

از سال 41 شمسي و در پيام مشهور امام، به مناسبت نوروز 42 به كشته‌شدن مسلمانان و روحانيت به دست دولت، براي حفظ منافع اسرائيل اشاره شده است. پس از آن امام به مناسبت وقايع مختلف در داخل و خارج از ايران اين مقوله را به طور جدي طرح كرده‌اند. از جمله در پيام امام دربارة لايحه انجمن‌هاي ايالاتي و ولايتي از سلطه صهيونيست‌ها بر منافع و تأسيسات ايران، انتقاد شديدي به عمل آمده است. در همين سال در پاسخ به اصناف شهرستان قم در خصوص مصوبه دولت علم براي روابط اقتصادي با اسرائيل، آن را خطري بزرگ براي اسلام و استقلال كشور دانسته‌اند. در سال 42 در پاسخ به نامة علماي يزد خطر اسرائيل را بسيار جدي دانسته و همه را به اعتراض عليه اسرائيل و دولت پهلوي فراخوانده‌اند.

يكي از محكم‌ترين و تندترين موضع‌ گير‌هاي سياسي امام در برابر اسرائيل سخنراني مشهور ايشان در مسجد اعظم، پس از آزادي از زندان بود.
“اي ملت دين ما اقتضا مي‌كند كه با دشمن اسلام موافقت نكنيم، قرآن ما اقتضا‌ مي‌كند كه در مقابل صف مسلمين با دشمن اسلام هم‌پيمان نشويم. ملت ما با هم‌پيماني شاه با اسرائيل مخالف است.” (2)

با كشتار خونين مدرسه فيضيه، امام با سخنراني تاريخي خود، مبارزه با اسرائيل را هم‌چنان در محور مبارزات خود قرار دادند. (3)
در پيام ماه محرم سال 1343 شمسي، امام رابطه با اسرائيل را ننگ بزرگ شمرده و خواستار وحدت مسلمين براي مقابله با اسرائيل شدند. (4)

در 6/6/1347 امام در پاسخ به نامه‌ گروهي از فدائيان و جوانان مبارز فلسطين، ضمن اعلام وجوب و ضرورت مبارزه با اسرائيل، مجوز استفاده از مصرف زكات و ساير صدقات را براي رفع خطر اسرائيل در كمك به مدافعين و مبارزين را صادر كردند. (5)

صهيونيست‌ها در 18 اوت 1969، مسجد‌الاقصي را به آتش كشيدند. امام ضمن محكوم كردن صهيونيست‌ها، دربارة تجديد بناي مسجدالاقصي اعلام كردند تا زماني كه فلسطين آزاده نشده، مسلمانان آن را تجديد بنا نكنند تا جنايات صهيونيست‌ها در مقابل چشمان مسلمانان مجسم بماند.

در طول دهة پنجاه شمسي و تا تحولات انقلاب اسلامي، امام همچنان در اعلاميه‌هاي مختلف و در پاسخ به نامه‌هاي مردم، دانش‌جويان و علما، با واجب كردن جهاد بر تمام مسلمين براي آزادسازي فلسطين و حمايت از گروه‌هاي مبارز فلسطيني، اين امر را در اذهان و افكار عمومي مسلمانان زنده نگه داشت.

اوج صهيونيزم‌ستيزي امام و حمايتشان از مردم فلسطين در تعيين روز قدس با عنوان روز جهاني مبارزه با مستكبرين، ظالمين و صهيونيسم بود. امام در حركتي ابتكاري و سمبوليك آخرين جمعه ماه مبارك رمضان را روز قدس ناميدند و در بخش‌هايي از پيامشان آمده است: “روز قدس يك روز جهاني است. روزي نيست كه اختصاص به قدس داشته باشد، روز مقابله مستضعفين با مستكبرين است… تمام ملت‌ها قيام كنند و اين جرثومه فساد را به زباله‌دان‌ها بريزند… روزي است كه بايد همت كنيد كه قدس را نجات دهيم… روز قدس روز اسلام است، روزي است كه بايد اسلام را احيا كنيم و قوانين اسلامي بايد در ممالك اسلامي اجرا بشوند … روز قدس روز جدايي حق از باطل است.” (6)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: