تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
كه كشورهاي اسلامي در جهت نزديكي هرچه بيشتر به يكديگر حركت كنند. برخورداري كشورهاي اسلامي از نقاط مشترك فرهنگي- ديني، وجود مرزهاي جغرافيايي به هم پيوسته و داشتن امكانات و فرصت هاي اقتصادي و سياسي، اين زمينه را براي جهان اسلام فراهم ساخته است. از اين رو جمهوري اسلامي ايران به عنوان ام القراي جهان اسلام و كانون اميد و نگاه مستضعفان و پابرهنگان با قدرت استراتژيك سياسي، اقتصادي و نظامي چه هنگامي كه در گيرو دار شديدترين بحران هاي داخلي بوده و چه در مقطعي كه تحت هجوم ايادي استكبار جهاني هشت سال جنگ تحميلي را پشت سر مي گذراند و يا در برهه اي كه به سازندگي خرابي هاي جنگ مشغول بود و يا اكنون در اوج اقتدار و عزت و به عنوان كانون امنيت در منطقه خاورميانه، يك خط مشي اصولي و غيرقابل تغيير داشته كه عبارت از ايجاد وحدت و انسجام بين ملت ها و دولت هاي مسلمان بوده است. شعار جمهوري اسلامي وحدت كلمه بين مسلمانان بوده است معناي وحدت محدوده و گستردگي به ميزان تك تك مسلمانان در اقصي نقاط عالم دارد و مرز و زبان و نژاد و قبيله نمي شناسد و يك شعار صرف سياسي براي تجمع حكومت هاي كشورهاي اسلامي نيست بلكه يك پيام عميق و اساسي براي اجتماع همه مسلمين بر اصول مشترك مي باشد چنانكه در آيه كريمه «ان هذه امتكم امه واحده و اناربكم فاعبدون» "انبياء- آيه 92" همه مسلمانان يك ملت اند و دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است سياست كلي خود رابرپايه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي قرار دهد و كوشش پيگير به عمل آورد تا وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد.
بدين جهت مي توان گفت ايران اسلامي نقطه ثقل وحدت جهان اسلام بوده است. ابتكار ايران در برگزاري اجلاس هاي متعدد وحدت اسلامي، تلاش براي تبليغات رسانه اي در خصوص وقايع مختلف جهان اسلام (افغانستان، فلسطين، بوسني، عراق و...)، نامگذاري ايام 12 تا 17 ربيع الاول به عنوان هفته وحدت، كمك هاي مادي و معنوي به امت اسلامي در اقصي نقاط جهان، نامگذاري جمعه آخر ماه رمضان به عنوان روز جهاني قدس، تلاش هاي پيگير براي پويايي و تكاپوي سازمان كنفرانس كشور اسلامي، نامگذاري سال 1385 به عنوان سال پيامبر «اعظم» همه و همه در زمره تلاش هاي جمهوري اسلامي ايران براي تعميق پيوندها و انسجام ملل اسلامي بوده اند. تهديدهايي چون تجزيه كشورهاي اسلامي، دامن زدن به اختلافات مذهبي و فرقه اي، سوءاستفاده از مقوله آزادي و حقوق بشر، حمايت از بنيادگرايي خطرناك، پشتيباني و حمايت از تروريست هاي وابسته به غرب كه در كشورهاي اسلامي فعاليت مي كنند، طرح خاورميانه بزرگ، حمايت از رژيم صهيونيستي و برگزاري اجلاسهاي سازشكارانه در حمايت از رژيم نامشروع صهيونيستي و موارد ديگر در زمره عمده ترين مخاطرات آسيب زا براي پيوند و همبستگي جهان اسلام بوده اند كه همواره در مقاطع گوناگون از سوي رهبر انقلاب مورد تاكيد قرار گرفته اند. امروزه هجوم گسترده دشمنان اسلام به منافع مادي و معنوي مسلمانان از هميشه بيشتر شده و بسترهايي مانند تهاجم فرهنگي يا تحريم هاي اقتصادي- تاسيس فرق ضاله و... با حضور نظامي در كشورهاي اسلامي ابعاد و وجوه پيچيده تري پيدا كرده است و لزوم وحدت و يكپارچگي و دوري از تفرقه و اختلاف افكني در بين امت اسلام از هر زمان ديگري بيشتر احساس مي شود. به هر ميزان اتحاد و همگرايي كشورهاي اسلامي پررنگ شود فرصت هاي بي شماري براي اظهار وجود و قدرت نهايي امت اسلامي در برابر زياده خواهي دنياي زر و زور مهيا خواهد شد. اشتراكات اعتقادي و مذهبي و پيوندهاي فرهنگي عميق بين مسلمانان چنان پرقدرت و موثر هستند كه هرگونه اختلاف در روش و شيوه را كم رنگ مي سازند. البته بايد اذعان داشت در مقطع فعلي موج بيداري اسلامي و خيزش فرهنگي و بالندگي دين اسلام در گوشه و كنار دنيا در هيچ دوره اي سابقه نداشته است و بهره گيري از اين فرصت مي تواند احياي انگيزه هاي همگرايانه و اشاعه ارزش هاي اسلامي را در تمام كشورهاي مسلمان نشين در پي داشته باشد.
اهميت وضرورت وحدت در قرآن
۱- بي گمان نخستين منادي وحدت و امت واحده شدن قرآن کريم است که مي فرمايد:
إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (انبياء/۹۱)اين دين شما و اين امت شماست، دين يگانه و من پروردگار شمايم، پس مرا بپرستيد.
چنانکه در جايي ديگر: وَ إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (مومنون/۵۲). با همين تعبير آغاز مي‌کند و مي خواهد که با رعايت يکپارچگي فراگير اسلامي پروا داشته باشندو کاري نکنند که اين يگانگي دچار خلل شود و از آنجا که همه مومنان را يک امت و در يک جهت و با يک هدف خواسته که در آن پرستش خدايي يگانه است، بايد مسلمانان آگاه، به اهميت اين شعار قرآني (امت واحد)پي ببرند و عظمت آن را درک کنند و تفرقه ها را از ميان بردارند و نابود سازند و هرگونه حرکتي که به دوگانگي و تفرقه مسلمانان بينجامد حرکتي خواسته دشمنان و برخلاف دعوت قرآن است.
در اين دعوت، وحدت به مذهب خاصي محدود نشده و معيار امت واحد، اعتقاد به وحدانيت الهي دانسته شده است. از سوي ديگر وحدت امت در رديف توحيد قرار گرفته و پرستش خدا متوقف بر اين يگانگي شده است. وحدت، موعظه و يک پيشنهاد نيست، وظيفه است، يعني همانگونه که موظفند براساس توحيد، خدا را عبادت کنند، وظيفه دارند در تحصيل وحدت بکوشند. وحدت بر اساس اين آيه حقيقت واحدي است که به همه مسلمانان خطاب شده و خواسته شده و آنان به هر نسبت که توان بيشتري از نظر علم، سياست و اقتصاد دارند، در جهت انجام آن، وظيفه بيشتري دارند.
۲- در قرآن کريم آمده است: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (حجرات /۱۰) در حقيقت مومنان با هم برادرند، پس ميان برادرنتان سازش دهيد و از خدا پروا بداريد. قرآن در اين حصر با" انما" تاکيد مي کندکه مومنان برادر يکديگر هستند و هيچ حيثيتي جز برادري با هم ندارند و مکلفند که مثل برادر با هم رفتار کنند (تفسير امام خميني، ج۵، ص ۱۹۹ ). ممکن است مومنان گاه در اثر سوء تفاهمات و يا منافع مادي و برخي اغراض سياسي دچار بي تفاوتي و احيانا دشمني شوند، اما قرآن با جمله خبري يادآور مي شود که آنان برادر هستند و روشن است منظور از اين برادري، که برادري نژادي نيست، بلکه برادري ديني و ايماني است که تکليف مي آورد. بنابراين آيه مزبور امر مي کند که مومنان با هم برادري و محبت کنند و اگر از هم دورشده خودرا بهم نزديک سازند و اختلاف و نزاع پيشه نکنند واگر چنين اتفاقي افتاد، کساني راه صلح و سازش پيشه کنند و از خدا پروا دارند.
۳- در بيشتر مواردي که در قرآن مجيد از برادري ووحدت سخن گفته و به مذمت اختلاف پرداخته و افزون بر دستور بر اخوت و برادري و دعوت به تعاون بر نيکي و تقوي، اتحاد و همدلي را از نعمت هايي مي داند که به واسطه پذيرش اسلام در رسالت به جامعه اسلامي در عصر پيامبر هديه شده و گويي مي خواهد که اين نعمت پاسداري شود و با تاکيد و سفارش بر وحدت ايماني و اجتماعي، مسلمانان به اختلاف هاي گوناگون توجه نکنند.عبارت هايي همچون و اعتصموا، اصلحوا، رابطوا، تعاونوا، در جهت تشويق به وحدت آمده است، يا حتي دستورهاي اخلاقي اجتماعي مانندحرمت غيبت، سوء ظن وافشاگري در جهت پيشگيري از اختلاف آمده است.به عنوان نمونه در جايي که مي گويد:يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ (حجرات /۱۱)، دشنام دادن و ريشخند گرفتن و سرزنش کردن از عوامل جدايي ميان مسلمانان مي گردد و يا ديگران را با نامه هاي زشت و القاب ناپسند يادکردن : وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمان (حجرات /۱۰) راممنوع ساخته است.
به همين دليل رفع اختلاف و حفظ وحدت در جامعه اسلامي اهميت بسيار پيدا مي کند و هر حرکت اختلاف بر انگيز، کينه آور و تحريک کننده احساسات ممنوع مي گردد: وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ (انفال/۴۶) و هرگز راه اختلاف و تنازع نپوييد که قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد.و نيز مي فرمايد: وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً (ال عمران/۱۰۳).و همگي به رشته دين خدا چنگ زده و به راههاي متفرق نرويد و بياد آوريد اين نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بوديد و خدا در دلهاي شما الفت و مهرباني انداخت و به لطف خداوند همه برادر ديني يکديگر شويد.
همچنين آيات ديگري که به تجربه امت هاي پيشين اشاره مي کند و مي گويد از اختلاف و تفرقه آنان عبرت بگيريد و ديگر شما مانند آنان اختلاف نکنيد: وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا(آل عمران/۱۰۵).و يا مي گويد: دسته بندي ديني درست مي کنندوهرکسي به هردسته و گروه و حزب خود خوشحال مي گردد. مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (روم/۳۲).
در مجموع قرآن در پيش از پنجاه آيه به موضوع اختلاف، وحدت و روش هاي پيشگيري و راههاي به دست آوردن اتحاد اشاره مي کند که همگي نشان مي دهد، اين موضوع از نظر قرآن داراي چه اهميتي است.
نظرات شما عزیزان:
