تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
شیطان سالهای سال عبادت کرد بطوریکه توی خطبه 192 نهج البلاغه اومده که : «وَ کَانَ قَدْ عَبَدَ اَللَّهَ سِتَّةَ آلاَفِ سَنَةٍ لاَ یُدْرَى أَ مِنْ سِنِی اَلدُّنْیَا أَمْ مِنْ سِنِی اَلْآخِرَةِ» یعنی: «(ابلیس)شش هزار سال (که) معلوم نیست از سال های دنیا یا سال های آخرت(بوده)،خدارو عبادت کرده بود!»و به جایگاهی رسید که در میون فرشته ها قرار گرفت. بعدش بخاطر اینکه به انسان سجده نکرد از بهشت اخراج شد و شخصیت بد این ماجرا و دشمن خدا شد. اما واقعا یک گناه انقد باید مجازات داشته باشه که کسی رو که شش هزار سال خدا رو خالصانه عبادت کرده، و طبق بعضی نقل ها، شده استاد فرشته ها، با یک گناه چنین بلایی به سرش بیاد؟؟؟ مگه خدا ارحم الراحمین نیست،پس چرا این یک خطای شیطان رو در مقابل این همه عبادتش، نبخشید و نادیده نگرفت؟
توی قرآن یه آیه ای هست که میگه: «وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ أَبى وَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرین»بقره-34
یعنی: «و هنگامیکه به فرشتگان گفتیم به آدم سجده کنید پس سجده کردند بجز ابلیس که خودداری کرد و تکبر ورزید و از کافران شد»
گناهان مراتب و تاثیرات متفاوتی دارن. مثلا یه نفر ممکنه از روی ناراحتی یه دروغ ساده بگه و مثلا بگه من کار دارم و باید برم در حالیکه هیچ کاری هم نداره و داره دروغ میگه. خب این دروغ،فرضاً، به کسی آسیب و لطمه ای نمیزنه و در جایی تاثیر نداره و کسی هم بخاطر این کار، این فرد رو مجازات نمیکنه و زندان نمیندازه(البته باید در پیشگاه خدا پاسخگو باشه). اما یه وقت هست که یه فرد با یه دروغ به ظاهر ساده موجب مرگ دیگران میشه. مثلا چند نفر برای تفریح با اسلحه ،رفتن توی دشت و صحرا. بعد از دور یه خونه ی چوبی به ظاهر متروکه رو میبینن و نمیدونن کسی توی اون زندگی میکنه یا نه. بعدش از فردی که داره بهشون نزدیک میشه و داره از اونجا عبور میکنه میپرسن که کسی توی اون خونه زندگی میکنه یا نه؟ اون فردم به دروغ میگه که نه بابا ،توی اون خونه پشه هم پر نمیزنه. بعد از اینکه اون رهگذر میره اون چند نفر هم طبق حرف این رهگذر از راه دور با سلاح هایی که دارن اون خونه رو به عنوان نشونه مورد هدف قرار میدن و چند نفر رو میکشن. علتشم دروغی بوده که اون رهگذر گفته. حالا واقعا اون رهگذر شاید فکرشم نمیکرده که این چند نفر میخوان اون خونه رو مورد هدف قرار بدن و همینطوری الکی میگه که اون خونه متروکه س و با این دروغ به ظاهر ساده باعث مرگ چند نفر میشه.
خب این دروغ ساده خیلی اثرات بسیار سنگینی داشته و همین دروغ ساده مجازاتش بسیار سنگین خواهد بود چون تاثیراتش خیلی بد بوده.
کار شیطان هم همینطور بود. شیطان تکبر ورزید خدای متعال میدونست چقدر این کار شیطان چقدرتاثیرات مخرب و بدی خواهد داشت، البته اگه شیطان واقعا توبه میکرد خدا اونو میبخشید اما متاسفانه خود شیطان از این کارش نادم و پشیمون نبود بطوری که این پشیمونی باعث توبه و بازگشت شیطان بشه.
از طرفی شیطان کسی بود که از سطح علم و آگاهی بسیار بالایی در شناخت خدا برخوردار بود و هرچی که تو معرفت و شناختت نسبت به خدا بیشتر باشه و حقایق عالم رو بیشتر بدونی ، جرم و مجازاتت بیشتره تا کسی که نمیدونه و خطایی رو مرتکب میشه. شیطان با چنین سطح معرفتی و اینکه شناختش از خدا و عظمت اون خیلی زیاد بود، از فرمان خدا سرپیچی کرد و لذا مرتکب گناه بسیار سنگینی شد.
مثلا اگه یه بچه ی دو ساله یه حرف بد از دهنش در بیاد و به عروسکش بگه کثافت، این خیلی کار بدی نیست چون بچه س و اصطلاحاً حالیش نیست و باید راهنماییش کرد که دیگه نگه. اما اگه مثلا یه مرد چهل ساله سر اینکه امروز یه کم غذایی که خانومش درست کرده ،ته گرفته و سوخته به زنش بگه کثافت، این حرف خیلی حرف بد و سنگینه و اصلا قابل پذیرش نیست چون اون یه مرد چهل ساله با عقل و شعور خیلی بالاتریه نسبت به یه بچه دوساله. پس هرچی علم و معرفتت نسبت به خدا بیشتر باشه، اونوقته که اگه از فرمان خدا نافرمانی کنی مجازات کارتم خیلی بدتره. نقطه ی مقابلشم صدق میکنه یعنی هرچی علم و معرفتت نسبت به خدا بیشتر باشه، با یه عبادت خیلی کوچیک و ساده به جایگاهی میرسی که کسی که شناختش از خدا خیلی کمتره، باید سالها عبادت کنه که تازه برسه به مقام و منزلتی که تو با یه عبادت کوچیک بهش رسیدی.
به همین دلیل شیطان بخشیده نشد . اما عرض کردم که اگه توبه میکرد بازم بخشیده میشد اما خودش نخواست. خدا انقدر رحمتش زیاده که اگه واقعا بنده ی گناهکارش توبه کنه اونو حتما میبخشه.
پس به یک گناه نگاه نکنیم و نگیم که:«خدا با اینکه مهربونه چرا از یه گناه شیطان نگذشت؟» بلکه به گناه و شرایط اون و تاثیر گناه و فردی که اونو مرتکب میشه نگاه کنیم. و گرنه خدا بسیار بسیار مهربون و بخشنده س.
نظرات شما عزیزان:
