تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
جواب اجمالی این است که در جارو زدن تفاوتی میان جاروی برقی و دستی نیست ولی این موضوع نیاز به توضیح تفصیلی دارد که در ذیل بیان می شود.به این موضوع از دو زاویه فقهی و اعتقادی و حدیثی باید نگاه کرد:۱.به لحاظ شرعی و طبق نظر مشهور مراجع معظم تقلید و مقام معظم رهبری، جارو زدن در شب ( با جاروی برقی با دستی) اشکال شرعی ندارد. ۲. اما به لحاظ اعتقادی باید گفت که روایات در این زمینه چند دسته است:
- یک دسته از روایات که در مقام بیان اسباب روزی و رزق هستند، به موضوع جارو زدن به صورت مطلق اشاره شده است و جارو زدن را ( چه در شب چه در روز) از اسباب روزی بیان کرده اند. (۱)
- دسته دیگری از روایات که عمدتاً با نقل روایتی از جامع الاخبار (۲) این است که جارو زدن در شب و چند عامل دیگر را از عوامل فقر بیان کرده اند.
- دسته دیگر روایاتی است که تأکید بر تعجیل در نظافت، دور ریختن زباله و جارو زدن در روز دارد.(۳)
لازم به توضیح است که روایت جامع الاخبار از دو جهت سندی و محتوایی قابل بررسی است: دارای سند محکم و موثقی نیست. و به لحاظ محتوایی برخی از مواردی که در آن ذکر شده مانند «جارو زدن در شب» با مسلّمات و تأکیدات دین مبین اسلام در نظافت و پاکیزگی منافات دارد. اگر چه برخی موارد دیگر آن نیز کاملا با اصول و مبانی اسلام مطابقت دارد.
پاورقی:
(۱) کتاب خصال، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۵۰۵، قم، جامعه مدرسین ، چاپ اول، ۱۳۶۲ش : «امام علی(ع) در ضمن حدیثی فرمود: آیا شما را از آنچه موجب روزى می شود خبر دهم؟ گفتند: آرى یا امیر المؤمنین!، حضرت فرمود: جمع کردن میان دو نماز(ظهر و عصر، و مغرب و عشاء)، خواندن دعاهاى وارده و انجام دادن تعقیبات لازمه پس از نماز صبح و عصر، دیدار خویشان و جارو کردن آستانه بیرونى خانه موجب زیادى روزى می شود».
یا روایت دیگری که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: «شستن ظرف ها و جارو کردن جلوى خانه، روزى را جلب می کند». ( خصال، ج ۱، ص ۵۴).
یا روایت امام محمدباقر (علیه السلام): «کنس البیوت ینفی الفقر». جارو زدن خانه ها فقر را درور می کند .(کافی، ج۶ ، ص ۵۳۱).
(۲) قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : «عِشْرُونَ خَصْلَةً تُورِثُ اَلْفَقْرَ .... وَ کَنْسُ اَلْبَیْتِ بِاللَّیْل ...». بیست خصلت از عوامل فقر بیان شده که یکی از آنها جارو زدن خانه در شب است. (جامع الأخبار , ج۱، ص۱۲۴).
(۳) کتاب من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج ۴، ص ۵.
نظرات شما عزیزان:
