وی افزود: یکی از دغدغه های اصلی شاه این بود بدنه ارتش را با مردم درگیر کند. به همین دلیل به فرماندهان و ژنرال های ارشد خود برای سرکوب مردم فشار وارد می آورد. در مقابل انقلاب اسلامی امتناع از خشونت بویژه در مورد نیروهای مسلح را در دستور کار خود قرار داده بود. اما جریانی هایی همچون گروه های چریکی فدایی خلق و مجاهدین حتی با ترور یک پاسبان جلوی کلانتری با این توجیه که مزدور رژیم است، افراد مذکور را به زعم خود اعدام انقلابی می کردند. در حالی که انقلاب اسلامی و امام(ره) نه تنها چنین روش هایی را تایید نمی کردند، بلکه مطابق موازین اسلام حضرت امام آن را حرام شرعی می دانستند. لذا برای رژیم بسیار سخت بود تا به ارتش انگیزه دهد مردم را در خیابان قتل عام کند.

کارشناس تاریخ معاصر ایران با گریزی بر تجارب خود از دوران قبل از پیروزی انقلاب با نگاهی بر ترفندهای سازمان اطلاعاتی شاه ، ساواک و دستگاه حاکمه برای درگیر کردن بدنه ارتش با توده مردم ابراز کرد: رژیم از قبل برای یک کشتار فجیع به منظور ایجاد رعب و وحشت میان مردم معترض به نظام شاهنشاهی برنامه ریزی کرده بود که در این میان دو راهکار را برای به وجود آوردن تفرقه میان مردم و ارتش عملی کرد ؛ اول این‌که وقتی از قیام 17 شهریور با خبر شد دستور حکومت نظامی صادر کرد. ولی نوع اطلاع رسانی آن به گونه ای بود که با توجه به محدودیت رسانه ها در آن مقطع معترضان کمتری از اجرای ساعت و روز حکومت نظامی مطلع شوند.

وی در این باره افزود: جلسه شورای عالی امنیت ملی با محوریت نحوه سرکوب تظاهرات تا شب قبل از واقعه میدان ژاله تا ساعت 12 شب به طول انجامید و اطلاعیه ارتش برقراری محدودیت آمد و شد و حکومت نظامی ساعت 2 بامداد در رادیو تلویزیون وقت با هدف غافلگیر کردن مردم درفردای آن روز قرائت شد. به این معنی که شاه می خواست مردم از زمان حکومت نظامی بی اطلاع باشند و به خیابان بریزند و در مقابل سران ارتش هم نیروهای خود را تحت فشار قرار دهند که افراد حاضر در خیابان، قانون را زیر پا گذاشته اند، شما باید با ناقضان قانون برخورد کنید. سرباز می دانست اگر به سوی انقلابیون شلیک نکند به جرم لغو دستور، اعدام نظامی خواهد شد.

سلیمی نمین با تاکید بر این‌که متاسفانه نیرنگ و تمدید شاه در به جان هم انداختن نیروهای مردمی ارتش با ملت در ساعات اولیه روز 17 شهریور اجرایی شد، به دیگر نقشه رژیم در سرکوب مردم به دست قوای نظامی خود پرداخت و گفت: سازمان مخوف ساواک برای این‌که ارتش را به کشتار مردم تهییج کند با کشتن پرسنل ارتش به طرزی فجیع و بردن اجساد آنها به پادگان به دروغ می گفت این جنایت نیروهای انقلابی است. به عنوان نمونه ساواک در مشهد چند گروهبان کادری را به طرز وحشتناکی به قتل رساند و جنازه آنها را در پادگان ها در معرض نمایش گذاشت. این اقدامات در گسترده شدن ابعاد واقعه 17 شهریور نقش زیادی داشت.

وی تصریح کرد: در جمعه خونین شهریور 57 شمار زیادی از هموطنانمان به شهادت رسیدند و خیلی از اجساد معترضان توسط رژیم برای جلوگیری از بروز عمق فاجعه پنهان شد و به مردم تحویل داده نشد. در کل رژیم قصد داشت با یک قتل عام خیابانی، هم مردم را نسبت به ارتش بدبین کند و هم در مقابل، با مشروعیت بخشی به مقابله نظامیان با مردم مبنی بر زیر پا نهادن قانون توسط معترضان شمار شهدا را افزایش بخشد.

سلیمی نمین گفت: تا قبل از غائله 17 شهریور بنده خودم بارها شاهد بودم ارتش در مقابل تظاهرکنندگان صف بندی و تهدید می کرد تا مردم متفرق شوند. اما گفت و گویی میان سربازان و مردم انجام می شد و بدنه ارتش درگیر نمی شد. بعلاوه پس از این اتقاق شاه از گذشته خود درس نگرفت و روش ایجاد ناامنی دیگری را در کشور در دستور کار قرار داد. به گونه ای که حمله به مراکز عمومی از جمله فروشگاه های زنجیره ای کوروش توسط عناصر خود را اجرایی کرد و این گونه اقدامات را به گردن انقلابیون انداخت تا مردم از وحشت ناامنی جامعه انقلاب حمایت نکنند.

وی خاطر نشان کرد: مبارزه مردم علاوه بر سرنگونی نظام شاهنشاهی دفع سلطه واستبداد بیگانگان در کشور بود و حاکمیت وقت تلاش داشت هزینه این مبارزه را آن‌قدر افزایش دهد تا مردم دست از مخالفت با رژیم بشویند که البته این اتفاق هرگز رخ نداد. اما پیام رخداد 17 شهریور حتی برای موافقان ابقای وی در سلطنت این بود که شاه جهت حفظ خود در راس قدرت به هر جنایتی دست می زند، اما این گونه اقدامات نه اهداف آمریکایی ها را در ایران محقق و نه استبداد شاه را در کشور ماندگار کرد.

محمدرضا شجاعیان/جام جم آنلاین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: