از منظر تخصصی، داشتن دوستان خیالی می‌تواند به کودکانمان کمک کند تا از دنیای بزرگ‌سالان الهام گرفته، خود را در موقعیت‌های متفاوت دیده و در مورد حالات عاطفی و روحی دیگران فکر کنند. از منظر روان شناسان، این پدیده در افراد بزرگ‌سال به‌عنوان نشانه ضعف شخصیت یا عدم توانایی در تمایز خیال از واقعیت دیده می‌شود. باید توجه داشت که صحبت با موجودات خیالی و دوستان ذهنی، برای کودکان غیرعادی نبوده و امروزه دوستان خیالی به‌عنوان بخشی کاملاً طبیعی و حتی مفید از روان‌شناسی کودکی شناخته می‌شوند. به گفته روان شناسان، تقریباً نیمی از بچه‌ها دارای حداقل یک دوست تخیلی هستند و این موضوع به‌هیچ‌عنوان نباید باعث نگرانی والدین آن‌ها شود.

این پدیده همچنین به بچه‌ها اجازه می‌دهند مهارت‌های زبانی و داستان‌نویسی خود را تقویت کنند. داشتن دوستان تخیلی موجب می‌شود کودک در هنگام تنهایی احساس راحتی رده و احساس صلاحیت و کنترل بر شرایط داشته باشد.

از سوی دیگر کودکان با مراقبت از دوست فانتزی ذهنی خود ازنظر ذهنی و روحی رشد کرده و قادر به فراگرفتن مهارت‌هایی مانند آموزش نحوه انجام کار‌ها خواهند شد؛ بنابراین درصورتی‌که مشاهده کردید کودکتان با یک موجود خیالی گفتگو می‌کند، به‌هیچ‌عنوان نیازی به نگرانی نیست!

البته مجدداً تأکید می‌کنیم که این مسئله در بزرگ‌سالان متفاوت بوده و اگر فرد بزرگ‌سالی دچار این شرایط شد، باید از مشاوره و کمک‌های روان‌درمانی بهره‌مند شود.

منبع: سیناپرس

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: