مرحوم علامه طباطبايي در تفسير الميزان مي گويد: «هر عملي كه انسان انجام مي دهد، از خير يا شر، خدا و رسولش و مؤمنان، حقيقت عمل خير يا عمل شر را مشاهده مي كند»
منظور از «مؤمنون» در آيهی 105 از سورهی توبه ائمه ،علیهم السلام، هستند. يعقوب بن شعيب گويد: از امام صادق ،عليه السلام، درباره آيه «قل اعملوا فسيري الله عملكم و رسوله و المؤمنون» پرسيدم. فرمود: «مؤمنان ، ائمه هستند.».پس اعمال انساني، از خير و شر، به رسول خدا و ائمه ،علیهم السلام، عرضه مي شود. ابوبصير از امام صادق ،علیه السلام، نقل مي كند: در هر بامداد، كردار بندگان نيكوكار و فاسق بر رسول خدا ،صلی الله علیه و آله و سلم، عرضه مي شود. پس برحذر باشيدازكردارناشايست. همين است معناي قول خداي تعالي «قل اعملوا فسيري الله عليكم ورسوله …» بنابراين، پيامبر و امامان علیهم السلام، از حقيقت اعمال بندگان، با خبر هستند و اعمال آنان را مشاهده مي كنند.
معناي ستار بودن خدا، آن است كه اعمال انسان ها را از ديگر انسان ها مي پوشاند تا آبروي آنان حفظ گردد. پيامبر و ائمه ،علیهم السلام، مظهر اسماء و صفات الهي هستند و همانگونه كه خداوند، ناظر بر اعمال مردم است، پيامبر و ائمه نيز چشم خدا در ميان خلق هستند و اعمال آنان را مي بينند. آن روايتي نیز كه فرموده است، خدا، اعمال را حتي از چشم پيامبر مخفي مي كند، به مواردي خاص اشاره دارد تا رحمت بيكران الهي را به تصوير كشد.
ضمن آن كه نظارت پيامبر و امام بر اعمال مردم، همانند نظارت خداوند، آثار سازنده فراواني دارد؛ يعني، همانگونه كه ستّاريت پروردگار، برای تربيت و رشد مردم است، عرضه اعمال مردم بر پيامبر و ائمه نيز در همين جهت است؛ زیرا، آنان، هادیان امت از طرف خدایند و فیض الهی از طریق آن بزرگواران بر بندگان نازل می شود. بنابراين، هيچ تنافي و تناقضي مشاهده نمي شود.
آیت الله جوادی آملی میفرماید:
نظرات شما عزیزان: