نوجوان در مدرسهای كه با فرهنگ خانواده در تعارض است با یك نوع طرز فكر و در خانواده با نوعی دیگر آشنا میشود و دچار تعارض میگردد كه كدام طرز فكر درست است و وقتی نتواند یكی را انتخاب كند دچار سردرگمی و تعارض شده و هم از خانواده دور میشود و هم مستعد مدرسهگریزی است. در مدارسی كه ورود و خروج دانشآموزان كنترل نمیشود بچهها با فرهنگهای گوناگون مشغول تحصیلند و حتی بچههای بزهكار نیز در مدرسه وجود دارند. در این مدارس ممكن است دوستان بد فرزند شما را به مدرسهگریزی و فرار از مدرسه تشویق كنند و وقتی فرار از مدرسهای آسان باشد به تناوب تكرار خواهد شد. ممكن است نوجوانی پس از یك بار فرار كردن از مدرسه و خوشگذراندن در خارج مدرسه، به این كار عادت كند و دائم از مدرسه فرار كند. بچههایی كه از درسها عقب میمانند سر كلاس حوصله گوش دادن به معلم را ندارند، چراكه نمیفهمند او راجع به چه چیزی حرف میزند و برای همین حوصلهشان سر كلاس سر میرود و از مدرسه گریزان میشوند. بچههایی كه به زور والدین به مدرسه میروند و از درس خواندن متنفرند و نمرات تحصیلی پایین و پیشرفت تحصیلی كمی دارند، كاملا بدون انگیزه در مدرسه حاضر میشوند و دنبال فرصتی برای فرار از مدرسهاند. بچهها را مستقل بار بیاورید: بچهها بسته به سنی كه در آن هستند باید بتوانند كارهای خود را انجام دهند و بتدریج بر استقلالشان افزوده شود. این استقلال باید در همه زمینهها باشد اعم از فكری، روحی و جسمی. كودكی كه در نوع خود و بسته به سنی كه در آن است به كسی وابسته نیست میتواند به راحتی با شرایط جدید مدرسه خود را وفق دهد و با آن كنار بیاید و مشكلاتش را خود حل كند. این استقلال همراه رشد فكری، روحی و جسمی معنی پیدا میكند، یعنی فرزند شما با بیشتر شدن سنش رشد كاملی میكند و میتواند در بحرانها و شرایط خاص تصمیم درستی بگیرد. تا شما به فرزند خود شرایط تصمیمگیری را ندهید او نیز نمیتواند یاد بگیرد كه مستقل فكر كند و درست تصمیم بگیرد. اجتماعی بودن و روابط عمومی بالا را به فرزندانتان بیاموزید: بچههایی كه اجتماعیاند و میتوانند با همسالان خود ارتباط برقرار كنند، در مدرسه مشكلات كمتری دارند. بچههایی كه قبل از مدرسه به مهدكودك و آمادگی رفتهاند با بسیاری از قوانین مدرسه آشنایی دارند و تجربه كافی را برای سر كلاس نشستن دارند و میتوانند براحتی وارد مدرسه شوند و دوران مدرسه را پشت سر بگذارند. مهد كودك و پیشدبستانی دو مقطعی است كه گرچه برای بچهها اجباری نیست، اما میتواند به طور قابل توجهی بچهها را برای رفتن به مدرسه آماده كند. بچههایی كه مهدكودك رفتهاند در مدرسه سازگارترند و كمتر در انجام تكالیف كوتاهی میكنند و دوستان بیشتری در مدرسه دارند و راحتتر سر كلاس مینشینند. او را از مدرسه نترسانیم: از هر شرایطی كه ممكن است فرزند شما را از مدرسه بترساند دوری كنید. اگر بر حسب اتفاق مسألهای پیش آمد كه باعث تخریب وجهه مدرسه رفتن در ذهن فرزند شما شد موضوع را به صورت كامل برای فرزند خود توضیح دهید و با او صحبت كنید تا از مدرسه نترسد و همیشه سعی كنید او را به مدرسه رفتن تشویق كنید. مثلا میتوانید وقتی برایش كتاب میخوانید به او بگویید وقتی به مدرسه بروی خودت میتوانی تمام كتابهایت را بخوانی و از این قبیل تشویقها كه باعث شود او برای رفتن به مدرسه مشتاق شود. شما میتوانید از چند وقت مانده به مدرسه، فرزندتان را آماده مدرسه رفتن كنید: با گفتگو و تشویق او به مدرسه رفتن باعث ریختن ترسش از مدرسه شوید. اگر بخواهید یك روز مانده به مدرسه رفتن، فرزندتان را آماده كنید ممكن است موفق نشوید، اما اگر از پیش به فكر این موضوع باشید میتوانید آن را پیشگیری كنید و جلوی ترس از مدرسه را بگیرید. پیگیر وضعیت فرزند خود در مدرسه باشید: این پیگیری باید هم از مسئولان مدرسه راجع به فرزندتان باشد و هم از خود فرزندتان راجع به شرایطش در مدرسه. یعنی هم رفتار فرزندتان را در مدرسه زیر نظر داشته باشید و هم رفتار مسئولان مدرسه را با فرزندتان كه اگر نكتهای بود به آن رسیدگی كنید. نوجوان در مدرسهای كه با فرهنگ خانواده در تعارض است با یك نوع طرز فكر و در خانواده با نوعی دیگر آشنا و دچار تعارض میشود قبل از مدرسه باید هوش و استعدادهای فرزندتان را محك بزنید: این كار توسط مشاوران و روانشناسان انجام میشود و برای این كه معلوم شود فرزند شما آمادگی رفتن به مدرسه را دارد یا خیر، مفید است. سلامت جسم و روان فرزندتان را قبل از مدرسه بسنجید: قبل از مدرسه اگر فرزند شما مشكل جسمی یا روحی روانی خاصی دارد آن را پیگیری كنید و درصدد درمان آن برآیید. یك بررسی و چكاپ كلی قبل از مدرسه برای فرزند شما مفید است تا اگر مشكلاتی دارد كه شما نمیدانید، آشكار شود و بتوانید آن را پیگیری كنید. اگر در خانواده مشكلی وجود دارد، نگذارید روی فرزندتان تأثیر منفی بگذارد و او را دچار مشكلات عاطفی كند. به او محبت كنید و دوست او باشید تا بتوانید رابطهای مفید داشته باشید و از مشكلات احتمالی عاطفی پیشگیری كنید. در انتخاب مدرسه دقت كنید: شرایطی نظیر جو فرهنگی و تحصیلی مدرسه، شرایط امنیتی مدرسه مثل اینكه بچهها براحتی نتوانند از آن بیرون بروند و داخل شوند و... را بررسی كنید. با اولیای مدرسه در تماس باشید: از آن ها بخواهید غیبتهای فرزندتان را به اطلاع شما برسانند و هرگونه ناهماهنگی و ناسازگاری فرزندتان را به شما اطلاع دهند. اگر مطلع شدید كه فرزندتان از مدرسه فرار كرده است با او برخورد شدید نكنید: اعمال خشونت را كنار بگذارید، چرا كه اینها راهحل نیستند، بلكه به مشكل دامن میزنند. با گفتگو در پیدا كردن ریشههای مشكل بكوشید. پس از ریشهیابی و فهمیدن دلیل فرار از مدرسه فرزندتان در رفع این دلایل گام بردارید. اگر نتوانستید به تنهایی مشكل را حل كنید با یك روانشناس مجرب مشورت كنید: شاید راههای جدیدتر و مفیدتری جلوی پایتان بگذارد. برای اینكه فرزندتان در مدرسه مضطرب نشود باید او را برای رفتن به مدرسه آماده كنید و با چیزهای مختلف او را تشویق كنید، مثل لباس مدرسه و لوازمالتحریر و بازی با دوستان و یاد گرفتن نوشتن و خواندن و... هنگام رفتن به مدرسه به او استرس وارد نكنید. به موقع راه بیفتید كه دیر نرسید. نشانی مدرسه را از قبل بخوبی یاد بگیرید تا اتفاقات جانبی او را مضطرب نكند. اگر فرزندتان از مدرسه میترسد آن را با مسئولان در ارتباط بگذارید تا آن ها نیز به شما كمك كنند. او را زود در مدرسه ترك نكنید و بگذارید آرام به محیط جدید عادت كند. به هیچ وجه بیتابی نكنید و برخوردی عادی با فرزندتان داشته باشید و به او بگویید خوشحالید كه او بزرگ شده و میتواند به مدرسه برود تا پیشرفت كند. او را با بچههای دیگر آشنا كنید و به او نشان دهید كه همه بچهها از آمدن به مدرسه خوشحالند و میتواند برای خود دوستان زیادی پیدا كند. حتما به موقع دنبال فرزندتان بیایید تا بعد از مدرسه منتظر شما نماند و مضطرب شود. اگر با تمام اینها فرزند شما باز از مدرسه میترسید حتما با یك مشاور مشورت كنید و توقع نداشته باشید كه یكباره فرزندتان به مدرسه عادت كند، بلكه بتدریج و با كمك مشاور ترسش از مدرسه میریزد. به یاد داشته باشید اگر این ترس فقط ناپدید شود ممكن است در سن دیگری خود را به صورتهای دیگر مثل مدرسهگریزی نشان دهد، پس در رفع این ترس به صورت ریشهای تحت نظر روانشناس بكوشید و مشاوره را تا آخرین مرحله ادامه دهید. مرکز یادگیری سایت تبیان - منبع: جام جمچند راهكار
به مشاور مراجعه كنید
تهیه و تنظیم: مریم فروزان کیا
نظرات شما عزیزان: