او با بیان اینکه «جامعه ما یک جامعه جمعگراست» افزوده است: اتفاقاتی که الان چون سیل و ویروس کرونا شاهدش هستیم؛ یعنی این لایه زیرین هویتی ما یگانگی ایجاد و در شرایط بحرانی ظهور و بروز پیدا میکند. هر چند این نقد را هم داریم که چرا همیشه ظهور پیدا نمیکند.
افروغ در ادامه این پرسش را مطرح کرده که «چرا همیشه این لایه زیرین، یگانگی ظهور و بروز پیدا نمیکند، پاسخ داشته باشیم! چرا فقط در شرایط بحرانی این لایه زیرین هویتمان یکی میشود؟» وی در پاسخ به این سؤال خود میگوید: «اگر قدرت دولتی، وزن و مسئولیت خود را تشخیص دهد و حق مردم را پاس بدارد و خادم ملت باشد، پنهانکاری نکند و با مردم شفاف باشد و نگاه سیاستزده امنیتگرایانه را حاکم نکند، ما گام بزرگی برداشتهایم که شرایط غیرعادیمان هم به شرایط عادی تسری پیدا کند.»
تأکید این استاد دانشگاه بر این است که «اعتماد وقتی حاصل میشود که دولت با مردم روراست باشد.»
افروغ در ادامه همین بحث درباره اینکه چرا در چنین شرایطی بازار دلالی راه میافتد و اقلام ضروری روانه این بخش میشود، توضیح میدهد: «حداقلش این است که یک انسجام دولتی بین اینها نیست و حداکثرش این است که یک رخنه ایجاد شده است؛ یعنی سودجویی حاکم بر قدرت دولتی. علتی برای احتکار و اتفاقات ناگواری شده که این روزها شاهدش هستیم.»
او البته علاوه بر بحث ساختار دولت، عللی دیگر چون قدرت اجتماعی را نیز دخیل در وضعیت شکاف ایرانیان در شرایط عادی میداند.
افروغ البته در بخش دیگری از سخنانش تأکید میکند: «در مقایسه دو اتفاق در ایران، یکی اتفاق اخیر درباره ویروس کرونا و دیگری هم اتفاق چند سال پیش و دیگری مقایسه آن با غرب، به نظر من در این دوره مسئولان بهتر عمل کردند. مخصوصاً وزارت بهداشت که شفاف با مردم برخورد کرد و این رفتار ستودنی است. چرا که آمار مبتلایان، مرگ و میر و... را شفاف و دقیق به مردم داد. حتی ما شاهد نامهنگاری وزارت بهداشت با رئیس جمهوری و دیگران هم بودیم؛ یعنی بخشی از دستگاه رسمی، نامه اعتراضی به بخشی دیگر دستگاه رسمی مینویسد و این، خیلی اتفاق خوبی است. در حالی که قبلاً میگفتند نقد از درون و اعتراض از داخل، خط قرمز است.»
وی معتقد است: «اگر مقایسه درونی داشته باشیم، الان شرایط فعلی ما حکایت از یک اعتماد مردم به مسئولان به خاطر صداقتشان دارد. من این را به وزارت بهداشت باز میگردانم که علت مسائل را افشا کرد و به هر حال ما واجد این وفاق اجتماعی هستیم و این وفاق، یعنی عامل بازدارنده.»
وی همچنین میگوید:«مردم دو دسته هستند؛ یک عده خود را میفروشند و برده میشوند. یک عده هم خود را میخرند و آزاد میشوند. جامعه ما باید طوری باشد که مردم روز به روز خود را بیشتر بخرند تا بفروشند. باید برای حق مردم جایگاهی قائل باشیم و حق شهروندی باید قدرت مانور پیدا کند.»
نظرات شما عزیزان: