• براى اولياى خدا كار كردن عار نيست. «وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ» (هود، 37)

3. وَ قَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مجَرئهَا وَ مُرْسَئهَا إِنَّ رَبِّى لَغَفُورٌ رَّحِيم

گفت: بر آن سوار شويد، كه به نام خدا به راه افتد و به نام خدا بايستد. زيرا پروردگار من، آمرزنده و مهربان است.

•  شروع هر كار با نام خداوند، رمز توكّل و استمداد و رنگ الهى دادن به آن كار است. «ارْكَبُوا فِيها بِسْمِ اللَّهِ»
•  حركت و توقّف، هر دو بايد با استمداد از خدا باشد. «بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها» (هود، 41)

4 . قَالَ إِنّى أُشهِدُ اللَّهَ وَ اشهَدُواْ أَنّى‏ِ بَرِى‏ءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ مِن دُونِهِ فَكِيدُونِى جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ

گفت: «من خدا را گواه مى ‏گيرم، و شاهد باشيد كه من از آنچه جز او شريك وى مى ‏گيريد بيزارم. همگى به حيله ‏گرى بر ضد من برخيزيد و مرا مهلت مدهيد.

• در برابر خرافات بايد قاطعانه ايستاد. «أَنِّي بَرِي‏ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ» (هود، 54 و 55)

5. وَ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى‏ قَالُواْ سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ
به تحقيق رسولان ما براى ابراهيم مژده آوردند. گفتند: سلام. گفت: سلام. و لحظه‏اى بعد گوساله‏ اى بريان حاضر آورد.

• سخن را بايد با سلام آغاز كرد. «قالُوا سَلاماً»
• سلام را به نحو بهتر بايد جواب داد. (جمله‏ى «سَلامٌ» جمله‏ى اسميّه است كه دوام و ثبوت آن از جمله‏ى فعليّه‏ى «قالُوا سَلاماً» بيشتر است) (هود، 69)

6 . بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَ مَا أَنَا عَلَيْكُم بحَفِيظٍ

اگر ايمان آورده ‏ايد، آنچه خدا باقى مى ‏گذارد برايتان بهتر است. و من نگهبان شما نيستم.

• رزق اندك ولى حلال و پاك، بهتر از درآمدهاى بسيار، امّا حرام است. «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ» (هود، 86)

7 . ذَالِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَى‏ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَائمٌ وَ حَصِيدٌ

اينها اخبار قريه ‏هايى است كه براى تو حكايت مى‏ كنيم قريه‏ هايى كه بعضى هنوز برپايند و بعضى ويران.

• داستان‏هاى قرآنى، صادق‏ترين و صحيح‏ترين قصه ‏هاست، زيرا گوينده ‏ى آنها خداست. «نَقُصُّهُ» (هود، 100)

8 . قَالَ يَابُنَىَّ ‏لَا تَقْصُصْ رُءْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِين
گفت: اى پسر كوچكم، خوابت را براى برادرانت حكايت مكن، كه تو را حيله ‏اى مى ‏انديشند. زيرا شيطان آدميان را دشمنى آشكار است.

•  فرزندان را با مهربانى مورد خطاب قرار دهيد. «يا بُنَيَّ» (یوسف، 5)

9 . أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُون

فردا او را با ما بفرست تا بگردد و بازى كند و ما نگهدارش هستيم.

•  تفريح فرزند بايد با اجازه‏ى پدر باشد. «أَرْسِلْهُ»
•  جوان، نيازمند تفريح و ورزش است. «يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ»( یوسف، 12)

10. وَ جَاءُو أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ
شب‏ هنگام، گريان نزد پدرشان بازآمدند.
 گريه، هميشه نشانه‏ى صداقت نيست. به هر گريه‏اى اطمينان نكنيد. «يَبْكُونَ»( یوسف، 16)

سـوال: صــادق تـرین قصـــه ها کـدامند و چــرا؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: