قرآن شفا است
خداوند مى فرمايد: قرآن شفاى هر دردى است. شفاى ظاهر و باطن، شفاى جسم و روح، شفاى برون و درون.
ابتدا آياتى كه شفا بودن قرآن را با صراحت بيان مى دارند در اينجا ذكر مى كنيم و بعد روايتى را كه از معصومين (عليه السلام) در اين زمينه نقل شده است. كلمه شفا در قرآن، سه بار بيان شده است كه عبارت از:
و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمته للمومنين (1)
ما قرآن را نازل كرديم در حالى كه آن، شفا و رحمت است از براى مومنين.
و مى فرمايد:
قل هو للذين آمنوا هدى و شفاء(2)
اى پيامبر! به مردم بگو، اين قرآنى كه در ميان شما است، از براى آن كسانى كه ايمان آورده اند هدايت و شفاى درد آن هاست.
و در آيه ديگر مى فرمايد:
يا ايها الناس قد جاءتكم موعظه من ربكم و شفاء لما فى الصدور و هدى و رحمه للعالمين (3)
اى مردم دنيا! حقيقتا از جانب خداوند براى شما موعظه اى آمد (قرآن) و آن شفاى دردهايى است كه در سينه هاست، و همان هدايت و رحمت است از براى مومنين.
اين سه آيه درباره تمام قرآن است. و اميرالمؤ منين (عليه السلام) در چند جاى نهج البلاغه مى فرمايد: قرآن شفا است. از جمله فرموده است: از اين كتاب، براى بيمارى هاى خود شفا بخواهيد، در مشكلات، از آن يارى طلبيد؛ چرا كه در اين كتاب، درمان بزرگترين دردهاست. ((درد جسم و جان، درد كفر و نفاق، درد گمراهى و ظلالت)).(4)
در جاى ديگر فرموده: بر شما باد بر كتاب خدا ((قرآن))، به درستى كه آن ريسمان محكم الهى و نورى روشن و شفايى، سودمند است.(5)
(ريسمانى كه چنگ زنندگان به آن، از بدبختى و آتش جهنم نجات پيدا مى كنند، نور روشن عقلى كه به وسيله آن، احوال مبدا و معاد كشف مى شود و از تاريكيهاى جهالت و كفر بيرون مى آيد، شفاى سودمندى است كه به واسطه آن امراض باطنيه و نفسانيه معالجه مى شوند).
و در جاى ديگر فرمودند: آگاه باشيد! بدرستى كه قرآن است، علم آنچه خواهد آمد (از قبيل موت، برزخ، بعث و نشور، قيامت، بهشت و جهنم، درجات بهشت و دركات جهنم و غيره) و در آن است، خبر از گذشته (از قبيل پيدايش آسمان و زمين، درخت و گياه و سنگ، انسان و حيوان، داستانهاى پيامبران گذشته و امت هايشان، پادشاهان و گردنكشان و غير). و اين قرآن، دواى درد شما است؛(6)
((زيرا به وسيله آن، دردهاى جسمانى و روحانى شما شفا پيدا مى كند.))
و حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) فرمود: بر شما باد به قرآن و تلاوت آن؛ زيرا قرآن شفا دهنده نافع و دواى مباركى است.(7)
اما روايتى كه درباره شفا بودن آن از معصومين (عليه السلام) نقل شده است: زياد مى باشد و بيشتر آنها راجع به سوره هاى قرآن است. براى نمونه به چند روايت درباره شفا بودن بعضى از سوره ها اشاره مى كنيم.
نظرات شما عزیزان: