۱۷۹۶ سال پیش، در غروب آخرین روز پاییز، اردشیر بابکان، بنیان گذار دودمان ساسانی، مجلسی باشکوه آراست. او در این مجلس، به حکومت خود رسمیت بخشید و ملیت ایرانی را که به دلیل اوجگیری قدرت حاکمان ولایات در عصر اشکانی، رو به زوال میرفت، احیا کرد. اردشیر، ایرانِ در معرض تجزیه را یکپارچه کرد و به شادباش فرارسیدن «خور روز»، همگان را به یادبود این پیروزی، به جشنی باشکوه فرا خواند.
در همین جشن بود که برگزاری یادمان زادهشدن، برای هر ایرانی رسمیت یافت و اردشیر، شهروندانش را به برگزاری مراسم روز تولد، تکلیف کرد. بنابراین، برگزاری جشن تولد، نه رسمی غربی، که شیوهای ایرانی است و چه نیکوست که ایرانیان، به جای پیروی از بیگانگان، آن را بر اساس سنتهای دینی و ملی خود برگزار کنند و آنچه خود دارند، ازبیگانه وام نگیرند.
نظرات شما عزیزان: