موضوع: نگرانیهای رسول خدا از امّت اسلام
1- تأثیر لقمه حرام، در تربیت فرزندان
2- خطر گسترش ربا، به جای قرض الحسنه
3- خطر آرزوهای دور و دراز و محاسبات خیالی
4- ترک بحث و جدل، در گفتگوهای خانوادگی و اجتماعی
5- خطر تفسیرهای نادرست از قرآن
6- خطر اسراف و تبذیر در ادارات دولتی
7- خطر گسترش نفاق و دورویی در افراد جامعه
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
چون اجتماع نداریم آمدیم در اردوگاه آموزش و پرورش یک جایی را پیدا کردیم با عزیزان صحبت کنیم. بحث ما در این زمینه است که پیغمبر اسلام نگرانیها و دغدغههایش چیست؟ ما امت پیغمبر هستیم. یک کسی یک باغچه و باغ داشته باشد و پیر هم شده باشد، همهاش میگوید: من از دنیا بروم این درخت خشک میشود. برای درختها، ما حتی سراغ داریم باغبانی آمده دیده درختهایش خشک شده گریه کرده است. برای درخت! حالا پیغمبر ما دغدغههایش چیست؟
«إِنَ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَي أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي» نگرانیهای پیغمبر اسلام، روایات زیاد است، من فشردهای از چند حدیث را خدمت شما بگویم. 1- «هَذِهِ الْمَكَاسِبُ الْحَرَامُ» لقمه حرام، قرآن برای لقمه حلال و حرام آیاتی دارد. گاهی مستقیم میگوید: «لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ» (اعراف/85) کم فروشی نکنید، لقمه حرام است. گاهی میگوید: «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِين» (مطففین/1) وای بر کم فروشها، لقمه حرام است. گاهی میگوید: هنر اصحاب کهف این بود که وقتی غذا می خواستند میگفتند: «أَيُّها أَزْكى طَعاماً» (کهف/19) آیه قرآن است. یعنی یک طعام بده که پاک باشد.