ایرانیان در اشاره های قرآنی

مقدّمه

توجه به قهرمانان و الگوگیری از آنان تأثیر بسیاری بر روحیه افراد جامعه دارد و در این باره، ستودن اسوه های الهی و محبوبان درگاه خدا و ائمّه اطهار(علیهم السلام) در میان مؤمنان، از جایگاه ویژه ای برخوردار است و این با «ملّی گرایی» تفاوت دارد. ایرانیان در قرآن و چشم انداز آن، از جایگاه خاصی برخوردارند و همین مسئله به نوبه خود، پیشینه ایرانیان را در برابر چشم نوجوانان، جوانان و بزرگ سالان ایرانی به نمایش درمی آورد تا بیشتر بیندیشند كه سابقه آنان چیست و چه موقعیتی در پیشگاه رهبران اسلامی دارند و در نتیجه، بیشتر در حفظ آن بكوشند و در برابر تهاجم رنگانگ دشمنان، تسلیم نگردند.

همچنین در این باره، توجه به چند نكته ضروری است:

اولا، اسلام به پیروان خود، به صورت جهانی می اندیشد و برای هیچ گروه و قومی امتیازی خاص قایل نیست

ثانیاً، ایرانیان طبق فرهنگ اسلام، هرگز درصدد كسب امتیاز نبوده اند.

ثالثاً، كلمه «فُرس»(1) در احادیث و روایات، درباره ایرانیان به كار می رود.(2)