تئورىهاى مختلف درباره انقلاب اسلامى
كتاب: جرعه جارى، ص 38گردآورنده: على ذو علمنویسنده: عبد الحسین خسرو پناه
انقلاب اسلامى ایران در سال 1979/1357 یكى از تحولات شگرف و عظیم قرن بیستم به شمار مىرود و بسیارى از تئورى پردازان پدیده انقلاب را شگفت زده كرده است.امروزه پس از گذشتبیستسال از پیروزى انقلاب هنوز علل عوامل، ابعاد و ویژگیهاى آن روشن نگشته است.چرا نهضت مشروطیت (1285/1960) با كودتاى رضاخان در سال 1299 و نهضت ملى شدن نفت در سالهاى پایان دهه 1320 با كودتاى 28 مرداد 1332 با شكست روبرو شد، همچنانكه حركت پرشور مردم به رهبرى امام خمینى (رضوان الله تعالى علیه) در سالهاى 1342 به بعد نیز سركوب گردید ولى این تحول عظیم در سال 1357 تحقق یافت؟ چه عوامل و عللى این پیروزى را به ارمغان آورد؟ البته پدیدههاى اجتماعى زاییده یك عامل نیستند ولى مىتوان از اساسىترین و اصلىترین عامل سخن گفت و اهمیتشناخت علت اصلى انقلاب به عنوان علت محدثه در بقا و استمرار آن مؤثر است.آیا از میان متغیرهاى انقلاب، عدم توسعه سیاسى، مشكلات اقتصادى، بحرانهاى دینى و مذهبى اساسىترین علتاین پدیده اجتماعى استیا اینكه عوامل دیگر مؤثر بوده است؟