تشرّف یافتگان

شیخ مفید(رحمه الله)

از كسانى كه موفق به دریافت نامه از ناحیه مقدّسه حضرت بقیّة الاعظم عجّل الله تعالى فرجه الشریف شده است جناب ابى عبدالله محمد بن نعمان معروف به شیخ مفید (رحمه الله) مى باشد.

و آن نامه به این شرح است:

«لأخ السدید و والولىّ الرشید الشیخ المفید ابى عبدالله محمد بن نعمان ادام الله اعزازه من مستودع العهد المأخوذ على عباده»

ترجمه، (این نامه ای ست) از كسى كه خدا عهد او را به بندگانش وعده داده براى برادر استوار (در دین) و دوستى كه (در ایمان) رشد پیدا كرده است جناب شیخ مفید ابى عبدالله محمد بن نعمان كه خدا عزّت او را پایدار بدارد.

بسم الله الرحمن الرحیم

امّا بعد سلام علیك اى دوستدار مخلص در دین كه به یقین، مخصوص حقّ ما گشتى به درستى كه ما حمد مى كنیم خدایى را كه غیر او خدایى نیست و از او مى خواهیم كه درود بفرستد بر آقا و مولا و پیغمبر ما محمّد و آل طاهرین او.

و تو را (كه خدا توفیق تو را براى یارى حق پایدار گرداند و درستى گفتار تو را كه از ما سخن مى گویى، پاداش عنایت فرماید) خبرى مى دهم كه خدا به ما اذن داد كه تو را به نوشتن نامه اى برایت، مشرف سازیم و تو را امر نمائیم كه بعضى از امور را به دوستان ما كه نزد تو هستند برسانى (خداوند آنها را با اطاعت از خودش عزیز گرداند و كارهاى مهمّ ایشان را به عنایت و حفاظت خود، به عهده گیرد) پس اطاعت كن و توجه داشته باش (كه خدا تو را براى یارى خود علیه دشمنانش كه از دین خارج شده اند، تأیید نماید) بر چیزیكه ذكر مى كنم و به دستور العملى كه برایت مى نویسم عمل كن و آن را به كسانى كه به ایشان اطمینان دارى، برسان. انشاء الله

اگر چه خدا صلاح ما و شیعیان مؤمن ما را در این دانسته تا زمانیكه حكومت دنیا با گناهكاران است در جایى منزل كنیم كه از شهرهاى اهل ظلم و ستم دور باشد، لیكن ما از خبرهاى شما آگاه هستیم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پنهان نیست و انحرافاتى كه به شما رسیده را مى دانیم. خطاهایى كه پیشینیان صالح از آن كناره مى گرفتند ولى بسیارى از شما به آنها میل پیدا كرده اند و آن عهدى را خدا از ایشان گرفته بود، پشت سر انداختند. گویا اصلا عهد و میثاقى نمى دانند. ما شما را رها نمى سازیم و یاد شما را فراموش نمى كنیم كه اگر اینچنین نبود بلاها بر شما نازل مى شد و دشمنان، شما را نابود مى كردند پس از معصیت خدا پرهیز نمائید و تقوى پیشه كنید و براى نجات و رهایى شما از فتنه اى كه به شما روى آورده، ما را یارى كنید(78) فتنه اى كه هر كس زمان مرگش فرا رسیده باشد، در آن فتنه هلاك مى شود و كسى كه به آرزویش (دیدار و ظهور ما) رسیده باشد، نجات مى یابد و این فتنه نشانه نزدیك شدن حركت ما و علامت جدا شدن خوب و بد شما است كه به جهت انتقال امر و نهى ما صورت مى گیرد.