تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
رحم خدا در برزخ و قيامت
بخشش خداوند متعال و رحمت و لطف و مغفرت او در دنيا و آخرت بسيار زياد است، ولى آن كس كه رجا و اميد به رحمت حق و توقّع عفو و مغفرت دارد بايد با اعمال خالص و رفتار و كردار پاك، در خود زمينه شمول رحمت را فراهم نموده و فرورفتن در معصيت و آلودگى به گناه را كه موجب فوت و از دست دادن اين استعداد مى گردد، كنار گذارد. آرى، هميشه درهاى رحمت و فضل و عافيت و خير بر درهاى نقمت و نكبت و شرّ زياده است و آب كه مظهر رحمت خدا در اين جهان است، بر آتش كه مظهر غضب خداست سبقت دارد و آن را خاموش مى كند. با مراجعه به آيات و روايات در مى يابيم كه: خداوند نسبت به پاداش و ثواب اعمال يا عقاب و عذاب اعمال بندگان از دو واژه «وعده» و «وعيد» سخن به ميان مى آورد. وعده: در لغت و اصطلاح قرآن، لفظ مشتركى است كه هم براى ثواب اعمال و پاداش آن و هم براى عذاب و عقاب اعمال به كار گرفته شده، ولى بيشترين استعمالش درباره ثواب و پاداش است. امّا وعيد: در لغت و اصطلاح قرآن مخصوص به عقاب و عذاب، يا به عبارت ديگر عبارت است از: ترساندن از عواقب وخيم عمل زشت، به عذاب و عقاب و تهديد كردن، و لفظ وعيد منحصر در بدى و شرّ و زيان است.
وعده و وعيدهاى الهى
