چندي پيش حضرت آيتالله العظمي خامنهاي در ابتداي درس خارج فقه با بيان حديثي از پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي (ص) درباره «اثرات و تبعات اخروي رياست»، به شرح اين حديث و لزوم پرهيز انسان از تلاش براي دستيابي به «رياست» مگر در مواقع تکليف پرداختند.
عن النّبي صلَّى اللَّه عليه و آله قال: لا يؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلى عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم اِلّا جِيءَ بِهِ يومَ القيامَةِ مَغلولَةً يدُهُ اِلى عُنُقِه فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنهُ وَ اِن کانَ مُسيئاً زيدَ غِلّاً اِلى غِلِّهِ. (امالي طوسي، مجلس دهم، ص ۲۴۶) «پيامبر اکرم (ص) ميفرمايد: هيچکس نيست که بر ده نفر يا بيشتر، رياست و امارت داشته باشد مگر اينکه او را روز قيامت در حالي ميآورند که دستش به گردنش بسته است؛ پس اگر چنانچه آدم درستکاري بود و تقصيري متوجّه او نبود، او را رها ميکنند و اگر چنانچه بدکار و گناهکار بود، غل و زنجيرش افزايش پيدا ميکند.»