تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پرسش 47 : لطفا معناى شرك را از منظر قرآن تبيين فرمائيد.
پاسخ : راغب گفته است: «شرك از نظر لغت به معناى شريك قرار دادن است».[1]
ابن فارس مى گويد: «شرك يعنى چيزى مشترك بين دو نفر باشد و هيچ كدام استقلال به آن نداشته باشد.»[2]
اما در فرهنگ و اصطلاحات دينى، به معناى شريك قرار دادن موجود ديگرى با خداى بزرگ، در يكى از مقامات و شئون مخصوص به آفريننده عالم است،[3] چه اينكه در آفرينش جهان شريك شمرده شود، يا در تدبير و اداره نظام هستى، يا در تأمين نيازمندى هاى انسان و يا در چيزهايى مشابه آن.
شرك در برابر توحيد است و موحّد كسى را گويند كه به خداى يگانه ايمان داشته باشد و در هيچ يك از مقامات ويژه خدايى، كسى يا چيزى را شريك او نداند، اين در حالى است كه موحدان هيچ گاه منكر نقش افراد انسان يا ديگر موجودات عالم در تأمين نيازمندى هاى خود يا ديگر تغيير و تحولات اين جهان مادى نيستند؛ زيرا جهان طبيعت براساس قانون «عليت» استوار شده و تأثير و تأثر ميان اشياى اين عالم كاملاً آشكار است؛ از سويى، انسان يگانه پرست براى هيچ موجودى جز خداوند «استقلال در تأثير» قائل
پرسمان خداشناسی در قرآن، صفحه 130
نيست و قدرت تأثير گذارى هر كس و هر چيز را فيض الهى وپرتوى از رحمت گسترده او دانسته و معتقد است كه هيچ كس بدون عنايت آن هستى بخش بزرگ، امكان و قدرت هيچ گونه تأثير و عملى را نداشته، بلكه حتى هستى خود را لحظه به لحظه از وى دريافت مى كند.
