فضیلت نماز جماعت

دین مقدس اسلام به اتحاد و اجتماع مسلمانان اهمیت زیادی داده است چنان كه قرآن می خواهد مردم اتحاد داشته باشند و از پراكندگی بپرهیزند(1). رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «یدالله مع الجماعة»(2)دست (= قدرت و عنایت) خداوند با جماعت است. بنابر بعضی از روایات، وقتی عده ای جمع شوند و دعا كنند دعایشان به اجابت می رسد.(3) طبق روایت معتبری، اگر چهل مؤمن بر جنازه مؤمنی حاضر شوند و به خوبی او شهادت دهند. خداوند متعال شهادت آنان را می پذیرد و گناهان او را می آمرزد.(4) و بالاخره اینكه نماز جماعت از اموری است كه فراوان روی آن تأكید شده است، و خواندن نمازهای واجب، خصوصاً نمازهای یومیه به صورت جماعت از مستحبات مؤكده (مورد تأكید) می باشد. و به قدری در فضل آن و در مذمت ترك كننده آن تأكید شده است كه نزدیك است آن را به واجبات ملحق كند.(5)در ذیل بعضی از آموزه های دینی در این رابطه با استفاده از منابع معتبر ذكر می گردد: قرآن كریم می فرماید: وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِینَ(6)، و نماز را بپا دارید و زكات را بپردازید، و همراه ركوع كنندگان ركوع كنید و نماز را جماعت بگزارید.» در بعضی از تفاسیر، قسمت پایانی این آیه، ناظر به نماز جماعت دانسته شده است.(7) چنان كه آیت الله جوادی آملی در ذیل این آیه می فرماید: «... به اهل ایمان دستور داده شد كه اولاً، هر یك اهل نماز و ركوع باشند، و ثانیاً، نماز را با هم بخوانند. معیار این معیت همان و حدت نماز است. این وحدت اعتباری فقط در جماعت (اعم از جمعه و غیر آن) متبلور است.»(8)