مردی می آید از نورستان!

هلال هاله های نورانی، طلوع طلعت دلدار را مژده می آورند!
موجی از فرشتگان از عرش تا فرش پرواز می کنند، غنچه ها می شکفند، ابرها هلهله می کنند

و نور از هر سو می تراود، بوی میلاد دریایی از سپیده می آید!
صدای گام های میهمانی گرامی در رواق دل عاشقان می پیچد.

آری! مردی می آید از نورستان!
دامن دامن مهربانی و سخاوت همراه دارد
و دست هایش از بوی بخشندگی سرشار است.

جوان ترین جوانه هاست که موهبت رویش هدایت را
بر پرده روشن اندیشه اش سپرده اند.

معلّم همه خوبی هاست،
پناهگاه ایمنی و مددکار هر چه روشنی است.

تلألونهمین گوهر پرورده در صدف عصمت
و تمامی مجد و شرافت و عظمت است.

هیچ گلی از دانش در برابر فرزانگی و آگاهی وی،
تاب قد کشیدن ندارد.

ستوده ای پاکیزه است،
پیشوای گل، آموزگار کُلّ!

روشنای تمامی حیات، امام جواد علیه السلام ،
مردی از طایفه توحید، مؤمنان را همیشه نوید، گلبوته سبز شهید.

زبان گویای همه پاکی ها و پاسدار همه شرافت هاست
ظهور نورِ دل و دیده سلطان توس، بر عاشقان مبارک!