وَنُريدُ أنْ نَمُنّ عَلَي الّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الارْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أئمًّْة وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ؛1 
«و خواستيم بر كساني كه در آن سرزمين فرو دست شده بودند، منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم‏] گردانيم و ايشان را وارث [زمين‏] كنيم».
اين آيه طبق فرمايش امام علي(عليه السلام)، در نهج البلاغه و رواياتي چند از ديگر امامان(عليهم السلام)، ناظر به پيروزي مستضعفان بر مستكبران است و اينكه سرانجام، جهان از آنِ شايستگان خواهد شد.
آيه ياد شده، هرگز از يك برنامة موضعي و خصوصي مربوط به بني اسرائيل سخن نمي گويد؛ بلكه بيانگر يك قانون كلي براي همه عصرها و قرن ها است. اين بشارتي در زمينه پيروزي حق بر باطل و ايمان بر كفر است. نمونه كامل تر آن، حكومت پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) و ياران آن حضرت بعد از ظهور اسلام بود.
گسترده‏ترين نمونه آن نيز، ظهور حكومت حق و عدالت در تمام كره زمين به دست حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) خواهد بود. 
اين آيه از جمله آياتي است كه به روشني، بشارت به «ظهور» چنين حكومتي مي‏دهد؛ از اين رو اهل بيت(عليهم السلام)، در تفسير آن به اين ظهور بزرگ اشاره كرده‏اند. از امام علي(عليه السلام) در 
نهج البلاغه آمده است: 
«لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيا عَلَينَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَي وَلَدِهَا وَ تَلَا عَقِيبَ ذَلِكَ Gوَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذِِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ‏»3؛ 
«دنيا پس از چموشي و سركشي ـ همچون شتري كه از دادن شير به دوشنده‏اش خودداري مي‏كند و براي بچه‏اش نگه مي‏دارد ـ به ما روي مي‏آورد ... سپس آيه و «نريد ان نمن...» را تلاوت فرمود» . 
در حديث ديگري مي فرمايد:
3«هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ يبْعَثُ اللَّهُ مَهْدِيهُمْ بَعْدَ جَهْدِهِمْ فَيعِزُّهُمْ وَ يذِلُّ عَدُوَّهُمْ»؛ «اين گروه آل محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) هستند، خداوند مهدي آنها را بعد از زحمت و فشاري كه بر آنان وارد مي‏شود، برمي‏انگيزد و به ايشان عزّت مي‏دهد و دشمنانشان را ذليل و خوار مي‏كند». 

1. قصص (28)، آيه 5.
2. سيّد رضي، نهج البلاغه، ص 506.
3. محمد بن حسن طوسي(ره)، كتاب الغيبة، ص184.

وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْض كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضي‏ لَهُمْ وَ لَيبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يعْبُدُونَني‏ لا يشْرِكُونَ بي‏ شَيئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ؛1
«خدا به كساني از شما كه ايمان آورده و كارهاي شايسته كرده‏اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين، جانشين [خود] قرار دهد؛ همان گونه كه كساني را كه پيش از آنان بودند، جانشين [خود] قرار داد. و آن ديني را كه برايشان پسنديده است، به سودشان مستقر كند و بيمشان را به ايمني مبدل گرداند، [تا] مرا عبادت كنند و چيزي را با من شريك نگردانند و هر كس پس از آن به كفر گرايد؛ آنانند كه نافرمانند».
در آيات پيش از اين آيه، سخن از اطاعت و تسليم در برابر فرمان خدا و پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) است و در اين آيه، بحث ادامه يافته و نتيجه اين اطاعت ـ كه همان حكومت جهاني است ـ بيان شده است. بر اساس آن، خداوند به كساني كه از شما ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، وعده مي‏دهد كه آنان را قطعاً خليفة روي زمين خواهد كرد؛ همان گونه كه پيشينيان را خلافت روي زمين بخشيد و دين و آييني را كه براي آنان پسنديده، به طور ريشه‏دار و پا بر جا در صفحه زمين مستقر خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را، به امنيت و آرامش مبدّل خواهد كرد. مردم تنها خدا را ‏پرستيده و چيزي را شريك او قرار نخواهند داد. 
بعد از اين برتري و فراگيري حكومت توحيد و استقرار آيين الهي و از ميان رفتن هر گونه اضطراب، ناامني و شرك، كساني كه بعد از آن كفر بورزند، به يقين فاسق واقعي خواهند بود!
به هر حال مجموع آيه نشانگر اين است كه خداوند به گروهي از مسلمانان صالح و مؤمن، سه نويد داده است: 
1. جانشيني و حكومت روي زمين؛ 
2. نشر آيين حق به طور اساسي و ريشه‌اي در جهان؛
3. از ميان رفتن اسباب ترس و ناامني . 
نتيجه آنکه مردم در اين دوران با نهايت آزادي، خدا را مي پرستند، فرمان هاي او را گردن مي نهند، هيچ شريك و شبيهي براي او قائل نمي شوند و توحيد خالص را در همه جا

آغاز امامت امام زمان(عج): غدیر دوم است امروز