میانه روی از منظر قرآن (بخش سوم)

 1. میانه روی در حیاء

حیاء و شرم یکی از صفات و فضائل بزرگ انسان است که در پرتو آن انسان از انجام قبیح و زشت خودداری می کند، نشانة عقل و خرد انسان و سبب انجام کارهای نیک و پسندیده می گردد. چنانکه پیامبر اسلام می فرماید: إن لکل دین خلقا و إن خلق الاسلام الحیاء. (1) هر دینی منشی دارد و منش اسلام حیا است.امیرالمومنین علی می فرماید: الحیاء مفتاح کل الخیر. (2) حیاء و شرم کلید همه خوبیها است. امام صادق می فرماید: لا ایمان لمن لا حیاء له. (3) کسی که حیاء ندارد ایمان هم ندارد.

آنچه که از روایات استفاده می شود این است که دستور اسلام در مورد حیاء هم مانند بسیاری از مسایل، میانه روی و اعتدال است. زیرا از یک سو نداشتن شرم از خدا و حتی از مردم را مذمت می کند و از بی حیائی برحذر می دارد. و از سوی دیگر حیاء و شرم زیاد را موجب محرومیت و نشانه حماقت و نادانی می شمارد.