تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
کاشتن سبزه
اسفند، ماه پایانی و زمستانی، هنگام کاشتن دانه و غلّه است
کاشتن«سبزه‌ی عید» به صورت نمادین،
از روزگاران کهن، در همه‌ی خانه‌ها
و در بین همه‌ی خانواده‌ها مرسوم است.
در ایران کهن، بیست و پنج روز پیش از نوروز،
در میدان شهر، دوازده ستون از خشت خام برپا می‌کردند؛
یک ستون گندم، یک ستون جو،
و به ترتیب برنج و باقلا، کاجیله
(گیاهی است از تیره‌ی مرکبات، که ساقه‌ی آن به ۵۰سانتی‌متر می‌رسد)،
ارزن، ذرت، لوبیا، نخود، گنجد، عدس و ماش می‌کاشتند.
در ششمین روز فروردین، با سرود و ترنم و شادی
این سبزه ها را می‌کندند و برای فرخندگی به هرسومی پراکندند.
امروز در همه‌ی خانه‌ها رسم است که ده روز یا دو هفته پیش از نوروز،
در ظرف‌های کوچک و بزرگ، کاسه، بشقاب، پشت کوزه و …
دانه‌هایی چون گندم، عدس، ماش و … می‌کارند.
در برخی از شهرهای آذربایجان، سومین چهارشنبه
به خیس کردن وکاشتن گندم و عدس
برای سبزه‌های نوروزی اختصاص دارد.
